“ที่นี่เป็นที่แบบไหน หยุดเล่นได้แล้ว!”
ซูเหวินจงตำหนิซูอวี่ฉี จากนั้นก็ยิ้มให้กู่เวิ่นเทียนกับอาจารย์ปู้ซวีอย่างทำตัวไม่ถูก!
หลายคนก็ยิ้มออกมาด้วยเช่นกัน และสายตาก็เต็มไปด้วยความอิจฉา!
“คุณเฉิน ถึงแม้ว่าในร่างกายลูกสาวของอาจารย์ปู้ซวีจะถูกดูดพลังงานเย็นออกมาจนหมดแล้ว แต่คุณก็เคยบอกไว้ว่าเธอเป็นร่างผลึกน้ำแข็ง หลังจากนี้ก็ยังจะดูดซับพลังงานเย็นเข้าไปอีก เกรงว่าถ้าผ่านไปอีกสักพักร่างกายของเธอจะถูกพลังงานเย็นเข้าครอบงำอีกครั้ง ดังนั้น...”
กู่เวิ่นเทียนยังพูดกับเฉินผิงไม่จบ เฉินผิงก็ยกมือขึ้นมาขัดจังหวะ
“อาจารย์ปู้ซวี ตอนนี้ลูกสาวของคุณจะยังไม่เป็นอะไร ร่างผลึกน้ำแข็งเป็นร่างเดิมของเธอ ซึ่งเป็นสิ่งที่หนึ่งร้อยปีจะได้พบเห็นสักครั้งหนึ่ง ด้วยความสามารถของผมในตอนนี้ ผมสามารถช่วยกำจัดพลังงานเย็นทั้งหมดได้ แต่ผมก็หวังว่าเธอจะเดินต่อไปในเส้นทางของผู้บำเพ็ญฌาน รอจนความสามารถของผมเพิ่มขึ้นแล้ว ผมจะมาแก้ไขร่างเดิมของเธอให้ ในขณะนี้ลูกสาวของคุณจะไม่เป็นอะไร ผมจะมาดูดซับพลังงานเย็นให้ลูกสาวของคุณอย่างสม่ำเสมอแน่นอน!”
เฉินผิงพูดกับอาจารย์ปู้ซวี
ความสามารถของเฉินผิงในตอนนี้ สามารถกำจัดพลังงานเย็นของลูกสาวอาจารย์ปู้ซวีออกไปได้ทั้งหมด และรักษารูปลักษณ์ภายนอกของเธอเอาไว้ได้ แต่ถ้าเป็นแบบนั้น ร่างผลึกน้ำแข็งนี้ก็จะไม่ได้รับการบำเพ็ญฌาน น่าเสียดายเกินไปแล้ว!
ดังนั้นเฉินผิงจึงตัดสินใจว่าจะรอให้ความสามารถของตัวเองเพิ่มขึ้นมากกว่านี้ จากนั้นก็มาช่วยให้ลูกสาวของอาจารย์ปู้ซวีเข้าสู่เส้นทางของการบำเพ็ญฌาน เฉินผิงก็มีความเห็นแก่ตัวอยู่เล็กน้อย เนื่องจากพลังงานเย็นนี้ มีส่วนช่วยในการบำเพ็ญฌานของเฉินผิงเป็นอย่างมาก เขาสามารถยืมพลังงานเย็นที่ดูดซับมาจากร่างกายของลูกสาวอาจารย์ปู้ซวี เพื่อช่วยในการบำเพ็ญฌานและเพิ่มความสามารถของตัวเองได้!
“ขอบคุณครับคุณเฉิน ขอบคุณคุณเฉินจริงๆ...”
อาจารย์ปู้ซวีพูดไปพร้อมกับจะคุกเข่าให้กับเฉินผิง!
เฉินผิงใช้มือรองไว้ทันที “อาจารย์ปู้ซวีไม่ต้องเกรงใจครับ ผมก็ทำเพื่อพู่กันวิญญาณกับชาด พวกเราแค่แลกเปลี่ยนกันเท่านั้น!”
“คุณเฉินเป็นผู้มีพระคุณต่อเด็กสาว จะเทียบกับพู่กันวิญญาณและชาดได้อย่างไร ต่อไปนี้ถ้าคุณเฉินต้องการใช้สถานที่ของข้า ข้าจะไม่ปฏิเสธอย่างแน่นอน!”
อาจารย์ปู้ซวีพูดขึ้นด้วยสีน่าเคารพนับถือ
“คุณเฉิน เมื่อสักครู่นี้ข้ามีตาหามีแววไม่ ได้ทำเรื่องล่วงเกินคุณเฉินไป ขอคุณเฉินยกโทษให้ด้วย!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...