หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2435

สภาพแวดล้อมใหม่ภายในอาณาจักรลับกำลังเปลี่ยนแปลงอย่างใหญ่หลวงอีกครั้ง

โครงสร้างเชิงพื้นที่บิดเบี้ยวและหงิกงอ ในขณะที่กระแสกาลเวลาอันปั่นป่วนได้สร้างความเสียหายภายในอาณาจักรลับ ก่อให้เกิดอันตรายร้ายแรงต่อเสถียรภาพ ประตูอัคคีทั้งหมดกำลังจะพังทลาย!

เฉินผิงซึ่งอยู่บนก้อนเมฆยังคงไม่สนใจการเปลี่ยนแปลงสุดอลหม่านที่เกิดขึ้นในประตูอัคคี

อาณาจักรลับอื่นๆ ทั้งหมดก็สั่นสะเทือนระรัวเช่นกัน อันเป็นผลจากคลื่นเสียงที่ก้องกังวาน

“เกิดอะไรขึ้น?”

อวี๋เชียนมีแววตาหวาดกลัวเมื่อสัมผัสได้ถึงแรงสั่นสะเทือนในประตูสวรรค์

เหยาฉีเซิงที่อยู่ภายในตำหนักอัสนีม่วงที่ประตูพิภพก็เช่นเดียวกัน เขารู้สึกถึงความผันผวนอย่างรุนแรงที่กระเพื่อมไปทั่วอาณาจักรลับ

เขารีบส่งเหยาเซิ่งฮุยผู้เป็นลูกศิษย์ไปตรวจสอบต้นตอของความปั่นป่วน

ในเวลาเดียวกัน ต้าเหนิงซึ่งอยู่ในสำนักใจทมิฬก็ลืมตาของเขาที่ปิดอยู่ข้างหนึ่งขึ้นมาทันที อาณาจักรลับที่เขาอยู่ก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรงเช่นกัน

“เฉินผิงเพิ่มระดับพลังได้แล้วจริงๆ เขาตั้งใจที่จะทำลายแปดมหาอาณาจักรลับทีละแห่ง แต่ฉันจะไม่ปล่อยให้เขาทำแบบนั้นหรอก”

เขาโบกมือเพียงครั้งเดียว ลำแสงสีม่วงหลายสายก็พุ่งออกมา

แผนของต้าเหนิงคือเรียกจารชนผ้าคลุมม่วงมาขัดขวางอุบายของเฉินผิง

พวกเขาจะรอจนกว่าเวลานั้นจะมาถึง เพื่อที่จะได้เริ่มต้นพิธีฟื้นฟูพลังวิญญาณ เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น เฉินผิงจะไร้ทางสู้

ภายในประตูอัคคี เฉินผิงเก็บระฆังมังกรเอาไว้ แม้ว่าระดับพลังของเขาในตอนนี้จะช่วยให้เขาใช้ระฆังได้ แต่เขาก็สามารถใช้พลังที่แท้จริงของมันได้เพียงเสี้ยวเดียวเท่านั้น

เมื่อเฉินผิงกระโจนลงมาจากก้อนเมฆ เขาก็ผงะเมื่อพบว่าประตูอัคคีได้ผ่านการเปลี่ยนแปลงไปมากมาย

กระแสอันปั่นป่วนสร้างความเสียหายให้กับอาณาจักรลับ ทำให้สถานที่นี้ไม่สามารถอยู่อาศัยได้อย่างสมบูรณ์

“มันเกิดขึ้นได้ยังไง?” เฉินผิงถามเก๋อชางเซิงอย่างไม่เชื่อสายตา

แม้ว่าพลังของกระบี่พิฆาตมังกรในตอนนี้จะอ่อนลงเมื่อเทียบกับธนูศักดิ์สิทธิ์และระฆังมังกร แต่ก็ยังเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่น่าเกรงขาม อย่างไรก็ตาม เนื่องจากความเสียหายที่มันได้รับ ความแข็งแกร่งจึงลดลงอย่างมาก ทำให้เฉินผิงต้องใช้มันอย่างระมัดระวัง

เฉินผิงถือกระบี่พิฆาตมังกรไว้ในมืออีกครั้ง เขาผสานมันเข้ากับพลังมังกรเสี้ยวหนึ่งเพื่อเชื่อมโยงตัวเขากับกระบี่เข้าด้วยกัน แต่คมกระบี่ก็สั่นรัวๆ บ่งบอกถึงความรู้สึกต่อต้านอันรุนแรง

เฉินผิงรู้สึกหมดหนทาง เขาเก็บกระบี่พิฆาตมังกรอย่างไม่เต็มใจนัก ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สามารถใช้มันได้เต็มประสิทธิภาพอีกแล้ว

“ซูอวี่ฉีจะเป็นยังไงบ้างนะ?” เขาพึมพำ

เฉินผิงตั้งใจแน่วแน่ว่าจะไปหาผู้หญิงคนนั้น ไม่ว่าจะมีอันตรายใดๆ ซุ่มซ่อนอยู่ก็ตาม เขาอยากจะบอกเธอด้วยยินดีว่าช่วยชีวิตแม่ของเขาได้แล้ว

ยิ่งไปกว่านั้น หลังจากถูกแยกจากกันเป็นเวลานาน เขาก็ไม่อาจปฏิเสธความรู้สึกโหยหาที่มีต่อซูอวี่ฉีได้

เขาเดินไปที่ลานด้านหลังสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ ที่นี่เป็นทางเข้าสู่อาณาจักรลับของสำนักเวิ่นเต้า

เมื่อเฉินผิงเปิดทางเข้า ร่างกายของเขาก็ค่อยๆ เลือนหายไป ก่อนที่จะปรากฏอีกครั้งในอาณาจักรลับของสำนักเวิ่นเต้า