เฉินผิงตั้งใจว่าหลังจากไปเกาะนิรนามวันที่สิบห้ากรกฎาคมแล้ว คอยดูอีกทีว่ามีโอกาสอะไรหรือไม่ ไม่แน่ว่าเขาอาจจะพาซูอวี่ฉีเข้าสู้เส้นทางการบำเพ็ญฌานด้วยก็ได้
“ทำไม คุณหนูตระกูลซูแบบฉันอยากรีบแต่งงานกับคุณ คุณไม่เต็มใจใช่ไหม”
เมื่อเห็นว่าเฉินผิงไม่พูดอะไร ซูอวี่ฉีก็พูดขึ้นแบบหดหู่เล็กน้อย
“ไม่ใช่!” เฉินผิงส่ายหน้า “ผมก็เป็นแค่หนุ่มจนๆ คนหนึ่ง ได้แต่งกับภรรยาแบบคุณก็เหมือนทำบุญมาเยอะ เพียงแค่ผมเป็นชายหนุ่ม ผมจะให้คุณมาเลี้ยงดูผมได้อย่างไร ผมต้องต่อสู้ด้วยตัวเอง ให้คุณเป็นหญิงสาวที่ทั้งโลกต้องเลื่อมใสศรัทธา!”
ได้ยินเฉินผิงพูดแบบนั้น ซูอวี่ฉีก็รู้สึกอบอุ่นหัวใจขึ้นมาและยิ้มออกมาด้วยความดีใจ “คิดไม่ถึงว่าคุณจะพูดจาหวานๆ กับเขาเป็นด้วย แต่คุณไม่ต้องต่อสู้ดิ้นรนหรอก ฉันไปขอให้พ่อยกอสังหาริมทรัพย์ของตระกูลซูให้คุณก็ได้แล้ว ถึงอย่างไรตอนนี้ฉันก็ยกบริษัทของฉันให้คุณแล้ว ให้คุณเป็นท่านประธาน ฉันไม่สนใจบริษัทอื่นๆ และฉันก็เป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของเขาด้วย!”
“เอ่อ...” เฉินผิงพูดไม่ออก มันต่างจากเลี้ยงดูเขาอย่างไรล่ะนี่
“เอาล่ะ พูดเรื่องจริงจังกับคุณหน่อย สมุนไพรที่ผมขอให้คุณเตรียมให้เป็นอย่างไรบ้าง นี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้ว”
เฉินผิงรู้ว่าไม่ควรกวนซูอวี่ฉีเรื่องแต่งงานต่อไปแล้ว ดีไม่ดีพรุ่งนี้สาวน้อยคนนี้คงจะพาเขาไปจดทะเบียน!
“เกือบเสร็จแล้ว พรุ่งนี้ฉันจะไปเร่งอีกครั้งแล้วค่อยส่งให้คุณ!”
เนื่องจากสมุนไพรที่เฉินผิงต้องการต่างก็เป็นสมุนไพรล้ำค่าทั้งนั้น ดังนั้นจึงต้องใช้เวลาสักหน่อย ช่วงนี้ที่ซูอวี่ฉีไม่ได้มาหาเฉินผิงก็เพราะออกไปตามหาสมุนไพรนี่แหละ!
ขณะที่ซูอวี่ฉีพูดอยู่ จู่ๆ ก็มีลมพัดมาอย่างรุนแรง จากนั้นแสงจันทร์ก็ถูกปกคลุมไปด้วยหมอกดำ!
จากนั้นก็เห็นเหมือนว่าฝนกำลังจะตกลงมาอย่างหนัก!
ครืน...
ครืน...
หลังจากมีฟ้าแลบไม่นาน เสียงฟ้าร้องก็ดังขึ้นอย่างรุนแรง!
“กรี๊ด...”
ซูอวี่ฉีกรีดร้องออกมา มือของเธอสั่นเทา จากนั้นรถก็พุ่งไปทางคูน้ำข้างๆ
เฉินผิงตาไวมือไวจับพวงมาลัยเอาไว้ได้ทัน ส่วนซูอวี่ฉีก็กระโจนตัวเข้าไปในอ้อมแขนของซูอวี่ฉี!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...