หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2293

อวี๋เชียนเพิ่งจะพูดจบไม่ทันไร เสี้ยววินาทีต่อมาเขาก็ลอยลงมาจากแท่นและลงที่หน้าหอระฆัง ไม่มีใครเห็นเขาเคลื่อนไหวเลย ราวกับว่าเขาเดินทางข้ามมิติ

จากนั้นรัศมีของเขาก็ทวีความรุนแรงมากขึ้น มันระเบิดออกเป็นคลื่นที่พวยพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า แม้แต่ผู้ที่ได้เห็นยังรู้สึกได้ถึงแรงสั่นสะเทือนผ่านร่างกายของพวกเขา

อวี๋เชียนผลักประตูทองสัมฤทธิ์ของหอระฆังด้วยมือข้างเดียวและเดินเข้าไปข้างใน ทุกคนยังนิ่งเงียบขณะที่รอดูว่าเขาจะใช้เวลานานเท่าไหร่ในการขึ้นไปถึงยอดหอระฆัง

เหยาเซิ่งฮุยยืนอยู่ข้างหลังอาจารย์ของเขา สายตาจับจ้องไปที่หอระฆัง

“เหยาเซิ่งฮุย แกหุนหันเกินไปแล้ว จริงอยู่ที่แกสามารถก่อให้เกิดการโผบินของมังกรทั้งสามได้แน่นอนด้วยยาเพิ่มประสิทธิภาพวิญญาณ ยังไงก็ตาม แกเคยคิดไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้ากินยานั้นต่อหน้าฝูงชน? ผลที่ตามมาแกคงรู้อยู่แก่ใจ ถ้ามีใครยื่นเรื่องสอบสวนล่ะก็ เราคงลำบากแน่ถ้าต้องอธิบายเรื่องที่มาของยานั้น”

เหยาฉีเซิงนั่งตัวตรงบนม้านั่งหิน และตำหนิเหยาเซิ่งฮุยผ่านทางกระแสจิต

เหยาเซิ่งฮุยค้อมหัวลงในใจและไม่ได้ตอบอะไร

ในขณะนั้น ฝูงชนต่างพากันอ้าปากค้างเมื่อร่างของอวี๋เชียนโผล่ขึ้นมาบนยอดหอระฆัง

“คะ-คุณอวี๋น่าหวาดหวั่นเกินไปแล้ว! เขาแข็งแกร่งขนาดไหนกันถึงได้ขึ้นไปถึงยอดหอในเวลาสั้นเพียงนั้น”

“เขาใช้เวลาสิบนาทีเองเหรอ? อาจจะน้อยกว่านั้นเสียอีก!”

“ตอนนี้อย่าว่าแต่จำนวนครั้งที่เขาสามารถตีระฆังได้เลย ความเร็วของเขาในการขึ้นไปบนหอคอยนั้นนำหน้าเหยาเซิ่งฮุยไปไกลแล้ว”

"แน่อยู่แล้ว! เป็นแค่คนที่อยู่ในอันดับต้นๆ ของระดับเกียรติยศยอดมงกุฎจะมาเทียบกับคุณอวี๋ได้ยังไง? เหยาเซิ่งฮุยได้ใจมากไปแล้ว!”

ทุกคนเริ่มดูแคลนเหยาเซิ่งฮุย ในขณะที่ทึ่งกับความสามารถอันโดดเด่นของอวี๋เชียน

พวกเขาเป็นพวกเดียวกับที่เคยประจบเหยาเซิ่งฮุยตอนที่เขาตีระฆังมังกรสองครั้ง

ถึงกระนั้นเหยาเซิ่งฮุยก็ลำพองใจจนไปท้าทายอวี๋เชียน ทำให้กระแสตีกลับใส่เขา

เหนือสิ่งอื่นใด ในฐานะที่อวี๋เชียนเป็นผู้มีอิทธิพลกว้างขวางในแปดมหาอาณาจักรลับ ย่อมหมายความว่ามีเพียงไม่กี่คนที่กล้าพูดต่อต้านเขาอย่างเปิดเผย

ตอนนี้เหยาเซิ่งฮุยอยู่ในจุดที่น่าอึดอัดใจ สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปหลายครั้ง ตั้งแต่แดงเหมือนมะเขือเทศจนกลายเป็นสีซีด

อวี๋เชียนยกค้อนที่ใช้ระฆังขึ้นอย่างง่ายดาย ไม่เหมือนกับคนอื่นๆ

ค้อนเหวี่ยงเป็นวงโค้งไปในอากาศ ก่อนที่จะกระแทกเข้ากับระฆังมังกรอย่างแรง

“นั่นคุณอวี๋จะตีระฆังรอบที่สี่เหรอ?”

“เราจะได้เห็นมังกรสี่ตัวทะยานขึ้นฟ้าพร้อมกันงั้นหรือ?”

พวกเขามองอวี๋เชียนด้วยความประหลาดใจ และรอคอยให้เสียงระฆังครั้งที่สี่ดังขึ้น

การตีครั้งที่สี่ของอวี๋เชียนกระแทกกับระฆังอย่างรุนแรง และหนึ่งในรูปสลักมังกรก็กลายเป็นมังกรสีทองที่โผบินขึ้นไปบนท้องฟ้า

“ตอนนี้มีมังกรทั้งหมดสี่ตัวจริงๆ!”

"คุณอวี๋ คุณนี่เก่งเรื่องเก็บงำความแข็งแกร่งของตัวเองเสียจริง ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าเหยาเซิ่งฮุยคิดว่าตัวเขาเก่งพอที่จะล้มคุณได้!”

“มาดูกันว่าเหยาเซิ่งฮุยจะมีไม้ตายอะไรซ่อนอยู่อีกไหม ตอนนี้เขาคงต้องกลับคำพูดของตัวเองเสียแล้ว”

ทุกคนพูดคุยซุบซิบ พวกเขาพากันล้อเลียนเหยาเซิ่งฮุย

เหยาเซิ่งฮุยกับเหยาฉีเซิงเลือดขึ้นหน้า