หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2388

เพราะมีเจตจำนงสังหารจำนวนมากอยู่ในถ้ำ เฉินผิงจึงฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็ว

หลังจากที่เขาฟื้นพลังเต็มที่ เขาก็ค่อยๆ ลืมตาขึ้นและตระหนักว่าเขายังคงอยู่บนแท่นทรงกลม

ในตอนนั้น เฉินผิงยังไม่กล้าขึ้นไป เพราะเขาไม่รู้ว่าเหลิ่งอู๋เต้าและคนอื่นๆ ออกไปแล้วหรือยัง เขาจึงเข้าไปใกล้ๆ ขอบของแท่นทรงกลมและมองลงไป เห็นเพียงความมืดสนิท เขาจึงไม่อาจบอกได้ว่าถ้ำนั้นลึกเพียงใด

“หรือข้างล่างนั่นจะเป็นนรก?” ความอยากรู้อยากเห็นของเฉินผิงพลุ่งพล่าน เมื่อเขาจ้องมองเข้าไปในถ้ำที่ดูเหมือนจะลึกสุดหยั่ง

ในเวลาเดียวกัน ภูตผียังคงปรากฏออกมาอย่างต่อเนื่อง กลายเป็นว่าพวกมันออกมาจากถ้ำนั้น

“มีภูตผีอยู่เยอะมาก มีอะไรอยู่ข้างล่างนั่น?” เฉินผิงเดินไปมาด้วยความอยากรู้อยากเห็น

สุดท้ายเขาก็กัดฟันและกระโดดลงจากแท่นทรงกลม เข้าไปในถ้ำที่ไร้ก้นบึ้ง

ทันทีที่เขากระโดดลงจากแท่นกลม เฉินผิงก็รู้สึกถึงคลื่นความกดดันที่รุนแรง มันป้องกันไม่ให้เขาตกลงมาด้วยความเร็วสูง มีบางอย่างพยุงฉันไว้และป้องกันไม่ให้ฉันตกลงไป

เฉินผิงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากใช้จุดชีพจรตันเถียนเพื่อเพิ่มน้ำหนักของร่างกาย จากนั้นเขาก็หล่นลงไปด้วยความเร็วเท่าเดิม

อย่างไรก็ตาม ขณะที่เฉินผิงตกลงไปในถ้ำ ความกดดันก็ทวีความรุนแรงขึ้นจนถึงจุดที่มากพอที่จะบดขยี้ร่างของเขา

ถ้าไม่ใช่เพราะร่างกายอันแข็งแกร่งและร่างเกราะทองคำ ป่านนี้เฉินผิงคงกลายเป็นเศษเนื้อไปแล้ว

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เฉินผิงก็รู้สึกว่าตัวเองไร้น้ำหนัก และในวินาทีถัดมา เขาก็ดิ่งลงมาราวกับดาวตก

ตูม!

“ทะ-ที่นี่มันอะไรกัน? นี่มันสนามรบสมัยโบราณเหรอ?” ใบหน้าของเฉินผิงเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ ฉันไม่เข้าใจ เมื่อกี้ฉันอยู่ในถ้ำมืดแท้ๆ แล้วจู่ๆ ทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่ได้? หรือว่าถ้ำอาจจะเป็นอาคมเคลื่อนย้าย? นี่ฉันโดนย้ายผ่านมิติเหรอ? ฉันไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น! ฉันอยู่ที่ไหน?

แม้ว่าเฉินผิงจะปลดปล่อยปราณสัมผัสจนถึงขีดสุดแล้ว เขาก็ยังตรวจไม่พบต้นตอของรัศมีแต่อย่างใด ไหนๆ ก็มาถึงนี่แล้ว ฉันน่าจะตรวจสอบพื้นที่ด้วย ฉันอาจจะค้นพบสิ่งลึกลับที่นี่ก็ได้!

จากนั้น เฉินผิงก็สังเกตเห็นว่ามีโครงกระดูกที่ส่องแสงเป็นประกาย หลังจากนั้นจะมีภูตผีโผล่ออกมาจากโครงกระดูกและลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า

จากนั้นเฉินผิงก็เงยหน้าขึ้นเพื่อดูว่าภูตผีกำลังลอยไปที่ไหน พอเงยหน้าขึ้น เขาก็เห็นหลุมดำหมุนวนอยู่ในอากาศและกำลังกลืนกินภูตผี

"อะไรน่ะ? หรือฉันจะตกลงมาจากที่นั่น?” เฉินผิงจ้องมองไปยังหลุมดำบนท้องฟ้าและเข้าใจอะไรบางอย่างได้ ฉันคงหล่นลงมาทางหลุมดำนั่น ขณะเดียวกัน ภูตผีพวกนี้ก็เดินทางขึ้นไปที่ภูเขาผ่านหลุมดำ! ต้องเป็นอย่างนั้นแน่! ภูตผีเหล่านี้ถึงได้ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้าให้หลุมดำกลืนกิน

เมื่อเห็นเช่นนั้น เฉินผิงก็เหวี่ยงกระบี่พิฆาตมังกรขึ้นไปในอากาศ มีภูตผีมากมายอยู่บนท้องฟ้า ดังนั้นฉันสามารถฆ่าพวกมันได้เป็นสิบในดาบเดียว! ด้วยวิธีนี้พลังขั้นสูงสุดของฉันจะเพิ่มขึ้น!

เฉินผิงประหลาดใจ มีเรื่องพิลึกเกิดขึ้น หลังจากที่เขาฟันใส่ภูตผี แสงที่เปล่งออกมาจากกระบี่พิฆาตมังกรของเขาก็ทะลุผ่านภูตผีไปโดยไม่สร้างความเสียหายใดๆ