เหลิ่งหยุนและถงโหย่วไฉตกใจสุดขีดกับสิ่งที่พวกเขาเพิ่งได้ยิน
“คุณสองคนลองคิดดูสิ คุณอยากจะร่วมมือกับฉันและฆ่าไอ้หนูนี้ด้วยกันมั้ยล่ะ? เพื่อที่เราจะสามารถแบ่งผลสื่อวิญญาณกัน หรือคุณอยากจะปล่อยให้เขาฆ่าคุณทั้งคู่และกินผลสื่อวิญญาณเองล่ะ?” ต้าหู้ฝากล่าวเสริม
“ก็ได้ ถ้าอย่างนั้น... ฉันจะร่วมงานกับแก...” ถงโหย่วไฉพูดพร้อมกับพยักหน้า
เขาต้องการฆ่าเฉินผิงจริงๆ และนี่เป็นโอกาสเดียวของเขาที่จะบรรลุเป้าหมายนั้น
การฝึกดัดแปลงพันธุกรรมของสำนักเฟิงเหลยนั้นถือว่าผิดจริยธรรมอยู่ดี ดังนั้นการทำงานกับสำนักเฝินเทียนจึงไม่ส่งผลกระทบต่อพวกเขาทั้งหมดมากนัก
เหลิ่งหยุนไม่มีทางเลือกนอกจากต้องทำเช่นเดียวกัน "ตกลง ฉันจะร่วมมือกับคุณด้วย”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า! เลือกได้ฉลาดมาก!” ต้าหู้ฝาพูดพร้อมกับหัวเราะเบาๆ
“มีผลสื่อวิญญาณเพียงแปดลูกเท่านั้น แล้วเราจะแบ่งมันยังไงหลังจากที่เราฆ่าเฉินผิงล่ะ?” เหลิ่งหยุนถามต้าหู้ฝา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...