หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2350

หลิวชิงและหลิวหรุ่ยต่างพยักหน้าพร้อมกัน พวกเขาไม่มีทางเลือกนอกจากเชื่อฟังเฉินผิง

เฉินผิงและคนอื่นๆ พบถ้ำขนาดใหญ่พอที่จะให้พวกเขาหลบพักได้ พวกเขาจึงค้างคืนในถ้ำแห่งนั้น

เฉินผิงบอกให้เยว่ปู้ฉินมีสามธิกับการฝึกบำเพ็ญฌานของตัวเองไว้ เพื่อที่เขาจะได้หายเร็วขึ้น แต่เยว่ปู้ฉินไม่สามารถเข้าสู่สถานะการฝึกได้

“ทั้งหมดนั่นเป็นความผิดของฉัน... ลูกศิษย์มากมายต้องได้รับบาดเจ็บและเสียชีวิตเพราะฉัน... ในฐานะเจ้าสำนัก ฉันไม่อาจไปเผชิญหน้ากับบรรพชนของเราได้อีกแล้ว!” เยว่ปู้ฉินร้องออกมาด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย

ลูกศิษย์ของสำนักฉุนหยางทั้งหมดถูกฆ่าตาย และหลายคนเลือกที่จะทำลายตัวเองเพื่อช่วยเยว่ปู้ฉิน

แน่นอนว่าเยว่ปู้ฉินไม่ได้รู้สึกดีกับสิ่งที่เกิดขึ้นเลยแม้แต่น้อย

หลิวชิงได้เตือนเขาก่อนหน้านี้ว่าสำนักอื่นอาจโจมตีสำนักฉุนหยาง แต่เยว่ปู้ฉินมองโลกในแง่ดีมากเกินไปและเชื่อว่าสำนักอื่นมีเกียรติเกินกว่าจะทำสิ่งนั้น

น่าเสียดายที่เขาคิดผิดเกี่ยวกับคนเหล่านั้น พวกเขาเต็มไปด้วยความโลภในผลประโยชน์จนยอมทำได้ทุกอย่าง ซึ่งนั่นทำให้พวกเขาไม่ได้ดีไปกว่าเหล่าผู้ฝึกวิชามารแต่อย่างใด