หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2343

ในขณะเดียวกัน เหยาชิงได้นำสมาชิกสำนักเฝินเทียนบุกไปยังค่ายของสำนักฉุนหยางที่ด้านล่างของภูเขา ฉันสัญญากับเหลิ่งอู๋เต้าและคนอื่นๆ ว่าฉันจะกำจัดสำนักฉุนหยางและแทนที่ตำแหน่งของพวกเขา ฉันต้องรักษาคำพูด! ฉันไม่สามารถอยู่อย่างหลบๆ ซ่อนๆ แบบนี้ไปได้ตลอด!

สำนักฉุนหยางยังไม่พบจุดที่เหมาะสมในการตั้งค่าย พวกเขาอยู่ที่นั่นเพียงชั่วคราวเพื่อพักผ่อนเท่านั้น

“ท่านอาจารย์ ท่านคิดว่าสำนักที่เหลือจะรวมตัวกันต่อต้านพวกเราหรือไม่ครับ? ในเมื่อเราแยกตัวออกจากพวกเขาแล้ว” หลิวชิงถามเยว่ปู้ฉิน

"ฉันเองก็สงสัยอยู่เหมือนกัน ท้ายที่สุด พวกเขาเป็นสำนักที่ถือคุณธรรมเป็นหลัก ฉันไม่คิดว่าพวกเขาจำเป็นต้องทำเช่นนั้น ในเมื่อพวกเขาสามารถตัดขาดกับเราได้” เยว่ปู้ฉินตอบ ฉันยังคงเชื่อในสำนักอื่นๆ เราอาจมีความบาดหมางต่อกัน แต่ฉันไม่คิดว่าเราอยู่ในจุดที่พวกเขาจะต้องการกำจัดเราจนสิ้นซากขนาดนั้น

“เราต้องหาจุดที่ห่างไกลจากพวกเขา มิฉะนั้นพวกเขาจะคอยสร้างปัญหาให้กับเรา” หลิวหรุ่ยกล่าว

“ไม่ต้องรีบร้อน เราสามารถใช้เวลาในการค้นหาจุดที่เหมาะ อาณาจักรลับนี้ดูเหมือนจะไม่มีผู้ครอบครองและมันก็มีขนาดที่ค่อนข้างใหญ่ ฉันพนันได้เลยว่ามีอีกหลายพื้นที่ที่มีค่ามากมายที่นี่ที่ยังไม่ถูกค้นพบ! ตอนนี้ก็พักก่อนเถอะ เราจะดำเนินการค้นหาต่อในวันพรุ่งนี้” เยว่ปู้ฉินรีบนอนลงบนเตียงทันที บอกตามตรง ฉันยังกังวลเรื่องความปลอดภัยของเฉินผิง ฉันสงสัยว่าเขาคงหนีไปได้แล้ว

หลิวหรุ่ยและหลิวชิงไปพักผ่อนเช่นกัน มีเพียงลูกศิษย์สองคนของสำนักฉุนหยาง เท่านั้นที่ลาดตระเวนพื้นที่เพื่อป้องกันไม่ให้สัตว์อสูรจรจัดเข้ามารบกวน

ในขณะนั้น เหล่าลูกศิษย์สังเกตเห็นเงาที่พุ่งเข้ามาหาพวกเขาอย่างรวดเร็ว

ไม่ทันที่พวกเขาจะได้ตะโกน พวกเขารู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดที่ออกพุ่งเข้ามาที่หน้าอกของพวกเขา

พวกเขาล้มลงกับพื้นและสิ้นลมจมกองเลือดของพวกเขาเอง

ตุ้บ! ตุ้บ!

แม้ว่าเสียงที่พวกเขาล้มลงจะแผ่วเบา แต่เยว่ปู้ฉินก็ได้ยินมัน

“นายกล้ามากที่มาโจมตีสำนักฉุนหยางเช่นนี้ เหยาชิง!” เยว่ปู้ฉินคำราม

“แกและสำนักฉุนหยางไล่ล่าสำนักเฝินเทียนเมื่อครั้งอดีต เป็นเรื่องธรรมดาที่ฉันจะต้องตอบแทนแกสักหน่อย” เหยาชิงเย้ยหยัน

“นายนี่ช่างใจกล้าจริงๆ! นายไม่รู้หรือว่าค่ายของสำนักอื่นก็ตั้งอยู่ไม่ไกลจากที่นี่? เมื่อฉันขอความช่วยเหลือจากพวกเขา สำนักเฝินเทียนจะไม่สามารถหลบหนีได้!”

เหยาชิงบ่นพึมพำ “แกนี่ช่างไร้เดียงสาเสียเหลือเกิน แกเชื่อจริงๆ ว่าสำนักอื่นๆ จะมาช่วยแกอย่างนั้นหรือ? ในเมื่อแกกำลังจะตายอยู่แล้ว งั้นฉันจะบอกความจริงเอง แผนการทำลายล้างพวกแกคือสิ่งที่ฉันได้พูดคุยตกลงกับสำนักอื่นไว้แล้ว! เมื่อสำนักของแกถูกกำจัด สำนักของฉันจะมาแทนที่ตำแหน่งสำนักของแก!”

"นายโกหก! พวกเขาย่อมไม่ทำเช่นนั้นแน่ หยุดสร้างความบาดหมางดีกว่า!” เยว่ปู้ฉินปฏิเสธที่จะเชื่อเขา ฉันรู้ดีว่าพวกเขาเกลียดชังเหล่าผู้ฝึกวิชามารจนเข้ากระดูกดำ! ไม่มีทางที่พวกเขาจะปล่อยให้เหยาชิงและสำนักของเขามาแทนที่ฉัน!