หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2428

ทันทีที่ศิษย์ของสำนักจ่านเยว่หนีไป สัตว์อสูรจำนวนมากก็พุ่งเข้าใส่ฐานทัพของสำนักจ่านเยว่ ในขณะเดียวกันนั้น ช่องโหว่ในวงแหวนอาคมก็กว้างขึ้นอีกครั้ง

“ยื้อเอาไว้! อย่าถอย!” จินหยวนคำรามอย่างเดือดดาล แต่ในตอนนั้นไม่มีใครสนใจเขา

พอเห็นอย่างนั้น เขาจึงทำได้เพียงผละจากหอคอยและรีบไปที่ห้องนอนของพ่อ

เปรี้ยง!

เมื่อไม่มีใครคอยป้องกัน วงแหวนอาคมของสำนักจ่านเยว่จึงถูกทำลายลงในที่สุด ทันใดนั้นอาคารกว่าสิบหลังก็พังทลายลง

สัตว์อสูรเริ่มกลืนกินทุกสิ่งในบริเวณใกล้เคียง ไม่ว่าจะเป็นบ้านเรือนหรือศิษย์ของสำนักจ่านเยว่

เก๋อชางเซิงและเจียงหวูหยาพูดอะไรไม่ออก ขณะที่พวกเขาเห็นภาพที่เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตา

ในขณะเดียวกัน จินหยวนอยู่ที่ห้องนอนของจินหลี่ฟู่ เขาตบหน้าผู้เป็นพ่ออย่างสิ้นหวังเพื่อพยายามปลุกจากการหลับใหล

"พ่อ! ตื่น ตื่นสิ! พวกเราจะตายถ้าพ่อไม่ตื่น!” จินหยวนตะโกนสุดเสียง แต่จินหลี่ฟู่ดูเหมือนจะไม่ได้ยินเขาเลย

พอจินหลี่ฟู่ไม่ตอบสนอง จินหยวนก็ยิ่งหมดหวังมากขึ้นเรื่อยๆ ท้ายที่สุดเขาก็กัดฟันและทำใจอย่างยากลำบากพร้อมถอดกางเกงและปัสสาวะใส่หน้าพ่อของเขา

จินหลี่ฟู่สะดุ้งตื่นทันที เขาตะโกนอย่างฉุนเฉียว “ไอ้บ้าที่ไหนฉี่ใส่หน้าฉัน?”

ท่าทีของเขามีต้นตอจากการที่เขาเคยตกเป็นเหยื่อโดนรังแกเมื่อครั้งยังเด็ก และคนที่รังแกเขาปัสสาวะใส่หน้าเขาหลายต่อหลายครั้ง แม้ว่าเขาจะอายุมากขึ้นแล้วก็ยังเก็บความแค้นเอาไว้

ไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นยังไง ถ้ามีคนปัสสาวะรดหน้าเขา เขาจะตอบสนองในทันที

เพราะรู้อย่างนั้น จินหยวนจึงเลือกที่จะใช้วิธีนี้เมื่อเขาหมดหนทาง

“ผมเองครับพ่อ คือ-"

ก่อนที่จินหยวนจะทันได้อธิบาย จินหลี่ฟู่ก็ตบหน้าเขาอย่างแรง

“แกกล้าดียังไงมาฉี่ใส่หน้าฉัน!” จินหลี่ฟู่ส่งสายตาอาฆาตใส่จินหยวน “แกคิดจะยึดอำนาจฉันหรือไง?”

จินหยวนใช้มือกุมแก้มที่บวมปูดของเขาด้วยความคับแค้นใจขณะพูดว่า “พ่อครับ สำนักจ่านเยว่กำลังวิกฤติ รีบออกไปดูข้างนอก...”

จินหลี่ฟู่ตกตะลึง ฉันเพิ่งงีบหลับไปได้ไม่นาน เรื่องมันบานปลายถึงขนาดนี้ได้ยังไง?

เมื่อเห็นทั้งสามคน จินหลี่ฟู่ก็โมโหโกรธา

“เฉินผิง ฉันไม่รู้ว่าแกใช้อุบายอะไรเพื่อให้สัตว์อสูรพวกนี้รับใช้แก แต่ไม่ว่าจะยังไง วันนี้แกจะต้องตาย!”

เมื่ออยู่ต่อหน้าพ่อของเขา ความมั่นใจของจินหยวนก็พุ่งพล่าน ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวด้วยความเดือดดาล เขาส่งเสียงตะโกนและพุ่งเข้าหาเฉินผิง ทันใดนั้นดาบยาวก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา ใบดาบถูกห่อหุ้มด้วยพลังของดาบ และมันส่งเสียงดังหวีดหวิวขณะตัดผ่านอากาศ

เฉินผิงมองดูจินหยวนที่โจมตีเขาด้วยสายตาเหยียดหยาม

“กล้าสู้กับผมงั้นเหรอครับ? ถ้าเป็นพ่อของคุณ บางทีผมอาจจะสนใจมากกว่านี้สักเล็กน้อย” เฉินผิงเอ่ย

หลังจากที่เขาพูด กระบี่พิฆาตมังกรก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา จากนั้นเขาก็ก้าวไปข้างหน้าและฟาดกระบี่ไปทางจินหยวน

เกิดเสียงดังเคร้ง แล้วดาบของจินหยวนก็ถูกผ่าครึ่งในทันที เขาตกตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้น จินหยวนอ้าปากค้าง เขาไม่นึกเลยว่าพลังของเขาจะด้อยกว่าของเฉินผิง

ก่อนที่เขาจะทันได้ตอบโต้ เฉินผิงก็วางกระบี่พิฆาตมังกรไว้บนไหล่ของเขา