หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2431

จินหลี่ฟู่รู้สึกได้ถึงอันตรายมหันต์เมื่อธนูศักดิ์สิทธิ์ปรากฏขึ้น

เขาไม่แกร่งพอจะปัดป้องลูกศรได้ ทำได้เพียงมองดูมันพุ่งเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็ว

หลังจากเสียงระเบิดดังขึ้น ลูกศรก็เปล่งรัศมีที่แฝงลางร้ายออกมา

ดูราวกับลูกศรถูกห่อหุ้มด้วยพลังแห่งอัสนีสวรรค์ ทำเอาจินหลี่ฟู่ตั้งตัวไม่ติด

ร่างของเขาถูกกระแทกด้วยแรงมหาศาล และเขาก็กระเด็นไปด้านหลัง

ตูม!

จินหลี่ฟู่กระแทกกับพื้นอย่างรุนแรง เกิดเป็นหลุมกว้างบนพื้น

เฉินผิงลอยลงมาช้าๆ และมองไปที่จินหลี่ฟู่โดยไม่พูดอะไรสักคำ

ก่อนหน้านี้เขาสามารถยิงจินหลี่ฟู่ให้ตายด้วยลูกศรได้ เหตุผลเดียวที่เฉินผิงยังไม่ฆ่าเขาก็เพราะต้องการใช้อีกฝ่ายเป็นทรัพยากรสำหรับฝึกวิชา

เขาต้องการดูดกลืนพลังของจินหลี่ฟู่เพื่อเพิ่มระดับการบำเพ็ญเพียรของตัวเอง

จินหลี่ฟู่ผิวขาวซีดราวกับกระดาษ เขาค่อยๆ ลุกขึ้นและมองดูเฉินผิงอย่างไม่อยากเชื่อ

แม้แต่เก๋อชางเซิงและเจียงหวูหยาก็ยังมองเฉินผิงด้วยความตกใจ ทั้งคู่ไม่สามารถปราบจินหลี่ฟู่ได้ หากพวกเขามีความสามารถมากพอที่จะทำเช่นนั้น ก็คงไม่โดนจินหลี่ฟู่ขับออกจากประตูอัคคี

หลังจากได้เห็นเฉินผิงต่อสู้กับจินหลี่ฟู่ เก๋อชางเซิงและเจียงหวูหยาก็ตระหนักว่าเฉินผิงแข็งแกร่งกว่าพวกเขาสองคนมาก

โดยเฉพาะธนูศักดิ์สิทธิ์ในมือของเฉินผิงที่ข่มขวัญพวกเขา ทันทีที่เฉินผิงหยิบมันออกมา รัศมีอันน่าสะพรึงกลัวที่ปล่อยออกมานั้นทำให้เก๋อชางเซิงและเจียงหวูหยาถึงกับตัวสั่น

พวกเขาโชคดีที่อยู่ฝ่ายเดียวกับเฉินผิง หากเป็นศัตรูกับเขา ใช้แค่ธนูศักดิ์สิทธิ์เพียงอย่างเดียวเฉินผิงก็คงส่งพวกเขาไปโลกหน้าได้

“นั่นมันธนูอะไร คุณเฉิน? ทำไมถึงแข็งแกร่งปานนั้น?” เจียงหวูหยาถามเฉินผิงอย่างสงสัย

เก๋อชางเซิงกับเจียงหวูหยายิ่งรู้สึกทึ่งขึ้นไปอีก ถ้าเขาสามารถเอาชนะจินหลี่ฟู่ได้ด้วยพลังเพียงหนึ่งในสิบของธนูศักดิ์สิทธิ์ แล้วพลังเต็มที่มันจะทรงพลังขนาดไหน?

เพราะแบบนั้นจินหลี่ฟู่จึงเต็มใจมอบประตูอัคคีให้เฉินผิง แม้ว่าเฉินผิงจะได้ไป เขาก็ไม่สามารถครอบครองมันได้นานนัก

“ผมไม่สนใจอาณาจักรลับของคุณ ที่ผมต้องการคือพลังของคุณ ถ้าคุณกับลูกชายยอมมอบให้ผม ผมก็จะไว้ชีวิตพวกคุณ” เฉินผิงพูดเรียบๆ

จินหลี่ฟู่ระเบิดโทสะทันที “เลิกฝันกลางวันได้แล้ว! เราทุกคนต่างก็เป็นผู้บำเพ็ญเพียร แกน่าจะรู้ดีว่าการสูญเสียพลังสำหรับพวกเรามันเลวร้ายยิ่งกว่าความตาย!”

เฉินผิงไม่แปลกใจกับคำตอบของจินหลี่ฟู่ เขารู้ตั้งแต่ต้นว่าอีกฝ่ายจะไม่ยอมทำตาม

“ดะ-เดี๋ยวก่อน! ผมตกลง!” จินหยวนตะโกนออกมาจากตรงที่เขาล้มลง “ตราบใดที่คุณไม่ฆ่าผม ผมก็จะยอมยกพลังของผมให้!”

จินหยวนรู้ดีว่าเขาคงไม่รอดจากเงื้อมมือเฉินผิง แม้ว่าเขาจะปฏิเสธคำขอของฝ่ายหลัง แต่เขาก็คงไม่อาจหยุดเฉินผิงไม่ให้ชิงพลังของเขาไปได้อยู่ดี และก็คงตายในท้ายที่สุด

หลังจากชั่งใจดูแล้ว จินหยวนก็ตัดสินใจทำตามคำขอของเฉินผิง โดยยอมละทิ้งพลังเพื่อที่เขาจะได้มีชีวิตอยู่ต่อไป