“อวี่ฉี ผมแค่มาเยี่ยมคุณลุงซู ได้ข่าวว่าป่วย ผมจึงเอาโสมพันปีมาเยี่ยม ผมต้องพยายามอย่างมากถึงได้กลับมาจากคลังยา!”
หลิงเฟิงพูด แล้วปรากฎว่าเขาคิดจะไปจับมือของซูอวี่ฉี!
ซูอวี่ฉีตกใจจนต้องถอยหลังหลบ และหลิงเฟิงพอเห็นดังนั้นก็ยังไม่ยอมแพ้!
“ลวนลามกันกลางวันแสกๆ พ่อแม่ของคุณสอนมายังไง”
เฉินผิงเห็นฉากนี้ ก็โกรธจนฉุดไม่อยู่เดินเข้ามา
“เฉินผิง!” เมื่อเห็นเฉินผิงมาแล้ว ซูอวี่ฉีก็ดีใจมาก รีบวิ่งไปหาเฉินผิง
หลิงเฟิงเห็นท่าทางที่ซูอวี่ฉีมีต่อเฉินผิงในตอนนั้น ดวงตาก็ฉายความเกลียดชังเฉินผิงขึ้นอย่างตั้งใจ “นายเป็นใคร รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร”
“ผมไม่สนว่าคุณเป็นใคร ใครแตะต้องภรรยาของผม ผมก็ต่อยคนนั้น…”
เฉินผิงพูดจบ ก็อยากจะประเคนเท้าให้หลิงเฟิงสักสองที!
แต่ว่าซูอวี่ฉีดึงเฉินผิงไว้ “ คุณอย่าเพิ่งลงมือ เขายังไม่ได้โดนตัวฉันเลย!”
แต่คำพูดของเฉินผิงทำให้ในใจซูอวี่ฉีรู้สึกอบอุ่น เธอพบว่าตัวเองยิ่งมายิ่งชอบเฉินผิงเข้าแล้ว!
“ภรรยาของนาย?” ดวงตาทั้งคู่ของหลิงเฟิงเบิกกว้างทันที ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ!
“ไม่ใช่ภรรยาของผม หรือว่าเป็นภรรยาของคุณล่ะ อยากดูทะเบียนสมรสไหม”
เฉินผิงมองไปที่หลิงเฟิงอย่างดูถูกเหยียดหยาม
ซูอวี่ฉีรู้สึกตกตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น เธอมีทะเบียนสมรสกับเฉินผิงตั้งแต่เมื่อไร ตัวเธอเองยังไม่รู้เลย แต่พอหวนนึก เธอก็รู้ว่านี่น่าจะเป็นเฉินผิงจงใจทำให้หลิงเฟิงโมโห
“ได้ นายเอามาให้ดู”
หลิงเฟิงพูดและยื่นมือออกไป
พอเฉินผิงได้ยินก็อึ้งไปนิดหนึ่ง เขาคิดไม่ถึงว่าเจ้าหมอนี่จะอยากดูจริงๆ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...