หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 240

“คุณลุงซู ผมได้ยินมาว่าก่อนหน้านี้สุขภาพของคุณลุงไม่ค่อยดี ผมจึงเอาโสมพันปีมาฝากให้คุณลุงโดยเฉพาะ ของอย่างนี้พบเจอได้แต่ไม่สามารถหามาได้ ผมได้มันมาจากชาวนาคนหนึ่งด้วยราคาแพง ได้ยินว่ากินแล้วอายุยืนยาว โรคภัยไม่กล้ำกลาย!”

หลิงเฟิงพูดจบ ก็หยิบกล่องที่งดงามปราณีตมากออกมา กล่องนั้นห่อด้วยผ้าสีแดงและมัดด้วยเชือกสีแดง!

“โสมพันปีนี้มีจิตวิญญาณ ถ้าหากไม่ใช้ผ้าสีแดงและเชือกสีแดงมัดไว้ อาจจะหนีไปได้!”

หลิงเฟิงอธิบายไปและมอบกล่องให้กับซูเหวินจง!

“เสี่ยวเฟิง หลานเกรงใจเกินไปแล้ว!” ซูเหวินจงรับกล่องมาอย่างดีใจ จากนั้นพูดต่อว่า “ช่วงนี้พ่อของหลานยังยุ่งอยู่ไหม ลุงอยากหาเวลาไปนั่งด้วย ก็ยังไม่มีโอกาส!”

“คุณลุงซู พ่อของผมใกล้ๆนี้งานยุ่งมากครับ คุณลุงก็รู้ว่ามีพ่อค้าชาวฮ่องกงมาลงทุนที่หงเฉิง ทุกวันพ่อของผมต้องพาเขาไปทุกที่ แต่ผมบอกพ่อเกี่ยวกับที่ดินทางตะวันตกของตระกูลซูที่จะพัฒนาแล้วนะครับ พ่อสั่งให้คนเริ่มอนุมัติแล้วครับ!

หลิงเฟิงพูดจบ ยังไม่ลืมที่จะเหลือบมองเฉินผิง!

เขาเชื่อว่าเมื่อเฉินผิงได้ยินถึงตรงนี้ ก็ควรจะรู้สถานะของเขา และคงต้องกลัวอย่างแน่นอน!

ซูเหวินจงเมื่อได้ยินคำพูดของหลิงเฟิง ก็ดีใจจนหัวร่อขึ้นมาทันที “เสี่ยวเฟิง ลุงซูต้องขอขอบใจหลานจริงๆ ถ้าสามารถพัฒนาที่ดินทางตะวันตกของตระกูลซูผืนนั้นได้ บุญคุณครั้งนี้ ลุงจะไม่ลืมหลานเลย!”

“คุณลุงซูเกรงใจไปแล้วครับ พวกเราก็คนครอบครัวเดียวกัน เกรงใจอะไรกัน!”

ตอนหลิงเฟิงพูดว่าครอบครัวเดียวกันนั้น เจตนาเน้นเสียงหนัก และยั่วยุเฉินผิงด้วยสายตา!

หากแต่ว่าเฉินผิงไม่ได้มองดูเขาเลย สีหน้านิ่งเฉย เกี่ยวกับสถานะของหลิงเฟิงนั้น เฉินผิงก็ไม่ได้แปลกใจอะไรสักนิด!

เห็นเฉินผิงสงบนิ่งเช่นนี้ หลิงเฟิงเสียอีกที่คาดไม่ถึง เขาคาดไม่ถึงว่าจนถึงบัดนี้เฉินผิงก็ยังฟังไม่เข้าใจถึงสถานะของเขา!

“ประธานซู…” เฉินผิงหยิบโอสถทิพย์ออกมา และพูดบ้าง!

แต่เพิ่งจะเปิดปาก ก็โดนซูอวี่ฉีที่อยู่ข้างๆหยิกอย่างแรงหนึ่งที และถลึงตาใส่เขา!