โลหะเย็นๆ ที่สัมผัสผิวหนังของเขาทำให้ขนของจินหยวนลุกชันด้วยความหวาดกลัวอย่างที่สุด
ถ้าเฉินผิงขยับแม้แต่นิดเดียว หัวของเขาคงหลุดออกจากคอ
จินหยวนตัวสั่นด้วยความกลัวและขู่ว่า “ฉะ-เฉินผิง อย่านะ อย่าทำอะไรบุ่มบ่าม ถ้าแกฆ่าฉัน พ่อของฉันจะไม่มีวันปล่อยแกไปแน่”
เมื่อจินหลี่ฟู่เห็นว่าลูกชายของเขาตกอยู่ในเงื้อมมือเฉินผิง เขาก็เหงื่อแตกพลั่กและคำรามว่า “เฉินผิง ปล่อยลูกชายของฉัน! ไม่อย่างนั้นฉันจะทำให้แกตายอย่างทรมาน!”
“จะตายอยู่แล้วยังจะมาขู่ผมอีกเหรอ?”
เฉินผิงยิ้มเยาะ เขายกกระบี่พิฆาตมังกรขึ้นและกำลังจะฟันใส่คอของจินหยวน
เมื่อเห็นอย่างนั้น จินหยวนที่ไม่กล้าขยับตัวก็ร้องลั่น “อย่าฆ่าฉัน! ได้โปรด! ให้ฉันทำอะไรก็ได้!”
ปัสสาวะไหลลงมาอาบขาของเขา
เมื่อเห็นสภาพน่าสมเพชของจินหยวน เฉินผิงก็หัวเราะเบา ๆ เขาหยุดฟันกลางคันพร้อมพูดยียวน “เรียกผมว่า 'คุณปู่' แล้วผมจะไว้ชีวิตคุณ”
“บังอาจ!” จินหลี่ฟู่ตะโกนใส่ลูกชายทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของเฉินผิง
ถ้าจินหยวนเรียกเฉินผิงว่า "คุณปู่" ก็แปลว่าว่าจินหลี่ฟู่เป็นลูกชายของเฉินผิง พูดอีกอย่างคือ จินหยวนกำลังบอกว่าจินหลี่ฟู่มีศักดิ์ต่ำกว่าเฉินผิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...