เยว่ปู้ฉินไม่รู้ว่าเขาจะสามารถปกป้องเฉินผิงได้นานแค่ไหน
การพูดถึงการทำลายตนเองเป็นเพียงคำขู่ที่ทำให้เหลิ่งอู๋เต้ากลัวเท่านั้น
แม้ว่าเหลิ่งอู๋เต้าจะไม่สะทกสะท้าน แต่สมาชิกสำนักต่างๆ ในที่นี้จะต้องเข้ามาแทรกแซงอย่างแน่นอน
พวกเขาจะต้องพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อหยุดการทำลายตัวเองของเยว่ปู้ฉิน เพราะมันจะก่อให้เกิดอันตรายต่อคนรอบข้างอย่างไม่ต้องสงสัย
คนเหล่านี้ไม่มีความลังเลที่จะรวมมือกับสำนักฝ่ายตรงข้ามเพื่อปกป้องผลประโยชน์ที่เห็นแก่ตัวของพวกเขา เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น สำนักฉุนหยางของเยว่ปู้ฉินก็จะไม่มีทางป้องกันตัวเองจากการโจมตีของพวกเขาได้
ด้วยเหตุนี้ เขาจึงส่งเฉินผิงให้หนีไปในขณะที่เหลิ่งอู๋เต้ายังคงหวาดกลัวต่อคำขู่ของเขา
เฉินผิงพยักหน้าให้เยว่ปู้ฉินแล้วรีบหนีไปทันที
เหลิ่งอู๋เต้าสังเกตุเห็นการหลบหนีของเฉินผิงและกำลังจะขัดขวาง แต่อย่างไรก็ตาม เยว่ปู้ฉินกลับรีบวิ่งไปข้างหน้าและขวางทางเขา ราวกับว่าเขากำลังต่อสู้เพื่อเอาชีวิตเป็นเดิมพัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...