“กะ-เกิดอะไรขึ้น?”
ความรู้สึกของเยว่ปู้ฉินและมหาพยากรณ์ล้วนเต็มไปด้วยความสับสน
เฉินผิงขมวดคิ้วเป็นปมแน่นและไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเช่นกัน
การอัญเชิญหงส์เพลิงของฉันทำให้นกอินทรีตกใจงั้นหรือ? แต่ถึงอย่างนั้น มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จู่ๆ พวกมันจะหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยแบบนี้
เฉินผิงต้องการถามชายชรา แต่เมื่อเขามองไปที่กะโหลกคริสตัล มันได้ตกลงมาบนพื้นเสียแล้ว เมื่อแสงที่ส่องออกมาของมันหมดลง มันจึงดูราวกับว่าได้สูญเสียพลังไปเสียแล้ว แม้จะหยิบกะโหลกขึ้นมา แต่เฉินผิงก็ไม่สามารถทำให้มันพูดได้
เมื่อไม่มีทางเลือก เขาจึงเก็บหัวกะโหลกไว้และครุ่นคิดเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
“สิ่งที่เราเพิ่งพบอาจไม่ใช่สัตว์อสูรจริงๆ พวกมันเป็นสัตว์อสูรที่ก่อตัวขึ้นจากพลังลบที่เปลี่ยนพวกมันให้กลับไปเป็นร่างเดิม เหตุผลที่เราไม่สังเกตเห็นมาก่อนเพราะมันลอยอยู่รอบตัวเราไปทุกที่” เฉินผิงกล่าวหลังจากวิเคราะห์สถานการณ์
นี่เป็นคำอธิบายเชิงตรรกะเท่านั้น มิฉะนั้นนกอินทรีทั้งฝูงจะหายไปได้อย่างไร? อีกทั้งยังศพของพวกมันอีกด้วย?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...