“ขอบคุณคุณเฉินที่เมตตาไว้ชีวิตครับ ขอบคุณคุณเฉินที่เมตตาไว้ชีวิต!”
เซียวเหล่ยโขกหัวติดๆพูดขอบคุณอย่างดีใจ!
“นายไปได้แล้ว!”
เฉินผิงโบกมืออย่างเฉยเมย!
เซียวเหล่ยลุกขึ้น หันไปโค้งคำนับให้เฉินผิง แล้วหันหลังกลับออกไป ตั้งแต่ต้นจนจบไม่ได้เหลือบมองเกิ่งซานซานสักนิด!
“คุณชายเซียว พวกเราเซ็นสัญญากันแล้ว ทำไมคุณจะยกเลิกสัญญาก็ยกเลิกดื้อๆเลยล่ะ? แล้วก็เงินในโครงการที่ชำระล่วงหน้าก็ต้องจัดการให้ผม!”
หยวนหวาขวางเซียวเหล่ยไว้และพูดถาม
“หลีกไป!” เซียวเหล่ยสีหน้าหงุดหงิด “ฉันไม่จัดการให้แก แกจะทำอะไรได้?”
“เซียวเหล่ย อย่าคิดว่าเป็นคนตระกูลเซียวแล้วฉันจะกลัวนายนะ ดูท่าทางที่นายคุกเข่าให้กับเฉินผิง ยกเลิกสัญญานายก็ต้องคืนเงินให้ฉัน พี่ของฉันเป็นคนของท่านหู่ ถ้าจะบังคับกัน ฉันก็ไม่กลัวนายหรอกโว้ย!”
หยวนหวาตั้งสติ และพูดขู่เซียวเหล่ย!
แม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจว่าทำไมเซียวเหล่ยถึงได้กลัวเฉินผิง แต่เงินโครงการที่ชำระล่วงหน้าไปเขาต้องเอากลับคืนมา ไม่อย่างนั้นบริษัทของเขาก็ดำเนินการต่อไม่ได้!
ตระกูลเซียวแม้จะมีอิทธิพล แต่ถ้าเทียบกับชื่อเสียงของหลินเทียนหู่ ยังห่างชั้นอีกไกล ดังนั้นหยวนหวาจึงคิดจะยืมชื่อของหลินเทียนหู่มากดขี่เซียวเหล่ย!
“โง่บรรลัย…”
เซียวเหล่ยเหลือบมองหยวนหวาอย่างดูถูก ไม่สนใจเขาอีก และเดินจากไป!
หลินเทียนหู่เชื่อฟังเฉินผิงยิ่งกว่าอะไร ไอ้หยวนหวากลับเอาชื่อของหลินเทียนหู่มาอวดศักดา!
พอเห็นเซียวเหล่ยจากไป หยวนหวาก็จ้องเฉินผิงอย่างเดือดแค้น ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเฉินผิงเป็นคนก่อขึ้นมา
“เฉินผิง แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าแกใช้วิธีอะไรทำให้ไอ้ขี้ขลาดเซียวเหล่ยกลัวแก แต่ฉันไม่กลัวแก วันนี้แกต้องตาย!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...