หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2425

เมื่อคนกลุ่มนั้นเข้ามาใกล้มากขึ้น ใบหน้าของจินหยวนก็เผยแววตกใจ

"อะไรกัน? เฉินผิงเหรอ?”

จินหยวนประหลาดใจที่เห็นเฉินผิงเป็นผู้นำกลุ่ม โดยมีเก๋อชางเซิงและเจียงหวูหยาตามหลังมาติดๆ

“พวกเขามาทำอะไรที่นี่? หรือจะมาเพื่อยอมจำนน?” จินหยวนพึมพำกับตัวเองขณะกระโดดลงจากหอคอยและวิ่งไปยังห้องที่จินหลี่ฟู่อยู่

เขาต้องการบอกจินหลี่ฟู่ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่จินหลี่ฟู่เมาหนักจนสลบไป

เมื่อเป็นอย่างนี้ จินหยวนจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเข้าบัญชาแทน และนำคนของพวกเขาออกไปที่ประตูหน้า

ด้วยการปกป้องจากวงแหวนอาคมและจำนวนที่เหนือกว่า จินหยวนจึงไม่กลัวที่จะต่อสู้กับเก๋อชางเซิงและเจียงหวูหยาด้วยตัวคนเดียว

ผ่านไปไม่นาน เฉินผิงกับกลุ่มของเขาก็มาถึงประตูหน้าของสำนักจ่านเยว่

"คุณเฉิน หอคอยเหล่านี้เป็นดั่งเสาค้ำยันสำนักจ่านเยว่ ปริมาณของพลังที่ต้องใช้เพื่อรักษาวงแหวนอาคมอันทรงพลังนั้นมากมายมหาศาล และสร้างภาระอย่างมากให้กับผู้ร่ายอาคม เป็นเหตุผลที่สำนักจ่านเยว่แยกวงแหวนอาคมขนาดใหญ่ออกเป็นส่วนย่อยๆ และเชื่อมต่อกันโดยใช้หอคอยเหล่านี้ ด้านบนของหอคอยมีผลึกสีม่วงเพื่อใช้จ่ายพลังให้วงแหวนอาคม” เก๋อชางเซิงอธิบาย

เฉินผิงมองวงแหวนอาคมของสำนักจ่านเยว่แวบหนึ่งแล้วพูดเยาะเย้ย “วงแหวนอาคมที่เชื่อมต่อในลักษณะนี้มีจุดอ่อนมากมายที่เราสามารถใช้ประโยชน์ได้ ไม่จำเป็นต้องกลัวมันหรอกครับ!”

พูดจบไม่ทันไร จินหยวนก็ปรากฏตัวพร้อมกับคนของเขา

“ปากกล้าเหลือเกินนะ! ฉันจะให้แกได้รู้ว่าไม่มีใครสามารถทำลายวงแหวนอาคมของสำนักจ่านเยว่ได้! รวมถึงเก๋อชางเซิงและเจียงหวูหยาด้วย! แกลองถามสองคนนั้นหรือยัง?” จินหยวนพูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

“เป็นเพราะผมยังไม่เคยลองทำยังไงล่ะ ถ้าผมมาที่นี่เร็วกว่านี้ วงแหวนอาคมกระจอกของคุณคงพังไปนานแล้ว!” เฉินผิงโต้กลับ

“เฮอะ! ถ้างั้นทำไมไม่ลองพิสูจน์คำพูดของตัวเองดูล่ะ? ลองฝ่าเข้ามาเดี๋ยวนี้เลย! ฉันจะรออยู่ข้างใน!” จินหยวนตะคอกใส่เขา

เก๋อชางเซิงและเจียงหวูหยามีระดับพลังที่สูงมาก และแม้แต่พวกเขาก็ไม่สามารถฝ่าวงแหวนอาคมได้! ไม่มีทางที่คนอย่างเฉินผิงจะทำเช่นนั้นได้!

แม้แต่เก๋อชางเซิงและเจียงหวูหยาก็ยังชะงักเมื่อได้ยินเช่นนั้น ลูกสมุนอะไร? นี่เขากำลังพูดถึงอะไรอยู่?

“นะ-นั่นมันสิ่งมีชีวิตในตำนานจริงๆ งั้นเหรอ? ไม่น่าเชื่อว่าจะแปลงร่างเป็นคนได้! งดงามมาก...” จินหยวนอุทานขณะที่มองหัวเฟิ่ง

เก๋อชางเซิงและเจียงหวูหยาก็จ้องมองหัวเฟิ่งด้วยความตกใจเช่นกัน

สัตว์อสูรนั้นต้องทรงพลังอย่างเหลือเชื่อหากมันอยู่ในร่างของมนุษย์ได้ และนี่ไม่ใช่สัตว์อสูรธรรมดา มันคือหงส์เพลิง! ทำไมเฉินผิงถึงหาสิ่งมีชีวิตในตำนานมาครอบครองได้? การที่มันเรียกเขาว่า "นายท่าน" ยิ่งตอกย้ำว่ามันเป็นของเขา!

"คุณเฉิน นี่คือลูกสมุนที่คุณพูดถึงงั้นหรือ?” เจียงหวูหยาถาม

เขาเดาว่าหัวเฟิ่งน่าจะเป็นสมุนของเฉินผิง แต่เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่แบบนั้น

“นี่เป็นผู้หญิงของผม ส่วนสมุนน่ะอยู่ข้างหลังเรา” เฉินผิงตอบและเหลือบมองหัวเฟิ่ง