หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2344

“อีกไม่นานแกก็จะรู้เองว่าเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า” เหยาชิงยกฝ่ามือขึ้นไปในอากาศ

ท้องฟ้ายามค่ำคืนมืดลงพร้อมกับรัศมีพลังอันน่ากลัวที่แผ่กระจายไปทั่วบริเวณ

"ฆ่ามัน!" เหล่าสมาชิกของสำนักเฝินเทียน พุ่งเข้าหาศิษย์ของสำนักฉุนหยางพร้อมอาวุธเต็มกำลัง

เหล่าศิษย์ของสำนักฉุนหยางก็พร้อมตอบโต้ ทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันอย่างดุเดือด เสียงของการต่อสู้ของพวกเขาดังสนั่นไปทั่วท่ามกลางความเงียบสงบของยามค่ำคืน

รอยยิ้มพึงพอใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเหลิ่งอู๋เต้า เขาฟังเสียงกรีดร้องและจ้องมองไปยังแสงสว่างจากระยะไกล

ถงไห่หยางเดินเข้ามาและถามว่า “นายวางแผนที่จะให้สำนักเฝินเทียนมาแทนที่ของสำนักฉุนหยางจริงๆ อย่างนั้นหรือ เหลิ่งอู๋เต้า?”

"นายคิดว่ายังไงล่ะ?" เหลิ่งอู๋เต้าหันไปหาถงไห่หยาง

ทันใดนั้นพวกเขาก็ยิ้มให้กัน

“เราจะกำจัดพวกเขาในภายหลังเช่นกัน!” พวกเขาพูดพร้อมกันก่อนจะหัวเราะออกมาดังลั่น เมื่อสำนักเฝินเทียนอ่อนแอจากการต่อสู้กับสำนักฉุนหยาง เราจะทำลายพวกมัน!

“เหยาชิงเป็นหมาป่าผู้โดดเดี่ยว ฉันจะไม่ปล่อยให้คนอย่างเขามีชีวิตอยู่หรอกนะ” เหลิ่งอู๋เต้าพูดอย่างเรียบเฉย

“การที่มีสำนักเพิ่มขึ้นนั้นหมายถึงทรัพยากรสำหรับพวกเราที่เหลือก็จะมีน้อยลง สำนักเฝินเทียนควรจะถูกทำลายไปนานแล้ว ฉันคิดว่าเราใจดีมามากพอแล้วที่ปล่อยให้พวกมันอยู่รอดมาหลายปี” ถงไห่หยางไม่เคยคิดที่จะยอมรับสำนักเฝินเทียนซึ่งเป็นกลุ่มผู้ฝึกวิชามาร สำนักเฝินเทียนเป็นเสมือนระเบิดเวลา หากเราเก็บพวกมันไว้ข้างกาย พวกมันจะเป็นภัยคุกคามต่อความปลอดภัยของเรา!

ในขณะนั้น ค่ายพักของสำนักฉุนหยางล้วนเต็มไปด้วยเลือด ศพมากมายกระจัดกระจายไปทั่ว ดวงตาของทุกคนก็แดงก่ำ

ทันใดนั้น ร่างของเยว่ปู้ฉินก็เรืองแสงขึ้น เขายกมือขึ้นแล้วกำมือราวกับคว้าอะไรบางอย่างในอากาศ ครู่ต่อมา หอกเพลิงปรากฏบนฝ่ามือของเขา แสงสว่างของมันส่องประกายไปทั่วท้องฟ้า

“หอกเพลิงอัคคีรึ? ฉันไม่คิดมาก่อนเลยว่าแกจะเป็นโจร สิ่งนั้นเคยเป็นของวิเศษในซากปรักหักพังโบราณและควรเป็นของทุกสำนักในอาณาจักรลับแล แต่แล้ววันหนึ่งมันก็หายไป ใครจะไปคาดคิดว่าแกเป็นคนขโมยมันไป” เหยาชิงพูดด้วยความรังเกียจในขณะที่เขาจ้องไปที่หอกนั่น

“หยุดพล่ามเรื่องไร้สาระได้แล้ว! หอกเพลิงอัคคีเป็นของสำนักฉุนหยางมาโดยตลอด! มันถูกสืบทอดมาจากบรรพบุรุษของฉัน เรื่องเกี่ยวกับซากปรักหักพังโบราณเป็นเพียงเรื่องโกหกที่แต่งขึ้นโดยสำนักที่มีแต่ความละโมบเท่านั้น นายฆ่าลูกศิษย์ของฉันไปมากมาย วันนี้ฉันจะฉีกร่างของนายเป็นชิ้นๆ!” เยว่ปู้ฉินโกรธและเสียใจมากที่เห็นลูกศิษย์ของเขาบาดเจ็บล้มตายจำนวนมาก

เมื่อเขาโจมตีด้วยหอก ประกายไฟสีเหลืองก็พุ่งเข้าหาเหยาชิง

"ตายซะ!" เยว่ปู้ฉินคำราม หอกสร้างคลื่นพลังในอากาศที่ทำให้เหยาชิงไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้