หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2328

ขณะที่เฉินผิงกำลังนอนรอความตายที่กำลังจะมาถึง จู่ๆ แรงกดที่ตัวเขาก็อ่อนกำลังลงอย่างช้าๆ หลังจากนั้น ฝ่ามือยักษ์ที่ด้านบนก็ค่อยๆ หายไป

มีร่างหนึ่งยืนอยู่ข้างๆ เฉินผิงพร้อมกับมือที่ยื่นมือไปข้างหน้าเพื่อต้านรอยฝ่ามือขนาดมหึมาอย่างสุดกำลัง

"คุณเฉิน ไม่เป็นอะไรใช่มั้ย?”

ในขณะนั้น หลิวชิงและหลิวหรุ่ยเข้ามาช่วยพยุงเฉินผิงให้ลุกขึ้น และชายที่ยืนขวางฝ่ามือยักษ์นั้นก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเยว่ปู้ฉินจากสำนักฉุนหยาง

"คุณเยว่ ขอบคุณครับ” เฉินผิงแสดงความขอบคุณเมื่อได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น

เยว่ปู้ฉินถอนพลังของเขาและพูดว่า “คุณช่างสุภาพนอบน้อมจริงๆ คุณเฉิน ฉันไม่คาดคิดเลยว่าคุณจะเข้ามาในสถานที่นี้ด้วยเหมือนกัน”

“เยว่ปู้ฉินนายคิดจะเป็นศัตรูกับสำนักเฟยซิงเพราะไอ้คนสารเลวคนนี้อย่างนั้นเหรอ?” เสียงของเหลิ่งอู๋เต้าแผ่วเบาในขณะที่เขาพูดกับเยว่ปู้ฉิน

“ใครก็ตามที่พยายามทำร้ายคุณเฉิน มันผู้นั้นคือศัตรูของสำนักฉุนหยาง” อีกฝ่ายตอบอย่างหนักแน่น

ทันใดนั้น ผู้คนหลายสิบคนจากสำนักทั้งเก้าของอาณาจักรลับแลก็พุ่งเข้ามาจากหลายทิศทาง

แต่ทว่าสำนักอื่นๆ ไม่ได้มีความขุ่นข้องหมองใจต่อเฉินผิง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่เก็บงำความเป็นปฏิปักษ์ต่อเขา

แม้ว่าพวกเขาไม่ได้มองว่าเฉินผิงเป็นศัตรู แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะยื่นมือช่วยเหลือแต่อย่างใด

คนเหล่านั้นยืนอยู่ด้านข้าง เฝ้าดูความขัดแย้งระหว่างเยว่ปู้ฉินและเหลิ่งอู๋เต้าอย่างเงียบๆ

เมื่อพิจารณาถึงความแข็งแกร่งของพวกเขาแล้ว สำนักฉุนหยางด้อยกว่าสำนักเฟยซิง แต่เหลิ่งอู๋เต้าเองไม่อยากปะทะกับสำนักฉุนหยางในตอนนี้

หากพวกเขาทั้งสองสำนักต้องบาดเจ็บและสูญเสียกำลังพล มันคงยากสำหรับพวกเขาที่จะอ้างสิทธิ์ในอาณาจักรลับแห่งนี้

แม้เบื้องหน้าจะดูเหมือนอยู่ร่วมกันอย่างกลมเกลียวตามปกติทั่วไป แต่ความสมดุลที่เกิดขึ้นนั้นเป็นเพราะความแข็งแกร่งที่ค่อนข้างเท่าเทียมกันของแต่ละสำนัก ถ้าหากมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งอ่อนแอลง สำนักอื่นๆ ก็จะใช้เวลาไม่นานในการยึดครองพวกเขา

ด้วยเหตุนี้จึงไม่มีการเผชิญหน้าที่รุนแรงระหว่างสำนักทั้งเก้าแม้เวลาจะผ่านไปหลายปีก็ตาม เพราะในที่สุดแล้วย่อมไม่มีใครเต็มใจที่จะถูกกลืนหายไป

"ใช่!" สีหน้าแห่งความมุ่งมั่นปรากฏขึ้นไปทั่วทั้งใบหน้าของเยว่ปู้ฉิน

เหล่าสมาชิกของสำนักอื่นต่างรู้สึกไม่สบายใจเมื่อสัมผัสได้ถึงการตัดสินใจของเยว่ปู้ฉิน หากเขาต้องทำลายตัวเอง ผลที่ตามมาย่อมจะต้องเลวร้ายอย่างแน่นอน

“ใจเย็นๆ คุณเยว่ อย่าเคร่งเครียดไปเลย เรายังมีหนทางสำหรับการเจรจาอยู่เสมอ” เป้ายู่คุนก้าวไปข้างหน้าและพยายามพูดคุยกับเยว่ปู้ฉิน

ทว่า เยว่ปู้ฉินกลับไม่สนใจเป้ายู่คุน เนื่องจากอีกฝ่ายกลายเป็นคนน่ารังเกียจที่ไปสมรู้ร่วมคิดกับสำนักเฝินเทียนเพื่อหลอกลวงเยว่ปู้ฉินเป็นเวลาหลายปี ไม่แปลกที่เยว่ปู้ฉินยังคงเก็บงำความแค้นเหล่านั้นเอาไว้

"คุณเฉิน คุณยังพอเคลื่อนไหวได้หรือเปล่า?”

"ได้ครับ" เฉินผิงพยักหน้า

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เยว่ปู้ฉินจึงรีบเร่งให้เขาหนีโดยกล่าวว่า “คุณเฉิน รีบหนีไปซะตอนนี้เลย ยิ่งไกลยิ่งดี ปล่อยให้เรื่องนี้เป็นหน้าที่ของฉันเอง!”