หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2409

เฉินผิงยืนอยู่หน้าปากถ้ำ เขาไม่กล้าเปิดประตูเข้าไป เขาคิดถึงแม่ทุกวินาทีและทุกๆ วัน แต่พอถึงเวลาพบแม่จริงๆ เขาก็ไม่รู้จะเผชิญหน้ากับแม่ยังไงดี

เมื่อเขากำลังจะผลักประตูที่ปากถ้ำ มันก็เปิดออกจากข้างใน

ทันใดนั้นมีผู้หญิงในชุดขาวเดินออกมา

พวกเขาสบตากันชั่วครู่

แม้ว่าจะไม่เคยพบกันมาก่อน แต่ความรู้สึกผูกพันของคนในตระกูลเดียวกันซึ่งไหลเวียนในสายโลหิตก็จุดประกายภายในตัวพวกเขาทันทีทันใด

“เฉินผิง ลูกชายของฉัน?” หลงต้าเฉียวเอ่ยออกมาเบาๆ สายตาจับจ้องไปที่เฉินผิง

"แม่!" เฉินผิงร้องเสียงดัง

น้ำตาไหลอาบใบหน้าของเขา และเขาก็ทรุดตัวลงคุกเข่าต่อหน้าเธอ

ใบหน้าของหลงต้าเฉียวเปรอะเปื้อนด้วยน้ำตา เธอกอดลูกชายของเธอไว้แน่น ทั้งสองร้องไห้ออกมาอย่างสุดกลั้น

เมื่อได้เห็นภาพนั้น จี้หรูเสว่และคนอื่นๆ ก็หลั่งน้ำตาเช่นกัน

อันหลิงหรงรู้สึกสะเทือนใจไม่ต่างกัน เธอเข้าใจลึกซึ้งถึงความรักของแม่ที่มีต่อลูก

เธอเบนสายตาไปยังหานฟู่เซิงที่อยู่ข้างหน้าเธอ และเตะเขาอย่างแรง

“ดูสิว่าคุณทำอะไรลงไป!”

ในความคิดของเธอ เฉินผิงคงจะได้พบแม่ของเขาตั้งนานแล้ว ถ้าหานฟู่เซิงไม่กักตัวหลงต้าเฉียวไว้ในอาณาจักรลับของประตูอัสนี

หานฉิงเอ๋อร์จ้องมองพ่อของเธออย่างโกรธจัด ไม่คาดคิดว่าเขาจะเป็นคนแบบนี้

หานฟู่เซิงอยากจะแก้ตัว แต่เขาไม่อาจป้องกันตัวเองได้ในขณะนั้น

เมื่อเฉินผิงและหลงต้าเฉียวร้องไห้ได้สักพัก ทั้งคู่ก็รีบพาทุกคนเข้าไปในถ้ำ

“พวกเธอ... เป็น...”

เฉินผิงอ้ำอึ้งชั่วขณะ เขาไม่รู้ว่าจะแนะนำจี้หรูเสว่และคนอื่นๆ ให้แม่ของเขารู้จักยังไงดี

“เราเป็นแฟนของเฉินผิงค่ะ คุณนายหลง หลังจากที่คุณกลับมาที่จิงตู คุณก็จะใช้ชีวิตได้อย่างสบายใจ และเราจะดูแลคุณเอง” จี้หรูเสว่พูดอย่างสุภาพ เธอก้าวไปข้างหน้าอย่างช้าๆ

"ทุกคนเลยเหรอ?" หลงต้าเฉียวตกใจล้นเหลือ

แต่ครู่ต่อมาเธอก็ยินดีโดยพลัน ด้วยรอยยิ้มที่ประดับใบหน้าของหลงต้าเฉียว เธอกล่าวว่า “ดี ดีมาก เยี่ยมจริงๆ! ในเมื่อลูกมีแฟนตั้งหลายคน ตอนนี้ก็คงมีหลานให้แม่เยอะแยะเลยใช่ไหม?”

เฉินผิงก้มหน้า ไม่แน่ใจว่าจะตอบแม่ยังไง ถ้าบอกไปว่ายังไม่มีหลานเลยสักคน แม่จะผิดหวังหรือเปล่า?

พอเห็นอย่างนั้น จี้หรูเสว่ก็รีบพูดแทนเขาไปว่า “ที่ผ่านมาเฉินผิงนึกถึงคุณตลอดเวลาเลยค่ะ คุณนายหลง เขาสัญญาว่าจะไม่มีอะไรกับเราก่อนที่จะช่วยคุณได้ ดังนั้นตอนนี้พวกเรายังบริสุทธิ์อยู่ค่ะ”

เมื่อหลงต้าเฉียวได้ยินเช่นนั้น เธอก็จ้องเฉินผิงพร้อมต่อว่า “นี่ไม่รู้จักประเมินสถานการณ์เลยหรือไง? เจ้าลูกงี่เง่า ถ้าต้องใช้เวลาช่วยแม่สักสิบปีก็ไม่คิดจะมีลูกมีหลานในระหว่างนั้นเลยเหรอ? รีบไปกันได้แล้ว กลับไปถึงจิงตูเมื่อไหร่ก็ลงมือซะ ลูกมีแฟนมากขนาดนี้ แม่ก็น่าจะได้หลานหลายๆ คนในคราวเดียว”