"หุบปาก!"
ต้าหู้ฝากระแทกฝ่ามือเข้าที่หลังของหรุ่ยเอ๋อร์ จนเธอกระอักเลือดออกมาทันที ใบหน้าของเธอซีดเผือด
"หยุดนะ!"
เฉินผิงขมวดคิ้ว ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความอาฆาตแค้น
“ฟังฉันนะพ่อหนุ่ม แกสามารถช่วยชีวิตหญิงสาวได้หากแกว่านอนสอนง่าย มิฉะนั้นเธอจะต้องตาย...” ต้าหู้ฝาขู่เฉินผิงอีกครั้ง
แม้ว่าถงโหย่วไฉและเหลิ่งหยุนจะไม่ชอบกลวิธีนี้ของผู้พิทักษ์ แต่จากสถานการณ์ปัจจุบันแล้ว ดูเหมือนจะไม่มีตัวเลือกอื่นที่เหมาะสมกว่านี้ในการควบคุมเฉินผิง
“ตกลง ผมยอมแพ้ แต่คุณต้องปล่อยเธอ!” เฉินผิงพยักหน้า มังกรทองที่เขาขี่อยู่ข้างใต้หายไปในทันที ก่อนที่เขาจะลอยลงมาบนพื้น
ทันทีที่เท้าของเฉินผิงแตะพื้น รัศมีพลังของถงโหย่วไฉก็ระเบิดออกมา ทันใดนั้น เขาพุ่งตัวไปด้านห้นาก่อนที่จู่ๆ ร่างของเขาจะหายไปจากสายตา ถงโหย่วไฉปรากฏตัวที่ด้านหลังของเฉินผิง ก่อนจะซัดพลังฝ่ามือเข้าที่หลังของเฉินผิงอย่างรุนแรงโดยไม่ให้เฉินผิงมีเวลาเตรียมตัว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...