หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2219
“คุณสองคนต้องการอะไร?” เฉินผิงถามขณะจ้องมองถงโหย่วไฉและเหลิ่งหยุน
“จริงๆ แล้วก็ไม่มีอะไรมาก ผลสื่อวิญญาณนี้เป็นของหายากที่ทุกคนอยากได้ แต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะได้มัน ที่นี่มีผลสื่อวิญญาณทั้งหมดแปดลูก เหลิ่งหยุนสามารถเอาไปห้า ส่วนฉันเอาไปสาม สำหรับแก... ไม่เพียงแต่แกจะไม่ได้อะไรเลย แต่แกจะต้องตายที่นี่อีกด้วย!” ถงโหย่วไฉตอบและปล่อยรัศมีพลังของเขา
ฉันอยากจะฆ่าเฉินผิงมานานแล้ว แต่ฉันทำไม่ได้เพราะเหลิ่งหยุนเอาแต่ปกป้องเขา! ฉันรู้ว่าเหลิ่งหยุนจะไม่เลือกเฉินผิงมากกว่าผลสื่อวิญญาณดังนั้นฉันยินดีที่จะเสนอให้เขาห้าชิ้นหากเขาเลิกช่วยเฉินผิง!
แน่นอน ริมฝีปากของเหลิ่งหยุนโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มอย่างพึงพอใจขณะที่เขาเลิกปกป้องเฉินผิง
ดวงตาของเฉินผิงเต็มไปด้วยความเหยียดหยามขณะจ้องมองที่ถงโหย่วไฉ
“คุณต้องกลับไปฝึกต่ออีกสิบปีนะ ก่อนที่คุณจะคิดจะฆ่าผม!” เขาพูดเย้ย
ถงโหย่วไฉระเบิดพลังความโกรธทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น
“ตอนนี้ฉันได้ดัดแปลงพันธุกรรมของฉันแล้ว การฆ่าแกมันก็แค่เรื่องง่ายๆ เท่านั้น!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...