“พอคิดว่ายอดฝีมือแห่งสำนักเฟยซิงถูกใครก็ไม่รู้จากนอกอาณาจักรลี้ลับเล่นงาน... ก็ช่างน่าอับอายเสียจริงเชียว!” เหยาชิงเอ่ยพลางยิ้มจางๆ
“แกรู้ได้ยังไง?” ชีฉาจวินเอ่ยถามด้วยความสับสน
พวกเรากำลังต่อสู้กับเฉินผิงอยู่ในทะเล และมีไม่กี่คนที่ล่วงรู้แผนการที่พวกเราจะฆ่ามัน งั้นมันรู้ได้ยังไงกันล่ะ?
“แน่นอนว่าฉันต้องรู้อยู่แล้ว! ฉันยังรู้ด้วยว่าแกอยากจะฆ่าเฉินผิงเพื่อแก้แค้นให้นายน้อยรอง น่าเสียดายที่ต่อให้แกฆ่าเฉินผิงได้สำเร็จ แกก็ไม่สามารถล้างแค้นให้นายน้อยรองได้หรอก!” เหยาชิงเอ่ยพลางยิ้มเยาะ
“ทำไมถึงเป็นแบบนั้นไปได้?” ชีฉาจวินหน้านิ่วคิ้วขมวดด้วยความสับสน ไม่กี่วินาทีให้หลัง เขาก็หวนระลึกถึงสิ่งที่เฉินผิงบอก
มันเอ่ยถึงเรื่องที่ต้าหู้ฝาแห่งสำนักเฝินเทียนฆ่าถงโหย่วไฉ จากสิ่งที่เหยาชิงเพิ่งจะบอกมา ดูเหมือนว่าเฉินผิงจะพูดความจริง!
ชีฉาจวินจึงหรี่ตาพลางเอ่ยน้ำเสียงเย็นชาว่า “งั้นก็เป็นไอ้สารเลวจากสำนักเฝินเทียนอย่างพวกแกที่ฆ่านายน้อยน่ะสิ!”
“ถูกต้องแล้วล่ะ! ผู้อาวุโสของพวกเราฆ่าถงโหย่วไฉกับเหลิ่งหยุนด้วยการดูดพลังของพวกมันไป! เอาล่ะ ตอนนี้มันก็สายเกินกว่าที่แกจะทำอะไรได้แล้ว!” เหยาชิงกล่าวพลางซัดฝ่ามือใส่ชีฉาจวิน
ชีฉาจวินพยายามที่จะหลบหลีกการจู่โจม แต่เขาก็บาดเจ็บสาหัสเกินกว่าที่จะตอบโต้ได้ทันเวลา เหยาชิงจึงสังหารเขาในฝ่ามือเดียวทั้งอย่างนั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...