หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2405

“ผู้อาวุโสใหญ่ ผมคิดว่าจะเป็นการดีที่สุดถ้าคุณและคนของคุณอยู่ที่นี่ไปก่อน ส่วนการยึดอาณาจักรลับของประตูอัคคีกลับคืนมา ไว้เราค่อยหารือกันอีกที ผมจะต้องไปที่คฤหาสน์จื้อเสี่ยวในประตูอัสนีก่อน” เฉินผิงประกาศ

เฉินผิงตัดสินใจแน่วแน่ที่จะไปที่คฤหาสน์จื้อเสี่ยวในประตูอัสนีก่อนเพื่อตามหาแม่ของเขา เขารู้ว่าใจเขาไม่อาจวอกแวกไปเรื่องอื่นได้ ก่อนที่จะแน่ใจว่าแม่ของเขาปลอดภัยเสียก่อน

"คุณเฉิน ในเมื่อคุณจะไปที่อาณาจักรลับของประตูอัสนี แล้วคุณรู้ตำแหน่งของอาคมเคลื่อนย้ายที่เชื่อมต่อประตูอัสนีกับโลกมนุษย์หรือเปล่า?” เก๋อชางเซิงถามเฉินผิง

เฉินผิงส่ายหัว เขาไม่รู้ว่ามันอยู่ที่ไหน

“ถ้าอย่างนั้น เราจะต้องใช้อาคมเคลื่อนย้ายในประตูอัคคีเพื่อไปที่ประตูอัสนี ผมจะให้เก๋อหยู่หานไปกับคุณด้วย ถึงแม้ประตูอัคคีจะถูกสำนักจ่านเยว่เข้าครอบครอง แต่ก็ไม่น่าจะเป็นไปได้ที่พวกเขาจะสามารถเฝ้าประตูมิติทั้งหมดได้” เก๋อชางเซิงแนะนำ

เฉินผิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและตระหนักว่าเขามีทางเลือกเดียว เขาพยักหน้าเห็นด้วยและพา เก๋อหยู่หาน จี้หรูเสว่ และหญิงสาวคนอื่นๆ ไปยังอาณาจักรลับของประตูอัคคี

ไม่ช้าพวกเขาก็ถูกเคลื่อนย้ายไปยังทุ่งหิมะในอาณาจักรลับของประตูอัสนี

เป็นครั้งแรกที่จี้หรูเสว่และคนอื่นๆ ได้เข้าสู่อาณาจักรลับ พวกเธอรู้สึกตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด

เฉินผิงผู้มาเยือนอาณาจักรลับของประตูอัสนีเป็นครั้งแรกไม่รู้แน่ชัดว่าคฤหาสน์จื้อเสี่ยวอยู่ที่ไหน

เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากขยายปราณสัมผัสออกไปเพื่อค้นหาร่องรอยของมนุษย์ ถ้าเราเจอคนระหว่างทาง เราก็จะสามารถถามเขาได้ว่าคฤหาสน์จื้อเสี่ยวตั้งอยู่ที่ไหน

อย่างไรก็ตาม ขณะที่เฉินผิงและคนอื่นๆ เดินหน้าสำรวจอาณาจักรนั้น จู่ๆ เขาก็หยุดชะงักเพราะสัมผัสได้ถึงรัศมีที่คุ้นเคย

เฉินผิงรีบวิ่งไปหาแหล่งที่มาของรัศมีนั้นโดยไม่ลังเล โดยมีคนอื่นตามมาติดๆ

ไม่นานพวกเขาก็มาถึงบ่อน้ำพุร้อน เฉินผิงรู้สึกคุ้นเคยเป็นอย่างมาก ขณะที่เขาจ้องมองภาพตรงหน้าและรู้สึกถึงบรรยากาศโดยรอบของบ่อน้ำพุร้อน

ครั้งหนึ่งเขาเคยไปที่บ่อน้ำพุร้อน ในตอนที่เขากำลังฝึกฝนด้วยภาพวาดทิวเขาหมื่นลี้

"เกิดอะไรขึ้น? ทำไมที่นี่ถึงมาอยู่ในอาณาจักรลับของประตูอัสนีได้?” เฉินผิงจมอยู่กับความสับสน

ที่บ่อน้ำพุร้อนหายไปจากภาพวาดเป็นเพราะฉันอยู่ที่นี่งั้นเหรอ?

เฉินผิงมองเก๋อหยู่หาน ก่อนจะถามว่า “คุณแน่ใจนะ?”

"แน่นอน ฉันเคยไปที่นั่นมาแล้ว” เก๋อหยู่หานยืนยันด้วยการพยักหน้า

ดูจากสถานการณ์แล้ว เฉินผิงก็เหมือนจะมีลางสังหรณ์ว่าจะเกิดอะไรขึ้น จากนั้นเขาก็เอื้อมมือไปจับมือเก๋อหยู่หานแล้วพูดว่า “มากับผม มาดูกันว่านี่คืออาณาจักรลับของประตูอัคคีจริงๆ หรือเปล่า”

ทันทีที่เขาพูด ปราณสัมผัสของทั้งสองก็เข้าสู่อาณาจักรของภาพวาดทิวเขาหมื่นลี้ และในชั่วพริบตา พวกเขาก็พบว่าตัวเองยืนอยู่กลางทะเลทราย

เก๋อหยู่หานสำรวจสภาพแวดล้อมโดยรอบและกล่าวยืนยัน “ใช่ ที่นี่คืออาณาจักรลับของประตูอัคคีแน่นอน ถ้าเราเดินทางต่อไปอีกประมาณหนึ่งร้อยกิโลเมตรจากที่นี่ เราน่าจะไปถึงเขตของตระกูลเก๋อ เราควรจะไปดูไหม?”

กระนั้นเฉินผิงก็ส่ายศีรษะ “ไม่จำเป็นหรอกครับ ตอนนี้ผมเข้าใจจุดประสงค์ของภาพวาดทิวเขาหมื่นลี้แล้ว นี่คือแผนที่ย้ายมิติของแปดมหาอาณาจักรลับ ด้วยแผนที่นี้ เราจะสามารถเคลื่อนย้ายไปยังอาณาจักรลับแห่งใดก็ได้ที่อยู่ในแปดมหาอาณาจักรลับ โดยปราศจากข้อจำกัดของอาคมเคลื่อนย้าย” เฉินผิงอธิบาย

ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าทำไมทุกสถานที่ในภาพวาดจึงเต็มไปด้วยพลังวิญญาณ และเหมาะสำหรับการฝึกฝน ปรากฏว่าภาพวาดนี้คืออาคมเคลื่อนย้ายที่สามารถพาเราไปยังอาณาจักรลับแห่งไหนก็ได้ ที่ซึ่งพลังวิญญาณมีอยู่มากมายในธรรมชาติ