หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2218

ถงโหย่วไฉกำลังเดือดดาลเมื่อพวกเขาเดินออกมาจากเส้นทางเดินและเห็นเฉินผิงและคนอื่นๆ ดูผ่อนคลายมาก

เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเฉินผิงถึงโชคดีอย่างน่าอัศจรรย์

เฉินผิงไม่สนใจพวกเขาและยังคงเดินตามลำธารต่อไป

หลังจากเดินไปได้ไม่นานพวกเขาก็เห็นต้นไม้โบราณที่สูงหลายสิบเมตรทอดยาวขึ้นไปบนท้องฟ้า

พลังวิญญาณหมุนวนแผ่กระจายออกมาจากยอดของต้นไม้โบราณ

เมื่อลำธารไหลผ่านต้นไม้ น้ำจากลำธารก็กระเซ็นโดนรากของต้นไม้

เฉินผิงจ้องไปที่ต้นไม้ตรงหน้าเขาด้วยความตกตะลึง เขาเดินต่อไปและจุ่มมือลงในน้ำ

น้ำนั้นเป็นปกติ ไม่มีรัศมีพลังพิเศษใด

แต่เมื่อเฉินผิงจุ่มมือลงในน้ำที่ไหลผ่านรากของต้นไม้ รัศมีพิเศษนั้นก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง

ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าที่มาของพลังพิเศษของบ่อน้ำพุแห่งการฟื้นฟู ซึ่งก็คือต้นไม้โบราณต้นนั้น

เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นไป เขาก็เห็นผลไม้วิญญาณซึ่งมีลักษณะคล้ายแอปเปิ้ลห้อยอยู่บนกิ่ง นอกจากนี้ ยังมีพลังวิญญาณหมุนรอบๆ ผลไม้เหล่านั้นอีกด้วย

“ช่างเป็นต้นไม้ที่น่าทึ่งจริงๆ! ผมไม่คิดว่าจะมีอะไรแบบนี้อยู่ในส่วนลึกของเขาคุนหลุน...” เฉินผิงอุทานด้วยความตกใจ

ถงโหย่วไฉและเหลิ่งหยุนเดินเขามาพอดี เมื่อเห็นต้นไม้โบราณ พวกเขาก็ตกตะลึงเช่นเดียวกัน

“พฤกษาสื่อวิญญาณ! นี่คือพฤกษาสื่อวิญญาณ...” เหลิ่งหยุนตะโกนเหมือนคนบ้า สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

“พฤกษาสื่อวิญญาณคืออะไร เหลิ่งหยุน? "ถงโหย่วไฉถามอย่างสับสน

อย่างไรก็ตาม หากหูหม่าซือและหลงซิงซูกินผลสื่อวิญญาณ ร่างกายของพวกเขาจะฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว บางทีความสามารถของพวกเขาอาจบรรลุไปสู่อีกขั้นก็เป็นได้

เมื่อคิดได้ดังนั้น เฉินผิงจึงตัดสินใจกระโดดขึ้นต้นไม้และเก็บผลสื่อวิญญาณ แม้ว่าใบของต้นไม้โบราณจะหนามาก แต่ก็มีผลสื่อวิญญาณเพียงแปดลูกเท่านั้น

เขาตัดสินใจลงมือก่อนและคว้าผลสื่อวิญญาณมาสองถึงสามลูกเพื่อนำไปช่วยหูหม่าซือและหลงซิงซู

เมื่อถงโหย่วไฉเห็นว่าเฉินผิงกำลังจะไปหยิบผลสื่อวิญญาณ เขาก็กระโดดขวางไว้

“แกกำลังคิดจะทำอะไร เฉินผิง?” ถงโหย่วไฉจ้องไปที่เขา “แกคิดว่าแกสามารถหยิบผลสื่อวิญญาณเพียงเพราะว่าแกต้องการมันอย่างงั้นเหรอ?”

เหลิ่งหยุนเดินไปข้างหน้าและพูดอย่างเย็นชาว่า “เฉินผิง คุณทำตัวไม่เหมาะสมจริงๆ คุณต้องการหยิบทุกอย่างไปเป็นของตัวเองงั้นหรือ?”

ท่าทีสุภาพที่มีต่อเฉินผิงของเหลิ่งหยุนได้หายไปแล้ว เมื่อเผชิญกับสิ่งล่อลวงที่ไม่อาจต้านทานได้ของผลสื่อวิญญาณ มิตรภาพไม่มีอยู่จริงเมื่อเผชิญกับสิ่งที่เย้ายวนใจเช่นนี้ อันที่จริง เหลิ่งหยุนกับเฉินผิงไม่ได้เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่แรกด้วยซ้ำ