หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2430

“พูดจาใหญ่โตเพียงนั้นโดยไม่รู้สึกละอายบ้างเลยหรือ? วันนี้ฉันจะให้แกได้เห็นฝีมือของฉัน!” จินหลี่ฟู่ตะโกน

ด้วยเสียงคำราม เขาพุ่งไปข้างหน้าและคว้าหมับเข้าที่กลางอากาศ ทันใดนั้นแส้ยาวก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา และเขาก็ฟาดแส้ใส่เฉินผิง

เมื่อเผชิญกับการโจมตีของจินหลี่ฟู่ เฉินผิงก็ไม่ได้ตื่นตระหนกเลยแม้แต่น้อย เขาเพียงแค่ก้าวออกด้านข้างแล้วหลบแส้

ราวกับอสรพิษ แส้ของจินหลี่ฟู่หวดผ่านเฉินผิงไปและฟาดลงบนพื้นข้างๆ เขา ฝุ่นควันกลุ่มใหญ่ลอยขึ้นจากร่องยาวบนดินที่เกิดจากแส้

ทันทีที่จินหลี่ฟู่รู้ว่าเฉินผิงสามารถหลบการโจมตีครั้งแรกได้ เขาก็ตวัดแส้อีกครั้ง จากนั้นแส้ก็เริ่มเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วจนดูราวกับมันเพิ่มจำนวนขึ้น

เฉินผิงถูกเงาของแส้นับไม่ถ้วนของจินหลี่ฟู่รายล้อม ไม่มีทางหลบหลีกได้เลย

เมื่อเห็นเช่นนั้น เขาก็ใช้พลังมังกรทันที มันแผ่ออกจากร่างกายของเขาและก่อตัวเป็นโล่ที่ป้องกันการโจมตีของจินหลี่ฟู่ได้สำเร็จ

รัศมีของพวกเขากระทบกันไม่หยุดหย่อนขณะที่แส้กระหน่ำฟาดใส่โล่ด้วยพลังอันมากล้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า โล่แตกเป็นเสี่ยงๆ และจินหลี่ฟู่ก็ฟาดโดนเฉินผิงเข้าจนได้

แม้ว่าเฉินผิงจะไม่ได้ใช้ร่างเกราะทองคำ แต่จินหลี่ฟู่ก็ยังทำได้เพียงทิ้งรอยไว้บนอกของเขาเท่านั้น

เมื่อโจมตีได้สำเร็จ จินหลี่ฟู่ก็หัวเราะลั่นอย่างภาคภูมิ

เขาตวาดใส่เฉินผิงด้วยสายตาเย้ยหยัน “ต่อหน้าฉันแกมันก็แค่มดปลวกเท่านั้น คิดหรือว่าแกกับฉันจะอยู่ในระดับเดียวกัน? อย่างแกเนี่ยนะ?”

เฉินผิงหัวเราะเยาะ แม้จะโดนแส้ของจินหลี่ฟู่ฟาด แต่เขาก็ไม่ได้แสดงอาการหวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย

“ในเมื่อคุณมอบของขวัญที่มากด้วยความหมายกับผม ผมจึงต้องให้ของตอบแทนแก่คุณ ให้คุณได้ลิ้มลองพลังของผมเสียบ้าง”

จากนั้นเฉินผิงจึงแทงกระบี่พิฆาตมังกรในมือของเขาออกไป ลำแสงนับไม่ถ้วนถูกปล่อยออกมาจากคมกระบี่ ทำเอาพื้นดินสั่นสะเทือน

ลำแสงอันเจิดจ้าเริ่มบดบังจินหลี่ฟู่ทั้งตัว เห็นได้ชัดว่าพลังของกระบี่เฉินผิงเหนือกว่าแส้ของจินหลี่ฟู่

“นี่มัน...” จินหลี่ฟู่พึมพำด้วยความตกใจ คิ้วของเขาขมวดเข้าหากันแน่น

ขณะจ้องมองไปที่ลำแสงเหล่านั้น เขาก็ใช้แส้เพื่อรับมือกับลำแสง

อย่างไรก็ตาม ภาพเงาแส้ของจินหลี่ฟู่ก็หายไปทันทีเมื่อสัมผัสกับลำแสงจากกระบี่ของเฉินผิง

ฟุ่บ!

เฉินผิงตะโกน เขาปล่อยสายธนูและยิงลูกศรสีทองออกไป

ลูกศรพุ่งเข้าหาจินหลี่ฟู่ราวกับดาวตก

สายลมหวีดหวิวดังไล่ไปตามวิถีของลูกธนู ขณะที่พื้นที่รอบๆ โค้งงอและบิดเบี้ยว

ในชั่วพริบตา ลูกศรก็อยู่ตรงหน้าจินหลี่ฟู่

เขาทำได้เพียงฟาดแส้ไม่หยุดหย่อนเพื่อสกัดกั้นลูกศรสีทอง

ตูม!

ลูกธนูและแส้ของจินหลี่ฟู่ปะทะกันเสียงดัง กระนั้นแส้ก็ไม่อาจต้านลูกศรได้ เมื่อการป้องกันของจินหลี่ฟู่ถูกทำลายในเวลาไม่กี่วินาที

"อะไรวะ?" จินหลี่ฟู่หน้าซีดด้วยความตกใจ เขาไม่นึกว่าลูกธนูของเฉินผิงจะรุนแรงขนาดนี้