หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2255

เมื่อพวกเขาเห็นสัตว์อสูรพวกนั้น ก็มีสีหน้าตกตะลึง

สิ่งที่สร้างความตื่นตะลึงให้พวกเขามากที่สุดก็คือเงาร่างที่กำลังยืนอยู่บนอสูรวาฬเพชฌฆาต

เมื่อพวกเขาใกล้เข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ หวังเต๋อฟาก็จำเงาร่างนั้นได้ เพราะหาใช่ใครอื่นนอกเสียจากตัวเฉินผิงเอง

“เป็นเฉินผิง! ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่ามันยังอยู่ที่นี่!” เขาเอ่ยขึ้นพร้อมดวงตากลัดเลือด

สายตาของเฉินผิงทำให้เขาหวนระลึกถึงการตายของลูกชายตนเองและเดือดดาลไปด้วยความโกรธแค้น

แต่ชีฉาจวินกลับขมวดคิ้วเพราะไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่เพียงเฉินผิงจะอยู่กับเหล่าสัตว์อสูร แต่ดูเหมือนมันยังควบคุมพวกมันได้อีกต่างหาก! ไม่มีสัตว์อสูรที่จู่โจมใส่มันเลยสักตัวเดียว!

ขณะที่เฉินผิงเดินหน้าเข้าหาหวังเต๋อฟากับชีฉาจวิน เขาก็เห็นซากสัตว์อสูรที่ส่งเสียงร่ำร้องด้วยความเจ็บปวดกำลังลอยอยู่บนผิวน้ำ

เพราะสัตว์อสูรพวกนี้ได้กลายมาเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของเฉินผิงและเป็นส่วนหนึ่งของตำหนักมังกรฟ้า เมื่อเฉินผิงรู้ว่าพวกเขาสังหารสัตว์ที่น่าสงสารก็ฉุนขาด

เนื่องจากเฉินผิงรู้จักเพียงหวังเต๋อฟาเท่านั้น เขาจึงหันไปทางชีฉาจวินแล้วถามว่า “แกเป็นใครกัน? พวกแกเป็นคนฆ่าสัตว์อสูรตัวนี้งั้นรึ?”

แม้เฉินผิงจะอายุยังน้อย แต่เมื่อชีฉาจวินสัมผัสได้ถึงรัศมีพลังอันแรงกล้าก็อดที่จะตัวสั่นสะท้านไม่ได้

“ฉันคือชีฉาจวินแห่งสำนักเฟยซิง แกคือเฉินผิงไอ้คนที่ฆ่านายน้อยเหลิ่งงั้นเหรอ?” ชีฉาจวินตอบ

“แกหมายถึงไอ้ตุ๊ดนั่นน่ะเหรอ? ฉันไม่ใช่คนที่ฆ่ามันหรอก แต่ก็เป็นเพียงเรื่องของเวลาเท่านั้นก่อนที่ฉันจะลงมือ” เฉินผิงตอบอย่างไม่ยี่หระ

เมื่อชีฉาจวินได้ยินคำตอบของเฉินผิงก็โกรธจัด เขาหรี่ตาแล้วเจตจำนงสังหารระลอกหนึ่งก็หลั่งไหลออกมาจากร่างของตนเอง

เมื่อต้องเผชิญกับการโจมตีของเหล่าสัตว์อสูร คนทั้งสองกลุ่มก็เริ่มตื่นตระหนก ไม่นานเสียงแผดร้องด้วยความเจ็บปวดรวดร้าวของพวกมันก็ดังก้องฟ้าและน้ำก็อาบย้อมไปด้วยเลือดสีแดงฉานของพวกมัน

เมื่อหวังเต๋อฟาเห็นเหล่าศิษย์สำนักเฟิงเหลยล้มตายลงไปทีละคนๆ แววตาของเขาก็เต็มเปี่ยมไปด้วยความสับสนและเจตจำนงสังหารผสมผเสกันไป

ทำไมสัตว์อสูรพวกนี้ถึงได้เชื่อฟังคำสั่งของเฉินผิง? ไม่สิ ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมากังวลเรื่องนั้น!

“ตายเสียเถอะ เฉินผิง!” หวังเต๋อฟาร้องตะโกนสุดเสียงพลางชักดาบยาวและฟาดฟันใส่เฉินผิง

ราวกับว่าชีฉาจวินนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เขาจึงเลือกที่จะโจมตีสัตว์อสูรแทนเฉินผิงอย่างแข็งขัน แต่กลับจับจ้องเฉินผิงกับหวังเต๋อฟาไม่คลาดสายตาอยู่ตลอดเวลา

การที่เฉินผิงสามารถควบคุมสัตว์อสูรนับสิบได้ถือว่าเกินกว่าสิ่งที่ฉันคาดคิดเอาไว้เสียแล้ว ฉันต้องปรับเปลี่ยนแผนตามสถานการณ์! หากดูท่าไม่ดีฉันจะได้พาคนของตัวเองล่าถอยกลับไป ถ้าพวกเราต่อสู้กันในมหาสมุทรคงได้ตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบหนักแน่ๆ แต่สัตว์อสูรพวกนี้ก็แข็งแกร่งสุดๆ ไปเลย