ถึงแม้ว่าเธอจะยังไม่เคยตอบตกลงแต่งงานกับเฉินผิง และตอนนี้ก็ยังไม่ได้เป็นภรรยาของเฉินผิง แต่ตอนที่เฉินผิงพูดคำเหล่านั้นออกมา มันทำให้ซูอวี่ฉีรู้สึกว้าวุ่นใจขึ้นมา เวลานี้ ในสายตาของซูอวี่ฉี เฉินผิงเป็นเหมือนกับเจ้าชายขี่ม้าขาวที่หล่อเหลาอย่างไรอย่างนั้น!
ถ้าเฉินผิงขอเธอแต่งงานตอนนี้ละก็ เธอจะตอบตกลงอย่างไม่ลังเลเลย!
“ไม่ ฉันยังตายไม่ได้ นายฆ่าฉันไม่ได้หรอก บรรพจารย์ของฉันคือนักพรตเมี่ยเจวี๋ยเลยนะ ถ้านายฆ่าฉัน เขาจะต้องมาแก้แค้นแน่!”
สีหน้าของเลี่ยวเฟยเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ลำตัวส่วนล่างเปียกไปหมดเนื่องจากกลัวจนฉี่ราด!
“ฉันจะรอแล้วกัน!”
เฉินผิงยิ้มออกมาอย่างไม่แยแสและเตะลงไป!
พู่ว...
หัวของเลี่ยวเฟยระเบิดออกเหมือนกับแตงโมที่สุกงอม!
“กรี๊ด...”
ซูอวี่ฉีตกใจมากและกระโจนเข้าไปในอ้อมแขนของเฉินผิง!
เมื่อเห็นฉากตรงหน้า ในใจของซูเหวินจงก็ซับซ้อนไปหมด ส่วนหลินเทียนหู่กับกู่เวิ่นเทียนที่อยูข้างๆ ต่างมองไปที่ซูเหวินจงด้วยสายตาอิจฉา!
เมื่อดูจากสถานะแล้ว ซูเหวินจง กู่เวิ่นเทียนและหลินเทียนหู่ต่างก็มีความแตกต่างกันเล็กน้อย ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นเศรษฐีของเมืองหงเฉิง แต่ในยุคแห่งการต่อสู้แบบนี้ ตระกูลที่ทำธุรกิจเพียงอย่างเดียว ฐานะไม่ได้สูงมากนัก!
นอกจากว่าในตระกูลจะมีผู้ฝึกยุทธ์ หรือมีปรมาจารย์การต่อสู้แบบโบราณอยู่ ถึงจะเพิ่มฐานะของตระกูลได้
ตอนนี้ซูเหวินจงมีลูกเขยอย่างเฉินผิงเพิ่มเข้ามา ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต้องพูดถึงฐานะของตระกูลซูแล้ว แม้ว่ากู่เวิ่นเทียนจะมีหลินเทียนหู่อยู่ แต่หลังจากนี้ถ้าเจอกับซูเหวินจงก็คงต้องนอบน้อมขึ้นแล้ว!
“ประธานซู ยินดีด้วยนะครับ!”
กู่เวิ่นเทียนแสดงความยินดีกับซูเหวินจงอย่างเงียบๆ!
ซูเหวินจงยิ้มอย่างเจียมเนื้อเจียมตัว “ท่านกู่รีบเกินไปแล้ว วัยรุ่นสมัยนี้เอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้”
“ในเมื่อประธานซูรู้ว่าเอาแน่เอานอนไม่ได้ ถ้าอย่างนั้นก็รีบจัดการเลยสิ จะได้เลี่ยงสถานการณ์ไม่คาดคิด!”
กู่เวิ่นเทียนยิ้มให้ซูเหวินจง จากนั้นซูเหวินจงก็เข้าใจในทันที!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...