หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2361

"คุณเฉิน คุณเคยใช้เตาหลอมเสินหนงในการทำยามาก่อนหรือเปล่า?” เยว่ปู้ฉินถามเอ่ยถามชายหนุ่มขณะเดิน

"ถูกต้องครับ" เฉินผิงพยักหน้า

“ฉันจำได้ว่าคุณให้เป้ายู่คุนยืมเตาหลอมเสินหนงไป คุณเอามันคืนกลับมาเมื่อไหร่?” เยว่ปู้ฉินถามด้วยความสงสัย

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า หม้อศักดิ์สิทธิ์นี้เป็นวัตถุโบราณ ผมจะให้เป้ายู่คุนยืมง่ายๆ ได้ยังไง นอกจากนี้ เป้ายู่คุนยังเป็นคนประเภทที่ยืมของคนอื่นแล้วมักจะไม่คืนอีกด้วย ผมไม่ไว้ใจเขาเลย ดังนั้นผมจึงให้ของปลอมกับเขาไปก่อนหน้านี้”

“คุณนี่ฉลาดจริงๆ เป้ายู่คุนนั้นเป็นคนที่น่ารังเกียจ คุณทำถูกต้องแล้ว คุณเฉิน” เยว่ปู้ฉินพูดอย่างชื่นชม

แม้ทั้งกลุ่มจะมีการพูดคุยและสนทนากันขณะที่พวกเขาเดินเข้าไปในเหวลึก แต่พวกเขาก็คอยระมัดระวังตัวอยู่ตลอดเวลาเพื่อป้องกันไม่ให้สิ่งเลวร้ายเกิดขึ้นอีก

พวกเขาเดินทางลงไปตามทางลาดชันและมาถึงด้านล่างอย่างไม่ลำบาก

ขณะที่พวกเขาเดินลึกเข้าไป พลังงานลบที่รุนแรงและเสียงโหยหวนจากสายลมยิ่งทำให้พวกเขารู้สึกราวกับว่ากำลังอยู่ในนรก

เพียงไม่นาน ก็ปรากฏประตูสูงหลายสิบเมตรขึ้นตรงหน้าเฉินผิงและคนอื่นๆ ประตูบานนั้นถูกปิดไว้และขวางทางไปต่อของพวกเขา

พวกเขามองไปรอบๆ ก็พบเพียงแต่กำแพงหินเรียบยาวออกไปทั้งทางด้านซ้ายและขวา ไม่มีทางออกอื่น ดังนั้นการเปิดประตูจึงเป็นทางเลือกเดียวที่จะทำให้พวกเขาผ่านเข้าไปได้

เฉินผิงก้าวไปข้างหน้าและผลักประตูออก แต่ก็พบว่ามันหนักมากเสียจนขยับไม่ได้

“เราทุกคนลองผลักประตูพร้อมกันดูว่าจะเปิดได้หรือไม่” เฉินผิงพูดกับทุกคน

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ทุกคนต่างก็รีบเดินเข้าไปและผลักประตูด้วยกำลังทั้งหมดที่มี

มหาพยากรณ์ รู้สึกงุนงง “มันไม่มีอาถรรพ์อาถรรพ์อยู่ที่ประตู แต่ทำไมเราถึงเปิดมันไม่ออก? ด้วยความสามารถของเรา เราสามารถทำได้ถึงขนาดถล่มผู้เขาให้ราบได้แต่กลับเปิดประตูบานนี้ไม่ได้อย่างงั้นหรือ? คุณเฉิน ถ้ามันไม่มีวงแหวนอาคม ก็น่าจะต้องมีกลไกซ่อนอยู่เพื่อปลดล็อกมัน บางทีเราอาจจะเปิดได้โดยหาสวิตช์”

"คุณเฉิน ดูข้างบนนั้นสิ” หลิวหรุ่ยพูดกับเฉินผิงขณะชี้ไปที่ด้านบนของประตู

ทุกคนเงยหน้าขึ้นและสังเกตเห็นหินแกะสลักรูปดอกบ๊วยที่ประตู รูปร่างของมันถูกกัดกร่อนแต่สลักไว้ที่ประตู

เฉินผิงกระโดดขึ้นไปและลอยอยู่กลางอากาศหน้าดอกบ๊วย มีช่องว่างหนึ่งปรากฏ เมื่อมองไปที่พื้นผิวที่เรียบของมัน เขาคิดว่าช่องว่างนั้นถูกสร้างขึ้นโดยฝีมือมนุษย์

“หรือว่านี่อาจเป็นกลไกในการปลดล็อกประตู?” เฉินผิงควานหากลไลภายในช่องว่างนั่น “แต่ต้องใช้อะไรถึงเปิดได้ล่ะ?”

"คุณเฉิน เป็นไปได้ว่านี่จะต้องเป็นกลไกปลดล็อคที่ซ่อนอยู่ เนื่องจากมีการแกะสลักช่องว่างอย่างกะทันหันเข้าไปในประตูเรียบ บางทีเราอาจเปิดประตูได้ด้วยการเสียบกุญแจที่มีรูปร่างคล้ายกัน” มหาพยากรณ์ก็กระโดดขึ้นไปกลางอากาศและกะขนาดของช่องว่างนั้นด้วยเช่นกัน