หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2220

“อย่ามัวเสียเวลาโต้เถียงกับเขาเลย เหลิ่งหยุน! มาร่วมมือกันและจัดการเขาให้สิ้นซากเถอะ! เราสามารถแบ่งผลสื่อวิญญาณระกว่าพวกเรากันเองได้หลังจากนั้น!” ถงโหย่วไฉตะโกน

ฉันอาจไม่แข็งแกร่งพอที่จะเอาชนะเฉินผิง แต่ฉันกับเหลิ่งหยุนน่าจะเอาชนะเขาได้ถ้าเราร่วมมือกัน!

ชายชราจากสำนักเฟยซิงพุ่งไปข้างหน้าก่อนที่เหลิ่งหยุนจะทันได้ตอบโต้

“ฉันจะให้แกได้ตายสมใจเอง เจ้าเด็กอันธพาล!” เขาตะโกนขณะยิงตาข่ายไฟขนาดใหญ่ใส่เฉินผิง

เขาคิดว่าเขาจะเอาชนะฉันด้วยของแบบนั้นจริงๆเหรอ? ตลกสิ้นดี!

ริมฝีปากของเฉินผิงยกเป็นรอยยิ้มขณะที่เขาใช้พลังมังกร ร่างกายของเขาเปล่งแสงสีทองออกมา และมังกรสีทองตัวใหญ่ก็ปรากฏตัวขึ้นข้างหลังเขา

คลื่นไฟปะทุออกมาจากปากของมังกรและทำลายตาข่ายที่ลุกเป็นไฟในทันที

ชายชราตัวแข็งด้วยความตกใจและแทบไม่อยากเชื่อเมื่อเผชิญหน้ากับมังกรทอง

มังกรสีทองส่งเสียงคำรามอย่างน่าเกรงขามขณะที่มันกลืนชายสูงอายุเข้าไปทั้งตัว ก่อนที่มันจะคายกระดูกของเขาออกมา

ยอดฝีมือระดับเทพยุทธ์เหลือเพียงแค่กองกระดูก

ทุกคนต่างตกตะลึงอย่างมากกับภาพที่พวกเขาได้เห็นตรงหน้า

ดวงตาของเหลิ่งหยุนเบิกกว้างขณะจ้องมองเฉินผิง “คะ-คุณเป็นใครกันแน่?”

ผู้ฝึกยุทธ์จากภายนอกอาณาจักรลี้ลับแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ได้อย่างไรกัน? เขาเป็นเพียงปราชญ์ยุทธ์ขั้นที่แปดเท่านั้น ดังนั้นเขาจึงยังไม่ได้เป็นถึงระดับเทพยุทธ์ด้วยซ้ำ ทำไมเขาถึงสามารถเอาชนะเทพยุทธ์อย่างง่ายดายเช่นนี้? ฉันเคยเห็นคนที่เอาชนะคนที่มีระดับสูงกว่า แต่มีเพียงชนชั้นสูงที่มีพรสวรรค์ที่สุดเท่านั้นที่สามารถทำแบบนั้นได้! แม้ว่าช่องว่างระหว่างระดับการฝึกบำเพ็ญฌานของพวกเขาจะไม่ต่างกันมากนัก แต่นี่มันแปลกมาก! ทุกวันนี้ผู้ฝึกยุทธ์จากภายนอกอาณาจักรลี้ลับแข็งแกร่งถึงเพียงนี้เชียวหรือเนี่ย?

มังกรสีทองค่อยๆ หายไปในขณะที่เหลิ่งหยุนจมอยู่ในห้วงความคิด และแสงสีทองรอบๆ เฉินผิงก็จางหายไปเช่นกัน

“ผมจะเป็นใครก็ไม่เกี่ยวกับคุณ ถ้าพวกคุณยอมถอยไปตอนนี้ ผมก็จะไว้ชีวิตคุณ” เฉินผิงพูดอย่างใจเย็น

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า! คุณนี่ช่างอวดดีจริงๆ เพื่อนยาก! เราอาจไม่มีโอกาสในการต่อสู้แบบตัวต่อตัวกับ แต่เรามีจำนวนคนที่มากกว่าคุณ ดังนั้นเราจึงมีความแข็งแกร่งในด้านจำนวน! ฉันค่อนข้างแน่ใจว่าเราสามารถฆ่าคุณได้อย่างง่ายดาย!”

"ก็ได้? ถ้าอย่างนั้นก็เข้ามาเลย มาลองดู!”

"ตายซะเถอะ!" ถงโหย่วไฉเหวี่ยงฝ่ามือใส่เฉินผิงและปล่อยพลังโจมตีใส่เขา

เหลิ่งหยุนเองก็กระโดดขึ้นไปในอากาศและยิงลำแสงพลังงานใส่เฉินผิงโดยใช้เข็มทิศธรณีของเขา

พวกเขาตั้งใจจะฆ่าเฉินผิงให้เร็วที่สุด

ด้วยกระบี่พิฆาตมังกรในมือของเขาและมังกรสีทองที่บินอยู่ข้างหลัง ร่างของเฉินผิงเปล่งแสงสีทองที่สว่างขึ้นบนท้องฟ้าเบื้องบน

“วิชากระบี่เก้าเงา!”

ทันใดนั้น ร่างโคลนทั้งหกของเฉินผิงปรากฏขึ้นข้างๆ พวกเขาทั้งหมดถือกระบี่พิฆาตมังกรและเปล่งลำแสงสีทองออกมา

"นี่มันอะไรกัน?"

ทั้งถงโหย่วไฉและเหลิ่งหยุนต่างตัวแข็งทื่อและจ้องมองเฉินผิงด้วยความสับสน