หรุ่ยเอ๋อร์กลั้นเสียงหัวเราะ เธอจับตาดูคู่ต่อสู้ของเธออย่างระมัดระวังพร้อมโคจรรัศมีของเธอ
ถึงกระนั้น เทพยุทธ์ระดับสองอย่างเธอไม่น่าจะรับมือได้เกินห้ากระบวนท่า เมื่อดูจากคู่ต่อสู้ในตอนนี้แล้ว
หรุ่ยเอ๋อร์ไม่เหมือนเฉินผิงที่สามารถต่อสู้กับศัตรูระดับสูงกว่าตัวเองได้
ยิ่งระดับของการบำเพ็ญเพียรสูงขึ้นมากเท่าไร ความแตกต่างระหว่างแต่ละระดับก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น และยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่ฝ่ายอ่อนแอจะเอาชนะฝ่ายที่แข็งแกร่งกว่าได้
ไห่หวูฉางและไป๋หวูฉางเป็นเทพยุทธ์ระดับสี่ทั้งคู่ หรุ่ยเอ๋อร์จึงไม่มีโอกาสชนะ
“คุณหลิว แค่ดูเฉยๆ ก็ได้ครับ เดี๋ยวผมจะเปลี่ยนสองคนนี้เป็นซากศพแห้งๆ ให้ดู” เฉินผิงยิ้มน้อยๆ
หลังจากนั้นในทันใด รัศมีของเขาก็ทวีความรุนแรงขึ้น
หรุ่ยเอ๋อร์พยักหน้าและถอยหลังไปหลายก้าว เธอกะว่าจะดูเฉินผิงจัดการกับแฝดยมทูตดำขาวด้วยตัวคนเดียว
“ฮึ่ม! แกบ้าไปแล้วหรือไง? ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าแกที่เป็นแค่ปราชญ์ยุทธ์คิดว่าตัวเองจะสู้กับเราได้ แค่ฉันคนเดียวก็ฆ่าแกได้แล้ว” ไห่หวูฉางตะคอกและพุ่งเข้าหาเฉินผิงอย่างรวดเร็ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...