หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 234

เฉินเอ้อร์ก่าตกตะลึงไปชั่วพักหนึ่ง “พี่…พี่เฉิน นี่…นี่มันไม่ได้ ผมบริหารไม่เป็นครับ!”

“ไม่เป็นก็หัด ใครเกิดมาแล้วเป็นเลยล่ะ?” เฉินผิงยัดสัญญาใส่ในมือของเฉินเอ้อร์ก่า “วันหลังก็เดินหลังตรงๆหน่อยนะ ทุกคนจะเรียกนายว่าประธานเฉินแล้ว!”

เฉินเอ้อร์ก่าหยิบสัญญาสองฉบับนั้นด้วยมือที่สั่นเทา หน้าแดงกระทันหัน ในใจตื่นเต้นมาก!

ในตอนนี้เขากำลังเพ้อฝันถึง ฉากที่ทุกคนตะโกนเรียกเขาว่าประธานเฉิน!

เพื่อนนักเรียนคนอื่นพอเห็นก็ริษยาตาร้อน แต่ละคนกำลังจะอิจฉาจนตายไปเลย บริษัทอสังหาริมทรัพย์สองแห่ง ยังไงก็มีทรัพย์สินหลายร้อยล้าน ชั่วพริบตาเดียวเจ้าเฉินเอ้อร์ก่านี่ก็กลายเป็นประธานของบริษัทนับหลายร้อยล้าน!

เริ่มมีเพื่อนนักเรียนเสียใจเสียแล้ว เสียใจที่ไม่ได้ทำเหมือนเฉินเอ้อร์ก่า ที่เริ่มต้นแต่แรกเขาก็สุภาพมีมารยาทกับเฉินผิง ถ้าหากทำอย่างนั้น ไม่แน่นะว่าตัวเองก็ต้องได้ผลประโยชน์บ้าง!

ในตอนนี้นี่เอง จู่ๆห้องวีไอพีก็มีเท้าถีบประตูเข้ามา ชายหนุ่มคนหนึ่งในชุดเสื้อเชิ๊ตสีขาวสูทสีดำเดินเข้ามา ข้างหลังยังมีเจ้าหน้ที่รักษาความปลอดภัยตามมาอีกหลายคน!

“ พี่ ไอ้หมอนี่ที่มันตบฉัน พี่ต้องแก้แค้นให้ฉันนะ!”

หยวนหวาชี้ไปที่เฉินผิงและพูด!

ญาติผู้พี่ของหยวนหวาเหลือบมองที่เฉินผิงอย่างเย็นชา จากนั้นถามหยวนหวาว่า “ มันคนเดียวใช่ไหม”

หยวนหวากวาดตามองเพื่อนนักเรียนพวกนั้นที่หวาดกลัวจนต้องยืนอยู่ห่างๆจากเฉินผิง

ขณะนี้ในใจของเฉินเอ้อร์ก่าก็กำลังพยายามดิ้นรนอย่างเต็มที่ สองขานั้นสั่นอย่างหวาดกลัว แต่สุดท้ายเขาก็ยังไม่ขยับ!

“ยังมีไอ้เด็กนั่นที่อยู่ข้างๆมัน จัดการพร้อมกันไปเลย แม่งเอ้ย…”

หยวนหวาเห็นเฉินเอ้อร์ก่ายังนั่งอยู่ข้างๆเฉินผิงไม่ยอมขยับไปไหน เขาก็โมโหขึ้นมาทันที!

“นายนี่มันไม่ได้เรื่องจริงๆเล้ย แค่เด็กเมื่อวานซืนสองคน ยังทำร้ายนายได้?”

ญาติผู้พี่ของหยวนหวาบ้องกระโหลกเขาทีหนึ่งและด่าเขาอย่างฟึดฟัด!

สีหน้าของหยวนหวาเต็มไปด้วยความอับอาย “ พี่ ไอ้หมอนี่เพิ่งออกจากคุกมา มันฝึกวิชามาบ้าง ผมสู้มันไม่ได้!”

“เห้ย!ยังมีแก๊งเสียด้วย” เมื่อญาติผู้พี่ของหยวนหวาได้ยิน มุมปากก็ยกยิ้มทันที “ น้องชาย อยู่แก๊งไหนวะ”

ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงทำให้เขาตัวงอ หน้าตาดูอัปลักษณ์อย่างถึงขีดสุด!

“ พี่ ไม่เป็นไรใช่ไหม”

หยวนหวารีบเข้าไปประคองและถามเขา

“อัดมัน เอาให้ตาย…”

ญาติผู้พี่ของหยวนหวาตะโกนด้วยความโกรธ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนเห็นเช่นนั้นก็หยิบแท่งกระบองยางกรูเข้าไป!

“พี่เฉิน รีบหนีไป ผมจะสู้ตายกับพวกมัน…”

เฉินเอ้อร์ก่าถือม้านั่งและตรงเข้าไปหาพวกมัน!

ในตอนที่สถานการณ์ระหว่างเฉินเอ้อร์ก่ากับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพวกนั้นกำลังตึงเครียดพร้อมที่จะระเบิดได้ทุกเมื่อ ก้มีร่างหนึ่งแวบผ่านไป จากนั้นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งหมดก็ล้มลงกับพื้น ร้องครวญครางโอดโอย!

คนเหล่านี้ล้วนเป็นสมุนของหลินเทียนหู่ จะว่าไปก็นับว่าเป็นสมุนของเขา ดังนั้นเฉินผิงจึงไม่ได้ลงฆ่า มิฉะนั้นคนพวกนี้คงหามีชีวิตไม่แล้ว!