เข้าสู่ระบบผ่าน

หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2409

เฉินผิงยืนอยู่หน้าปากถ้ำ เขาไม่กล้าเปิดประตูเข้าไป เขาคิดถึงแม่ทุกวินาทีและทุกๆ วัน แต่พอถึงเวลาพบแม่จริงๆ เขาก็ไม่รู้จะเผชิญหน้ากับแม่ยังไงดี

เมื่อเขากำลังจะผลักประตูที่ปากถ้ำ มันก็เปิดออกจากข้างใน

ทันใดนั้นมีผู้หญิงในชุดขาวเดินออกมา

พวกเขาสบตากันชั่วครู่

แม้ว่าจะไม่เคยพบกันมาก่อน แต่ความรู้สึกผูกพันของคนในตระกูลเดียวกันซึ่งไหลเวียนในสายโลหิตก็จุดประกายภายในตัวพวกเขาทันทีทันใด

“เฉินผิง ลูกชายของฉัน?” หลงต้าเฉียวเอ่ยออกมาเบาๆ สายตาจับจ้องไปที่เฉินผิง

"แม่!" เฉินผิงร้องเสียงดัง

น้ำตาไหลอาบใบหน้าของเขา และเขาก็ทรุดตัวลงคุกเข่าต่อหน้าเธอ

ใบหน้าของหลงต้าเฉียวเปรอะเปื้อนด้วยน้ำตา เธอกอดลูกชายของเธอไว้แน่น ทั้งสองร้องไห้ออกมาอย่างสุดกลั้น

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร