หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2430

“พูดจาใหญ่โตเพียงนั้นโดยไม่รู้สึกละอายบ้างเลยหรือ? วันนี้ฉันจะให้แกได้เห็นฝีมือของฉัน!” จินหลี่ฟู่ตะโกน

ด้วยเสียงคำราม เขาพุ่งไปข้างหน้าและคว้าหมับเข้าที่กลางอากาศ ทันใดนั้นแส้ยาวก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา และเขาก็ฟาดแส้ใส่เฉินผิง

เมื่อเผชิญกับการโจมตีของจินหลี่ฟู่ เฉินผิงก็ไม่ได้ตื่นตระหนกเลยแม้แต่น้อย เขาเพียงแค่ก้าวออกด้านข้างแล้วหลบแส้

ราวกับอสรพิษ แส้ของจินหลี่ฟู่หวดผ่านเฉินผิงไปและฟาดลงบนพื้นข้างๆ เขา ฝุ่นควันกลุ่มใหญ่ลอยขึ้นจากร่องยาวบนดินที่เกิดจากแส้

ทันทีที่จินหลี่ฟู่รู้ว่าเฉินผิงสามารถหลบการโจมตีครั้งแรกได้ เขาก็ตวัดแส้อีกครั้ง จากนั้นแส้ก็เริ่มเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วจนดูราวกับมันเพิ่มจำนวนขึ้น

เฉินผิงถูกเงาของแส้นับไม่ถ้วนของจินหลี่ฟู่รายล้อม ไม่มีทางหลบหลีกได้เลย

เมื่อเห็นเช่นนั้น เขาก็ใช้พลังมังกรทันที มันแผ่ออกจากร่างกายของเขาและก่อตัวเป็นโล่ที่ป้องกันการโจมตีของจินหลี่ฟู่ได้สำเร็จ

รัศมีของพวกเขากระทบกันไม่หยุดหย่อนขณะที่แส้กระหน่ำฟาดใส่โล่ด้วยพลังอันมากล้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า โล่แตกเป็นเสี่ยงๆ และจินหลี่ฟู่ก็ฟาดโดนเฉินผิงเข้าจนได้

แม้ว่าเฉินผิงจะไม่ได้ใช้ร่างเกราะทองคำ แต่จินหลี่ฟู่ก็ยังทำได้เพียงทิ้งรอยไว้บนอกของเขาเท่านั้น

เมื่อโจมตีได้สำเร็จ จินหลี่ฟู่ก็หัวเราะลั่นอย่างภาคภูมิ