หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2257

“ตอนนี้พวกแกอยู่ที่นี่กันแล้ว ก็อย่าคิดว่าจะหนีไปได้เลย!” ขณะที่เจตจำนงสังหารอันแรงกล้าก่อตัวขึ้นในดวงตาของเฉินผิง เขาก็แผดเสียงออกมา

สิ่งต่อมาที่พวกเขารู้ก็คือ มีคลื่นยักษ์ที่มีความสูงหลายสิบเมตรปรากฏอยู่บนผิวน้ำ ไม่กี่วินาทีให้หลัง คลื่นยักษ์ถาโถมใส่คนของสำนักเฟยซิงที่กำลังหลบหนี ภายในคลื่นยักษ์เป็นลูกธนูนับพันดอกซึ่งล้วนแล้วแต่ประกอบไปด้วยพลังวิญญาณอันแกร่งกล้ายิ่ง

ไม่สำคัญหรอกว่าเหล่าผู้ฝึกยุทธ์จากสำนักเฟยซิงจะอยู่ระดับปราชญ์ยุทธ์หรือเทพยุทธ์ ลูกธนูก็พุ่งทะลุร่างแล้วสังหารพวกเขาโดยไม่มีข้อยกเว้น

ผิวน้ำอาบย้อมไปด้วยสีแดงฉานทันที เมื่อชีฉาจวินเห็นว่าคนของตนตายหมดเกลี้ยง แววตาของเขาก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว สิ่งที่เขาสามารถทำได้ก็คือปลดปล่อยพลังออกมาเต็มที่เพื่อปกป้องตัวเอง

เขามุ่งมั่นอยู่กับการเอาชีวิตรอดและหลบหนีออกจากที่นั่นจนไม่ได้สนใจใครเลย

ในตอนนั้นเอง ชีฉาจวินรู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้งที่ตัดสินใจสังหารเฉินผิง

เขาไม่คาดคิดว่าผู้ฝึกยุทธ์จากนอกอาณาจักรลี้ลับจะแข็งแกร่งพอๆ กับราชันยุทธ์

ชีฉาจวินสามารถหลบหนีมาได้พร้อมบาดแผล แต่คนที่เขาพามาด้วยกลับสิ้นชีพในท้องทะเลจนหมด

แทนที่จะไล่ตามชีฉาจวินไป เฉินผิงกลับค่อยๆ เดินข้ามผิวน้ำมาหาหวังเต๋อฟา

เมื่อหวังเต๋อฟาเห็นเฉินผิงใกล้เข้ามา แววตาของเขาก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว

อย่างไรเสียระหว่างที่พยายามหลบหนีจากเฉินผิง เขาก็เพิ่งจะได้เห็นคนของชีฉาจวินตายหมดเกลี้ยง

ชีฉาจวินแข็งแกร่งกว่าเขามากมายนัก ดังนั้นหวังเต๋อฟาจึงรู้ว่าการพยายามต่อกรกับเฉินผิงเท่ากับอยู่ไม่สู้ตาย

ดังนั้นนี่จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้ชีฉาจวินเลือกที่ไม่ลงมือ! เขากำลังคอยเฝ้าสังเกตดูการต่อสู้เพื่อประเมินพลังของเฉินผิง!

“เฉินผิง ยะ อย่าฆ่าฉันเลย!” หวังเต๋อฟาวอนขอเฉินผิงด้วยความหวาดกลัว

“ต่อให้ฉันปล่อยแกไป แกก็พยายามจะฆ่าฉันอยู่ดี งั้นทำไมฉันต้องไว้ชีวิตแกด้วยเล่า?” เฉินผิงถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา

ในขณะเดียวกัน ชีฉาจวินเองที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นกันก็เดินทางผ่านหุบเขาใกล้มหาสมุทร

ฉันช่างโชคดีจนน่าเหลือเชื่อที่สามารถหนีเอาตัวรอดมาได้ ฉันต้องกลับสำนักเฟยซิงและบอกเหลิ่งอู๋เต้าว่าเฉินผิงแข็งแกร่งยิ่งกว่าที่พวกเขาคิดเอาไว้มากนัก!

เมื่อนึกได้เช่นนั้น ตอนที่ชีฉาจวินกำลังจะเดินทางต่อไปก็มีคนกลุ่มหนึ่งมาขวางทางเอาไว้

ชีฉาจวินสีหน้าซีดเผือดทันทีที่เงยหน้าขึ้นแล้วเห็นว่าพวกเขาเป็นใคร

“ยะ เหยาชิง?”

แววตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและเขาก็ตัวสั่นสะท้านด้วยความหวาดหวั่น

เหยาชิงเป็นเจ้าสำนักเฝินเทียนซึ่งมีความแค้นกับสำนักต่างๆ ของอาณาจักรลี้ลับ ด้วยเหตุนั้นเมื่อเหยาชิงกับคนของเขามาขวางทาง ชีฉาจวินจึงรู้ว่าตนเองตกที่นั่งลำบากเสียแล้ว