หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2406

เฉินผิงกลับไปยังอาณาจักรลับของประตูอัสนีพร้อมกับเก๋อหยู่หาน เมื่อเรียนรู้การทำงานของ ภาพทิวเขาหมื่นลี้แล้ว เฉินผิงก็ดีใจอย่างมาก

เขาไม่ต้องกังวลกับการหาทางเข้าสู่อาณาจักรลับอื่นๆ อีกต่อไป และเขาไม่ต้องทำตามของกฎการเคลื่อนย้ายของแปดมหาอาณาจักรลับอีก

ถ้าไม่อย่างนั้น เฉินผิงและคนอื่นๆ จะต้องรอสามวันหลังจากถูกย้ายมิติจากอาณาจักรลับของประตูอัคคีไปยังประตูอัสนี กว่าที่พวกเขาจะสามารถย้ายมิติได้อีกครั้ง

สามวันเป็นเวลาที่ไม่นาน แต่ก็ไม่สั้นเช่นกัน ไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในช่วงเวลานั้น

"ไปกันเถอะ เราต้องหาว่าคฤหาสน์จื้อเสี่ยวอยู่ที่ไหนให้เร็วที่สุด” เฉินผิงเก็บภาพทิวเขาหมื่นลี้เอาไว้และเริ่มค้นหาตำแหน่งของคฤหาสน์จื้อเสี่ยวกับพวกสาวๆ

อย่างไรก็ตาม หลังจากออกเดินทางได้ไม่นาน เฉินผิงก็ตรวจพบร่องรอยของมนุษย์ด้วยปราณสัมผัสของเขา

เฉินผิงไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นใคร จึงได้แต่พาจี้หรูเสว่และคนอื่นๆ ไปซ่อนตัว

ในไม่ช้า ร่างสองร่างก็ค่อยๆ ปรากฏขึ้นต่อหน้าเฉินผิงและกลุ่มของเขา

“ชิวจวี๋ ฉันไม่อยากไปเลย ฉันอยากกลับไปช่วยพ่อ ถ้าปล่อยไว้แบบนี้ พ่อของฉันจะต้องตกอยู่ในอันตรายแน่ๆ”

หานฉิงเอ๋อร์ดิ้นรนอย่างสิ้นหวัง แต่ชิวจวี๋จับหานฉิงเอ๋อร์ไว้แน่นพลางเดินหน้าต่อไป

"คุณหนูหาน เราหนีแทบไม่รอดนะคะ ถ้าคุณกลับไปตอนนี้ คุณหานยิ่งจะเจอปัญหาหนักว่าเดิม แล้วถ้าเกิดหลิวปู้เหว่ยจับตัวคุณไปข่มขู่คุณหานล่ะ? ทีนี้คุณหานจะทำยังไง?” ชิวจวี๋เกลี้ยกล่อม

“ถึงยังไงฉันก็จะหนีไปแบบนี้ไม่ได้ ถ้าฉันไม่อยู่ที่นั่น หลิวปู้เหว่ยคงโกรธพ่อแม่ฉันแน่ๆ อย่างแย่ที่สุดฉันก็แค่ต้องแต่งงานกับหลิวฉาง ฉันจะทำทุกอย่างตราบใดที่ปราสาทจันทร์เสี้ยวปล่อยพ่อแม่ของฉันไป”

หานฉิงเอ๋อร์ยังคงลังเลที่จะไป

"คุณหนูหาน อย่าโง่ไปหน่อยเลย ต่อให้คุณแต่งงานกับหลิวฉาง พวกเขาก็จะไม่ปล่อยคุณท่านและคุณนายหานไปอยู่ดี ปราสาทจันทร์เสี้ยวแอบวางแผนมาตลอดหลายปี และตอนนี้พวกเขากำลังปิดล้อมคฤหาสน์จื้อเสี่ยวอยู่ พวกเขาจะไม่ยอมเลิกราง่ายๆ” ชิวจวี๋พูดขณะที่ลากหานฉิงเอ๋อร์ให้เดินไปข้างหน้า

"ทำไมกัน? ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้?” หานฉิงเอ๋อร์ร้องไห้

เรื่องก็คือปราสาทจันทร์เสี้ยวค่อยๆ กลืนสำนักและตระกูลขนาดเล็กอื่นๆ ในอาณาจักรลับของ ประตูอัสนี หานฟู่เซิงไม่ได้เข้าไปแทรกแซง และเขาไม่รู้สึกเดือดเนื้อร้อนใจ

แต่แล้วในวันนั้นคนของปราสาทจันทร์เสี้ยวก็ได้ปิดล้อมคฤหาสน์จื้อเสี่ยว โดยตั้งใจจะยึดครองคฤหาสน์จื้อเสี่ยวเช่นกัน และเรียกร้องให้หานฉิงเอ๋อร์แต่งงานกับหลิวฉาง

เมื่อได้รู้เนื้อแท้ของหลิวปู้เหว่ยและหลิวฉางแล้ว หานฟู่เซิงจึงสั่งให้ชิวจวี๋พาหานฉิงเอ๋อร์หนี ขณะที่เขากลับไปเผชิญหน้ากับหลิวปู้เหว่ยและหลิวฉางตามลำพัง

หลังจากฟังเรื่องที่หานฉิงเอ๋อร์เล่าแล้ว เฉินผิงก็นึกถึงเหตุการณ์ที่อาณาจักรลับของประตูอัคคี ทันที เขาถามว่า “ทำไมปราสาทจันทร์เสี้ยวถึงปิดล้อมคฤหาสน์จื้อเสี่ยว? หลิวปู้เหว่ยเป็นจารชนผ้าคลุมม่วงหรือเปล่า?”

“จารชนผ้าคลุมม่วงอะไรนะ?” หานฉิงเอ๋อร์จ้องมองเฉินผิงด้วยความงุนงง เธอไม่รู้ว่าจารชนผ้าคลุมม่วงคืออะไร

เฉินผิงมองไปที่ชิวจวี๋ ฝ่ายหลังส่ายหัว เธอไม่รู้ว่าเขากำลังพูดถึงอะไรเช่นกัน

เมื่อเห็นว่าทั้งสองยังไม่รู้ เฉินผิงจึงพูดว่า “พาผมไปที่คฤหาสน์จื้อเสี่ยวตอนนี้เลย” ถ้าหลิวปู้เหว่ยโจมตีคฤหาสน์จื้อเสี่ยว แม่ของฉันอาจตกอยู่ในอันตราย