“อัสนีบาตฟาดสวรรค์!”
ถงโหย่วไฉรู้สึกกระอักกระอ่วนขณะมองดูฉินผิงจัดการชายนับสิบคนด้วยตัวของเขาเองและยืนตระหง่านเพียงลำพัง
ด้วยเสียงตะโกนก้องไปในอากาศ ถงโหย่วไฉเรียกกลุ่มเมฆสีดำที่หมุนวนอยู่เหนือพวกเขา ฟ้าแลบประทุภายในก้อนเมฆราวกับมันกำลังรอคำสั่งจากเขา
เขาปล่อยสายฟ้าฟาดใส่เฉินผิง แต่ละครั้งทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
เสียงฟ้าร้องคำรามราวกับพายุที่กำลังใกล้เข้ามา
เฉินผิงยิ้มเย้ย ดวงตาของเขาฉายแววขบขัน
เขาเคยอดทนต่อความทุกข์ยากของสายฟ้ามาก่อน กระบวนท่าของถงโหย่วไฉนั้นไม่ต่างอะไรจากของเด็กเล่นสำหรับเขา
แสงสีทองระยิบระยับปรากฏขึ้นรอบตัวเฉินผิงขณะที่สายฟ้าฟาดใส่เขาอย่างต่อเนื่อง อย่างไรก็ตาม เขากลับไม่ได้รับอันตรายใดๆ
เหลิ่งหยุนใช้เข็มทิศธรณีเพื่อเรียกแสงบริสุทธิ์และเปลี่ยนให้เป็นคมดาบที่พุ่งตรงเข้าใส่ยังเฉินผิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...