หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2408

"แม่! พ่อ!"

เมื่อหานฉิงเอ๋อร์เห็นว่าพ่อแม่ของเธอปลอดภัยดี เธอก็โผเข้าหาพวกเขาด้วยความดีใจ

ตรงกันข้าม ภาพการกลับมาของลูกสาวทำให้หานฟู่เซิงคำรามด้วยสีหน้าเดือดดาล “พ่อบอกชิวจวี๋ให้พาลูกออกไปไม่ใช่เหรอ? กลับมาทำไม?”

"ก็นั่นน่ะสิ! ลูกกลับมาทำไม? แม่เพิ่งหลอกให้หลิวปู้เหว่ยออกไปเมื่อครู่นี้ รีบหนีไปเร็ว!” อันหลิงหรงรบเร้าเช่นกัน

“แม่ พ่อ เฉินผิงก็มากลับลูกด้วย”

ไม่นานหลังจากที่เธอพูดแบบนั้น เฉินผิงก็เดินเข้ามาพร้อมกับจี้หรูเสว่และคนอื่นๆ

หานฟู่เซิงรู้สึกประหลาดใจที่เห็นชายคนนี้ เขาไม่เข้าใจว่าเหตุใดเฉินผิงถึงมาที่อาณาจักรลับของประตูอัสนี

“ทำไมคุณถึงมาที่อาณาจักรลับของประตูอัสนี เฉินผิง?” เขาถามด้วยความฉงน

“ผมมาตามหาแม่” เฉินผิงตอบอย่างตรงไปตรงมา

พอได้ยินแบบนั้น หานฉิงเอ๋อร์ก็ถึงกับอึ้งไป เธอนึกว่าเขามาเพื่อช่วยเธอ

แม้แต่หานฟู่เซิงก็ยังแสดงสีหน้าประหลาดใจ ไม่เข้าใจว่าเหตุใดเฉินผิงจึงมาที่อาณาจักรลับของประตูอัสนีเพื่อตามหาแม่ของเขา

“ตามหาแม่? แม่ของคุณคือใคร?” เขาถาม

“แม่ของผมคือหลงต้าเฉียว เธออยู่ที่คฤหาสน์จื้อเสี่ยวใช่ไหม?” เฉินผิงตอบ

ตูม!

ทันทีที่หานฟู่เซิงได้ยินเช่นนั้น เขาก็ตัวแข็งทื่อราวกับถูกฟ้าผ่า เขานึกไม่ถึงเลยว่าหลงต้าเฉียวจะเป็นแม่ของเฉินผิง

ในทางตรงข้าม หานฉิงเอ๋อร์พูดแทรกขึ้นด้วยความขบขัน “ไม่มีคนชื่อหลงต้าเฉียวอยู่ที่คฤหาสน์จื้อเสี่ยวหรอก ใช่ไหม?”

แม้ว่าเธอจะไม่รู้เรื่อง แต่อันหลิงหรงไม่เหมือนกับลูกสาว เธอรู้ว่าครั้งหนึ่งหานฟู่เซิงเคยอยากแต่งงานกับคนๆ หนึ่ง และไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหลงต้าเฉียว ทายาทหญิงของตระกูลหลง

เธอสบตาสามีของเธอ ขณะนั้นในหัวของหานฟู่เซิงว่างเปล่าไปหมด

อันหลิงหรงกับหานฉิงเอ๋อร์ก็ตามไปด้วย

หานฟู่เซิงพาพวกเขาออกจากคฤหาสน์จื้อเสี่ยว ก่อนจะมุ่งหน้าไปทางตะวันตกเฉียงใต้

ขณะที่พวกเขาออกห่างจากคฤหาสน์จื้อเสี่ยว ภูเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะก็ค่อยๆ ปรากฏให้เห็น

หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาก็มาถึงถ้ำที่เห็นได้ชัดว่าถูกมนุษย์สร้างขึ้น

ผืนดินด้านหน้าปากถ้ำถูกถางออกไปด้วยฝีมือของคน ที่มุมหนึ่งมีน้ำพุร้อนที่มีไอน้ำพวยพุ่งออกมา

เมื่อหยุดฝีเท้าลง หานฟู่เซิงก็หันไปหาเฉินผิงและพึมพำว่า “แม่ของคุณอยู่ในนั้น...”

หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็คุกเข่าลงต่อหน้าอันหลิงหรง “ฉันไม่ได้ทำอะไรเลยนะ อันหลิงหรง! ตอนนั้นหลงต้าเฉียวถูกตระกูลหลงส่งตัวมาที่นี่ ฉันก็เลยให้เธออยู่ที่นี่ ฉันไม่เคยมาหาเธอเลย”

การที่เขาคุกเข่าลงต่อหน้าภรรยาในที่แจ้งนั้น ก็บ่งบอกได้ว่าเขากลัวเธอ

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงไม่มีอารมณ์จะมาดูชม เขาตัวสั่นเล็กน้อย จากนั้นก็ค่อยๆ เดินไปที่ถ้ำ