หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2349

เพียงไม่นาน สัตว์ร้ายจำนวนมหาศาลก็ครอบคลุมไปทั่วทั้งอาณาบริเวณ เหล่าสัตว์อสูรวิวาทกับเหลิ่งอู๋เต้าและพรรคพวกกันอย่างวุ่นวาย พวกมันมีความดุร้ายอย่างไม่น่าเชื่ออีกทั้งดูเหมือนจะไม่เกรงกลัวต่อความตายใดๆ

เยว่ปู้ฉินมองดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้า จากนั้นเขาก็จ้องมองไปที่เฉินผิงแล้วกลืนน้ำลาย "คุณเฉิน สัตว์อสูรพวกนี้อยู่ใต้บังคับบัญชาของคุณอย่างนั้นหรือ?”

"แน่นอน ไม่อย่างนั้นพวกมันจะเชื่อฟังผมเหรอ?” เฉินผิงยืนอยู่บนที่สูงและมองดูภาพแห่งความหายนะที่เกิดขึ้นเบื้องล่างตรงหน้า จากนั้นเขาก็โบกมือให้เหลิ่งอู๋เต้า “พวกคุณทุกคนสู้ต่อไปก่อนนะ ผมขอตัวไปก่อนล่ะ”

“แกอย่าหนีนะ ไอ้สารเลว!” เหลิ่งอู๋เต้าโกรธเป็นอย่างมาก เขาปล่อยพลังฝ่ามือเข้าใส่สัตว์ร้าย ส่งให้มันลอยกระเด็นออกไป ก่อนที่เขาจะกระโจนเข้าหาเฉินผิง

เขาไม่อาจยอมปล่อยให้เฉินผิงหนีรอดไปได้ มิฉะนั้นจะเป็นการยากที่จะติดตามเขาอีกครั้ง

น่าเสียดายเมื่อในขณะที่เหลิ่งอู๋เต้ากระโดด ร่างใหญ่โตก็ปรากฏขึ้นทันที สิงโตยักษ์อ้าปากที่เปื้อนเลือดของมันและกระโจนใส่เหลิ่งอู๋เต้า

เหลิ่งอู๋เต้าทำได้เพียงป้องกันตัวเองจากสิงโตยักษ์และไม่สามารถหยุดเฉินผิงได้

เฉินผิง เยว่ปู้ฉินและคนอื่นๆ ต่างหนีรอดไปได้อย่างรวดเร็ว