หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2229

“ใช่แล้ว เมื่อฉันจะดูพลังของคนพวกนี้ ฉันก็สามารถฆ่ามังกรได้แล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า!” ความมั่นใจของต้าหู้ฝาเพิ่มขึ้นในกระบวนท่าเดียว

ถงโหย่วไฉกับเหลิ่งหยุนรู้สึกตื่นตะลึง เพราะพวกเขาไม่นึกว่ามนต์ดำจะทรงพลังถึงขนาดนั้น

ไม่น่าแปลกใจเลยที่ผู้คนมากมายยอมแพ้ต่อสิ่งล่อใจและกลายเป็นผู้ฝึกวิชามารในท้ายที่สุด

ขณะที่หมอกดำกระจายตัวออกไป ผู้ฝึกยุทธ์คนอื่นๆ ร้องด้วยความเจ็บปวด พลังของพวกเขาเหือดแห้งกระทั่งกลายเป็นซากศพแห้งกรัง

ถึงแม้ว่าถงโหย่วไฉกับเหลิ่งหยุนจะยินดีเสียสละ แต่กลับรู้สึกปวดใจที่ต้องมาเห็นลูกน้องของตนเองตายไป คนพวกนี้เคยเป็นยอดฝีมือในตระกูล บัดนี้กลับกลายเป็นซากศพเย็นชืด

ถงโหย่วไฉรู้ว่าเขาต้องเอาผลสื่อวิญญาณมาให้ได้ไม่ว่าจะแลกกับอะไรก็ตาม ในเมื่อสละชีวิตมากมายขนาดนั้น ความล้มเหลวก็ไม่ใช่หนึ่งในเรื่องที่ต้องเจอ

เมื่อพลังลมปราณเฮือกสุดท้ายถูกดูดไป ระดับพลังฝึกบำเพ็ญฌานของต้าหู้ฝาก็พุ่งถึงระดับเทพยุทธ์ขั้นที่แปด

เฉินผิงกับมังกรไม่ใช่คู่ประมือของต้าหู้ฝาอีกต่อไป เพราะพลังของเขาจะเพิ่มทวีในทุกระดับการบำเพ็ญฌานครั้งใหม่

เฉินผิงสีหน้าซีดเผือด เพราะเขาสัมผัสได้ถึงการระเบิดลมปราณระดับเทพยุทธ์ขั้นที่แปดของต้าหู้ฝา