หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2356

สรุปบท ตอนที่ 2356 กะโหลกโปร่งแสง: หัตถ์เทวะราชันมังกร

สรุปตอน ตอนที่ 2356 กะโหลกโปร่งแสง – จากเรื่อง หัตถ์เทวะราชันมังกร โดย อาร์ม

ตอน ตอนที่ 2356 กะโหลกโปร่งแสง ของนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์เรื่องดัง หัตถ์เทวะราชันมังกร โดยนักเขียน อาร์ม เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

แม้ว่ามหาพยากรณ์จะยังคงอยู่กับสำนักพยากรณ์ แต่พวกเขาก็ไม่มีทางเทียบได้กับเหลิ่งอู๋เต้าและคนของเขา ช่องว่างของความแข็งแกร่งระหว่างพวกเขานั้นมีมากเกินไป

ทันทีที่เฉินผิงพูดจบ เขาก็หากิ่งไม้มาก่อนจะหักมันและเริ่มวาดสัญลักษณ์ต่างๆ บนพื้น

เมื่อสัญลักษณ์เริ่มเรืองแสง เห็นได้ชัดว่าเฉินผิงกำลังสร้างวงแหวนอาคม

มหาพยากรณ์รู้สึกตกตะลึง เมื่อเขาได้เห็นว่าเฉินผิงสามารถทำมันได้อย่างง่ายดายเพียงใด เขาไม่คิดว่าเฉินผิงจะเชี่ยวชาญในการร่ายวงแหวนอาคมได้ถึงขนาดนี้

เมื่อตั้งวงแหวนอาคมแล้ว เฉินผิงก็ออกเดินทางไปพร้อมกับคนอื่นๆ อย่างรวดเร็ว

ไม่นาน เหลิ่งอู๋เต้าและคนของเขาก็มาถึงและเห็นร่องรอยของกลุ่มที่พักอยู่ที่นั่น

“พวกเขาไม่มีทางหนีรอดอีกแล้ว” เหลิ่งอู๋เต้ายิ้มเย้ย จากนั้นเขาก็นำคนของเขาไล่ตามต่อไปอย่างกระชั้นชิด

ยังไม่ทันที่พวกเขาจะได้เคลื่อนไหว พื้นดินก็สั่นสะเทือนทันที ขณะที่ต้นไม้ที่อยู่รอบๆ พวกเขาก็มีชีวิตขึ้นมา พวกมันเริ่มหมุนรอบกลุ่มของเหลิ่งอู๋เต้า ป้องกันไม่ให้พวกเขาเดินทางต่อ

“หึ วงแหวนอาคมที่กระจอกแบบนี้หยุดพวกเราไม่ได้หรอก นี่มันก็แค่ของเด็กเล่นเท่านั้น”

เหลิ่งอู๋เต้าปล่อยคลื่นพลังลมปราณออกมาจากมือของเขา ทำลายทุกสิ่งที่ขวางหน้าเขาจนราบเป็นหน้ากลอง

วงแหวนอาคมถูกกำจัดอย่างรวดเร็ว ก้อนหินและต้นไม้ที่ขวางทางกลายเป็นฝุ่นผง

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงไม่ได้คาดหวังอยู่แล้วว่าวงแหวนอาคมของเขาจะสามารถกักตัวเหลิ่งอู๋เต้าและคนของเขาได้ เขาหวังเพียงซื้อเวลาสำหรับการหลบหนีเท่านั้น

หลังจากเดินทางตลอดทั้งคืน เฉินผิงพาเยว่ปู้ฉินและคนอื่นๆ มาถึงสถานที่ที่ทำเครื่องหมายไว้บนแผนที่สมบัติ

ภาพที่ปรากฏคือหุบเหวลึกสุดลูกหูลูกตา เฉินผิงอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว เพราะเขาสัมผัสได้ถึงรัศมีที่แฝงไปด้วยอันตรายที่ปล่อยออกมาจากภายในอย่างชัดเจน

หุบเหวมีความลึกทอดยาวหลายไมล์จนไม่อาจมองเห็นจุดสิ้นสุด ยิ่งไปกว่านั้น มันมีมืดมากเสียจนดูราวกับเป็นอุโมงค์ไปสู่นรก

กำแพงหินทั้งสองด้านของหุบเขานั้นเรียบอย่างไม่น่าเชื่อ มันดูเหมือนจะไม่ได้เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ ความจริงแล้วมันดูราวกับว่ามีใครบางคนใช้ดาบผ่ามันด้วยซ้ำ

"คุณเฉิน คนที่ว่านี้เป็นใครกันแน่? ทำไมฉันถึงรู้สึกขนลุกแบบนี้?” หลิวหรุ่ยถาม

ทั้งเยว่ปู้ฉินและมหาพยากรณ์ต่างพูดไม่ออก กลายเป็นว่าเฉินผิงพาเรามาที่นี่โดยไม่รู้ว่าเรากำลังตามหาใคร เราจะไม่เดือดร้อนหรือไงถ้านี่เป็นกับดัก?

เฉินผิงและเยว่ปู้ฉินเพียงแค่จ้องหน้ากันและไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อ

แม้ว่าเฉินผิงจะสัมผัสได้ถึงรัศมีที่เป็นอันตรายด้านล่าง แต่เขาก็รู้เช่นกันว่าความเสี่ยงที่ยิ่งใหญ่ย่อมมาพร้อมกับรางวัลอันใหญ่ยิ่ง

ตอนนี้เป็นเรื่องของพวกเขาที่จะกล้าลงไปในนั้นหรือไม่ ดังคำกล่าวที่ว่า โชคลาภจะมีให้แก่ผู้ที่กล้าหาญเท่านั้น

“มหาพยากรณ์ คุณเยว่ เราควรจะทำยังไงดี?”

เฉินผิงรู้ดีว่าเหวลึกเต็มไปด้วยอันตรายนับไม่ถ้วนและอาจทำให้พวกเขาเสียชีวิตได้อย่างง่ายดาย เขาต้องการฟังความคิดเห็นของมหาพยากรณ์และเยว่ปู้ฉินเกี่ยวกับเรื่องนี้

"คุณเฉิน ไม่ว่าคุณจะตัดสินใจยังไงเราพร้อมจะทำตาม หากคุณต้องการโดดลงไป พวกเราก็ไม่ลังเลที่จะติดตามคุณ”

“ใช่แล้ว คุณเฉิน เราจะทำทุกอย่างที่คุณพูด”

เยว่ปู้ฉินและมหาพยากรณ์ปล่อยให้การตัดสินใจอยู่ในมือของเฉินผิง

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร