ทันทีที่ศิษย์ของสำนักจ่านเยว่หนีไป สัตว์อสูรจำนวนมากก็พุ่งเข้าใส่ฐานทัพของสำนักจ่านเยว่ ในขณะเดียวกันนั้น ช่องโหว่ในวงแหวนอาคมก็กว้างขึ้นอีกครั้ง
“ยื้อเอาไว้! อย่าถอย!” จินหยวนคำรามอย่างเดือดดาล แต่ในตอนนั้นไม่มีใครสนใจเขา
พอเห็นอย่างนั้น เขาจึงทำได้เพียงผละจากหอคอยและรีบไปที่ห้องนอนของพ่อ
เปรี้ยง!
เมื่อไม่มีใครคอยป้องกัน วงแหวนอาคมของสำนักจ่านเยว่จึงถูกทำลายลงในที่สุด ทันใดนั้นอาคารกว่าสิบหลังก็พังทลายลง
สัตว์อสูรเริ่มกลืนกินทุกสิ่งในบริเวณใกล้เคียง ไม่ว่าจะเป็นบ้านเรือนหรือศิษย์ของสำนักจ่านเยว่
เก๋อชางเซิงและเจียงหวูหยาพูดอะไรไม่ออก ขณะที่พวกเขาเห็นภาพที่เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตา
ในขณะเดียวกัน จินหยวนอยู่ที่ห้องนอนของจินหลี่ฟู่ เขาตบหน้าผู้เป็นพ่ออย่างสิ้นหวังเพื่อพยายามปลุกจากการหลับใหล
"พ่อ! ตื่น ตื่นสิ! พวกเราจะตายถ้าพ่อไม่ตื่น!” จินหยวนตะโกนสุดเสียง แต่จินหลี่ฟู่ดูเหมือนจะไม่ได้ยินเขาเลย
พอจินหลี่ฟู่ไม่ตอบสนอง จินหยวนก็ยิ่งหมดหวังมากขึ้นเรื่อยๆ ท้ายที่สุดเขาก็กัดฟันและทำใจอย่างยากลำบากพร้อมถอดกางเกงและปัสสาวะใส่หน้าพ่อของเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...