เห็นฉากตรงหน้า ทุกคนก็ใบ้กิน เจ้าหยวนหวานั่นยิ่งตกใจจนพูดไม่ออก เฉินผิงร้ายกาจเกินไปแล้ว คนตั้งมากมายยังสู้เขาไม่ได้?
ญาติผู้พี่ของหยวนหวาก็คิดไม่ถึงว่าเฉินผิงจะมีพลังแข็งแกร่งขนาดนี้ เขากัดฟันทนและพูดว่า “รีบไปเชิญท่านหู่มา!”
ไม่นานก็มีคนไปเชิญท่านหู่มา!
เมื่อได้ยินว่าท่านหู่จะมา เพื่อนนักเรียนทุกคนต่างกังวลใจขึ้นมา แม้เรื่องนี้จะไม่เกี่ยวกับพวกเขา แต่ชื่อเสียงของหลินเทียนหู่ก็ทำให้พวกเขาสั่นสะท้านด้วยความกลัว!
“พี่เฉิน? เฉินเอ้อร์ก่าที่ถือม้านั่งอยู่มองที่เฉินผิงและเรียกเขา
“เอ้อร์ก่า นายกลัวเหรอ” เฉิผิงถามด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย
เฉินเอ้อร์ก่ากัดฟันและส่ายหัว “ ในเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว ก็ไม่มีอะไรต้องกลัว อย่างมากก็แค่ตาย!”
เฉินผิงยิ้มและไม่ได้พูดอะไร!
“เฉินผิง ท่านหู่จะมาถึงแล้ว แกตายแน่ ฉันจะสับแกเป็นชิ้นๆ!”
หยวนหวาพอได้ยินว่าไปเชิญท่านหู่มาแล้ว ก็ตื่นเต้นดีใจขึ้นมาทันที!
“ฉันรออยู่!” เฉินผิงพูดจบก็ตรงกลับไปยังที่นั่ง สีหน้าดูสงบมาก!
อีกด้าน หลินเทียนหู่กำลังรอเฉินผิงที่ชั้นสาม แต่รอแล้วรอเล่าก็ยังไม่มา เขาก็ไม่กล้าโทรฯไปตามอีก ได้แต่รอต่อไป!
“ท่านหู่ ชั้นล่างเกิดเรื่องขึ้นแล้วครับ มีคนที่ห้องวีไอพีก่อเรื่อง ต่อยพี่เปียว!”
บริกรรีบวิ่งไปห้องวีไอพีชั้นสามแจ้งกับหลินเทียนหู่
“ บัดซบ ใครกล้ามาก่อกวนที่ภัตตาคารของฉัน คนของกลุ่มมังกรแดงเหรอ”
พอหลินเทียนหู่ได้ยินก็ลุกขึ้นยืนทันที รีบวิ่งลงไปชั้นล่าง!
“ไม่ชัดเจนครับ ได้ยินว่ามีพลังแข็งแกร่งมาก!”
บริกรตอบ
หลินเทียนหู่ขมวดคิ้ว ถ้าบอกว่ามีพลังที่แข็งแกร่งมาก ก็เห็นชัดว่ามาหาเรื่อง ตอนนี้นอกจากกลุ่มมังกรแดงแล้ว ยังมีใครกล้ามาก่อเรื่องที่อาณาเขตของเขาอีก สองวันก่อนเฝิงซื่อไห่เพิ่งเสียเปรียบไป ดังนั้นในเวลานี้ถ้าจะมาก่อเรื่องก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้!
ไม่นานหลินเทียนหู่ก็มาถึงชั้นสอง พอเตะประตูเข้าไป กำลังตั้งท่าจะด่าด้วยความเดือดดาลอยู่นั้น สายตาก็พลันเห็นเฉินผิงนั่งอยู่ หลินเทียนหู่ก็ตกใจ!
“ท่านหู่ มัน…”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...