เฉินเอ้อร์ก่าตกตะลึงไปชั่วพักหนึ่ง “พี่…พี่เฉิน นี่…นี่มันไม่ได้ ผมบริหารไม่เป็นครับ!”
“ไม่เป็นก็หัด ใครเกิดมาแล้วเป็นเลยล่ะ?” เฉินผิงยัดสัญญาใส่ในมือของเฉินเอ้อร์ก่า “วันหลังก็เดินหลังตรงๆหน่อยนะ ทุกคนจะเรียกนายว่าประธานเฉินแล้ว!”
เฉินเอ้อร์ก่าหยิบสัญญาสองฉบับนั้นด้วยมือที่สั่นเทา หน้าแดงกระทันหัน ในใจตื่นเต้นมาก!
ในตอนนี้เขากำลังเพ้อฝันถึง ฉากที่ทุกคนตะโกนเรียกเขาว่าประธานเฉิน!
เพื่อนนักเรียนคนอื่นพอเห็นก็ริษยาตาร้อน แต่ละคนกำลังจะอิจฉาจนตายไปเลย บริษัทอสังหาริมทรัพย์สองแห่ง ยังไงก็มีทรัพย์สินหลายร้อยล้าน ชั่วพริบตาเดียวเจ้าเฉินเอ้อร์ก่านี่ก็กลายเป็นประธานของบริษัทนับหลายร้อยล้าน!
เริ่มมีเพื่อนนักเรียนเสียใจเสียแล้ว เสียใจที่ไม่ได้ทำเหมือนเฉินเอ้อร์ก่า ที่เริ่มต้นแต่แรกเขาก็สุภาพมีมารยาทกับเฉินผิง ถ้าหากทำอย่างนั้น ไม่แน่นะว่าตัวเองก็ต้องได้ผลประโยชน์บ้าง!
ในตอนนี้นี่เอง จู่ๆห้องวีไอพีก็มีเท้าถีบประตูเข้ามา ชายหนุ่มคนหนึ่งในชุดเสื้อเชิ๊ตสีขาวสูทสีดำเดินเข้ามา ข้างหลังยังมีเจ้าหน้ที่รักษาความปลอดภัยตามมาอีกหลายคน!
“ พี่ ไอ้หมอนี่ที่มันตบฉัน พี่ต้องแก้แค้นให้ฉันนะ!”
หยวนหวาชี้ไปที่เฉินผิงและพูด!
ญาติผู้พี่ของหยวนหวาเหลือบมองที่เฉินผิงอย่างเย็นชา จากนั้นถามหยวนหวาว่า “ มันคนเดียวใช่ไหม”
หยวนหวากวาดตามองเพื่อนนักเรียนพวกนั้นที่หวาดกลัวจนต้องยืนอยู่ห่างๆจากเฉินผิง
ขณะนี้ในใจของเฉินเอ้อร์ก่าก็กำลังพยายามดิ้นรนอย่างเต็มที่ สองขานั้นสั่นอย่างหวาดกลัว แต่สุดท้ายเขาก็ยังไม่ขยับ!
“ยังมีไอ้เด็กนั่นที่อยู่ข้างๆมัน จัดการพร้อมกันไปเลย แม่งเอ้ย…”
หยวนหวาเห็นเฉินเอ้อร์ก่ายังนั่งอยู่ข้างๆเฉินผิงไม่ยอมขยับไปไหน เขาก็โมโหขึ้นมาทันที!
“นายนี่มันไม่ได้เรื่องจริงๆเล้ย แค่เด็กเมื่อวานซืนสองคน ยังทำร้ายนายได้?”
ญาติผู้พี่ของหยวนหวาบ้องกระโหลกเขาทีหนึ่งและด่าเขาอย่างฟึดฟัด!
สีหน้าของหยวนหวาเต็มไปด้วยความอับอาย “ พี่ ไอ้หมอนี่เพิ่งออกจากคุกมา มันฝึกวิชามาบ้าง ผมสู้มันไม่ได้!”
“เห้ย!ยังมีแก๊งเสียด้วย” เมื่อญาติผู้พี่ของหยวนหวาได้ยิน มุมปากก็ยกยิ้มทันที “ น้องชาย อยู่แก๊งไหนวะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...