หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2396

เฉินผิงไม่รู้ว่าเขาใช้กระบี่พิฆาตมังกรฆ่าภูตผีบนยอดเขาที่ไร้ชื่อไปกี่ตนแล้ว พอถึงจุดนี้เขาก็ได้ตราบนร่างกายมาแปดอัน อีกแค่อันเดียวก็จะเสร็จวิ้น

แต่ช่างโชคร้าย ไม่ว่าเขาจะฆ่าภูตผีไปกี่ตนตราสุดท้ายก็ไม่ปรากฏ

“หรือการได้ตราสุดท้ายจำเป็นต้องใช้อะไรที่มันพิเศษ?” เฉินผิงรู้สึกเซ็งเล็กน้อย ถ้าการฆ่าภูตผีไม่อาจทำให้ฉันได้ตราสุดท้าย มันก็ไม่มีประโยชน์ที่จะฆ่าพวกมันไปมากกว่านี้

ขณะที่เขามองลงไปยังภูตผีขนาดมหึมาที่สูงหลายสิบเมตร เขาก็รู้สึกอยู่ไม่สุขและบ่นออกมาดังๆ “ถ้าฉันฆ่าเจ้ายักษ์นั่น ตราที่เก้าจะปรากฏขึ้นหรือเปล่านะ?”

ในที่สุด เขาก็กระโดดจากจุดที่เขาอยู่และพุ่งตรงไปยังภูตผียักษ์ ตอนนี้ฉันจะขอลองดู ฉันมีธนูศักดิ์สิทธิ์อยู่แล้ว ภูตผีพวกนี้ทำอะไรฉันไม่ได้หรอก ถ้าชนะมันไม่ได้ ฉันจะหนีกลับไปที่ยอดเขา

เขาตวัดกระบี่พิฆาตมังกรสองรอบเพื่อเปิดทาง จากนั้นเขาก็มาถึงเบื้องหน้าภูตผียักษ์อย่างรวดเร็ว

ภูตผีขนาดมหึมาคำรามด้วยความหงุดหงิดเมื่อเห็นเฉินผิง เพราะภูตผีตนอื่นไม่สามารถทำอะไรเขาได้แม้ว่าจะผ่านมาหลายวันแล้วก็ตาม

ชัดเลยว่ามันกำลังโมโห

เฉินผิงไม่รีรอ เขาตวัดกระบี่เข้าใส่ภูตผียักษ์

เกิดประกายไฟแตกกระจายเมื่อกระบี่พิฆาตมังกรปะทะกับชุดเกราะอันแข็งแกร่งของภูตผี

น่าเสียดายที่อาวุธนั้นยังไม่สามารถทำลายเกราะของภูตผีหรือทำให้มันบาดเจ็บได้

ภูตผียักษ์คำรามและกำลังจะตบเฉินผิงอย่างรุนแรง

เฉินผิงว่องไวพอที่จะหลบเลี่ยงการโจมตีได้อย่างรวดเร็ว

เฉินผิงคิดว่าเขาน่าจะหาจุดอ่อนของมัน

วินาทีต่อมา เขาก็เห็นจุดหนึ่งบนคอของภูตผี ซึ่งเขาสามารถแทงกระบี่พิฆาตมังกรเข้าไปได้ เขาจึงกระโจนไปที่คอของภูตผีพร้อมกับกระบี่ที่ส่องแสงในมือ และแทงอาวุธเข้าไปในคอของมัน

เฉินผิงแทงเข้าไปในคอของภูตผีได้สำเร็จ และกระบี่ก็เสียบเข้าไปจนสุด

ตอนนี้เขายังสู้กับภูตผียักษ์ไม่ไหว ฉันจะฆ่าเจ้านั่นได้ไหม? ขอบคุณสวรรค์ที่มอบธนูศักดิ์สิทธิ์มาให้ ไม่อย่างนั้นฉันคงโดนภูตผีรุมทึ้ง แต่ถึงอย่างนั้น...

ความตื่นเต้นโลดแล่นในดวงตาของเฉินผิงขณะที่เขาจ้องมองธนูศักดิ์สิทธิ์ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันจะดึงสายธนูได้แล้ว!

ทันทีที่เขาทำได้สำเร็จ ภูตผีที่อยู่ตีนเขาก็หันหลังวิ่งหนีด้วยความกลัว

แม้แต่ภูตผียักษ์ก็เผ่นหนีจากเฉินผิงอย่างทุลักทุเล

เขาเล็งคันธนูไปที่ภูตผียักษ์โดยไม่ลังเลแล้วปล่อยสายธนู

ฟุ่บ!

ลูกศรสีทองพุ่งผ่านอากาศ ในชั่วพริบตานั้นมันก็ทะลวงผ่านภูตผียักษ์

มันไม่ทันจะได้กรีดร้องด้วยซ้ำ ก่อนที่จะล้มลงกับพื้นและแปรสภาพเป็นสายลมแห่งเจตจำนงสังหารที่พุ่งตรงไปยังเฉินผิง

นาทีที่รัศมีนั้นเข้าสู่ร่างกายของเขา ตราพลังขั้นสูงสุดอันที่เก้าก็สว่างขึ้นในที่สุด