หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2414

ร่างของหลิวฉางกระเด็นไปด้านหลัง ก่อนจะกระแทกลงที่พื้นอย่างแรง

"ลูกพ่อ!" หลิวปู้เหว่ยตกใจพร้อมรีบตามไปช่วยเขา

หานฟู่เซิงจ้องมองเฉินผิงด้วยความประหลาดใจ ดวงตาของเขาเบิกกว้างอย่างเหลือเชื่อ เขาไม่รู้เลยว่าเฉินผิงจะมีความแข็งแกร่งที่ไม่ธรรมดาเช่นนี้ แม้ว่าหลิวฉางจะไม่ใช่ผู้ฝึกยุทธ์รุ่นเยาว์ที่น่าเกรงขามที่สุด แต่เขาก็ยังมีฝีมืออยู่พอตัว กระนั้นเฉินผิงก็ซัดเขาให้ลอยขึ้นไปในอากาศได้อย่างง่ายดายโดยไม่แม้แต่จะเหลือบมองที่เขา เป็นข้อพิสูจน์ที่ชัดเจนถึงเชิงยุทธ์อันยอดเยี่ยมของเฉินผิง

หานฉิงเอ๋อร์จ้องไปที่เฉินผิง เธอหลงใหลเขาอย่างเห็นได้ชัด โอ้ เฉินผิงเร้าใจมาก!

"ลูกพ่อ! โธ่ ลูกพ่อ! ฉันจะฆ่าทุกคนที่นี่ซะ!” เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของหลิวปู้เหว่ยดังก้องไปทั่ว ความหนาแน่นในรัศมีของเขารุนแรงจนทำให้บ้านใกล้เคียงทรุดตัวและสั่นสะเทือน

หานฟู่เซิงและคนอื่นๆ รีบวิ่งออกไปข้างนอก แต่แล้วก็พบกับภาพน่าสังเวช หลิวฉางนอนนิ่งอยู่บนพื้น ร่างกายไร้ชีวิตของเขามีเลือดเต็มไปหมด ดวงตาเหม่อลอยของเขาจ้องมองอย่างว่างเปล่า

หานฟู่เซิงแทบจะไม่สามารถเก็บงำความตกใจของเขาได้ เฉินผิงฆ่าหลิวฉางด้วยการเตะเพียงครั้งเดียวงั้นหรือ?