ที่ประตูอัคคี จินหลี่ฟู่แห่งสำนักจ่านเยว่ได้นำศิษย์เข้าต่อสู้กับตระกูลเก๋อและตำหนักเทียนหลัว
ประตูอัคคีกลายเป็นสนามรบ
เก๋อชางเซิงซึ่งมีใบหน้าซีดเซียวจ้องมองจินหลี่ฟู่และถามด้วยความสับสนว่า “จินหลี่ฟู่ แกเป็นบ้าไปแล้วหรือไง? ทำไมอยู่ดีๆ ถึงได้โจมตีเรา?”
"คุณเก๋อ วิสัยทัศน์ของเราไม่ตรงกัน ในเมื่อพลังวิญญาณกำลังจะถูกฟื้นฟู พวกคุณก็มีแต่จะขวางทางเรา เป็นเหตุผลที่เราต้องฆ่าพวกคุณให้หมดเสียก่อน!” จินหลี่ฟู่คำราม เจตจำนงสังหารของเขานั้นรู้สึกได้ชัดเจน
“นี่มันหมายความว่ายังไง จินหลี่ฟู่? แกเป็นพันธมิตรกับสำนักใจทมิฬงั้นหรือ? แกกำลังพยายามรวมกำลังกับคนของสำนักใจทมิฬและควบคุมการฟื้นฟูพลังวิญญาณใช่ไหม?” เจียงหวูหยาแห่งตำหนักเทียนหลัวถาม
"ถูกต้อง ในเมื่อพวกคุณกำลังจะตาย ผมก็ไม่มีเหตุผลที่จะปิดบังเรื่องนี้อีก เราเป็นพันธมิตรกับ สำนักใจทมิฬมาระยะหนึ่งแล้ว โลกใบนี้จะตกเป็นของเราด้วยการฟื้นฟูพลังวิญญาณ!”
จินหลี่ฟู่หัวเราะ เขาออกแรงดึงเบาๆ ชุดของเขาก็หลุดออก เผยให้เห็นเสื้อคลุมสีม่วงที่เขาสวมอยู่ข้างใต้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...