หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2436
เฉินผิงชะงักเมื่อเขาพบว่าตัวเองยืนอยู่ในอาณาจักรลับของสำนักเวิ่นเต้า
ความประหลาดใจของเฉินผิงเพิ่มขึ้นไปอีก เมื่อเขาเห็นว่าอาณาจักรลับเปลี่ยนไปอย่างมาก ถ้ำที่เขาคุ้นเคยไม่อยู่แล้ว ถูกแทนที่ด้วยภาพที่ทำให้เขาตกตะลึง ในใจกลางของอาณาจักรมีรูปปั้นขนาดมหึมาแปดตัว แต่ละตัวสูงประมาณสิบเมตรและเปล่งรัศมีที่แปลกประหลาด
“เฉินผิง...”
“เฉินผิง...”
ซูอวี่ฉีกับเสี่ยวหรูรีบวิ่งไปหาทันทีที่เห็นเฉินผิง
เฉินผิงอดไม่ได้ที่จะสังเกตเห็นรูปร่างอวบอิ่มของพวกเธอ ซึ่งดูเหมือนว่าทั้งสองคนจะมีชีวิตที่สุขสบายในอาณาจักรลับ
“เกิดอะไรขึ้นในอาณาจักรลับแห่งนี้?” เขาถามพร้อมกับชี้ไปที่รูปปั้นอันใหญ่โต
“รูปปั้นพวกนี้จู่ๆ ก็โผล่มาได้สักพักแล้ว เราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพวกมันเท่าไหร่” ซูอวี่ฉีตอบ
สายตาของเฉินผิงยังคงจับจ้องไปที่รูปปั้นตรงหน้าเขา เห็นได้ชัดว่ารูปปั้นพวกนี้เหมือนกับรูปปั้นที่เขาเคยเจอในถ้ำ แม้ว่าตอนนี้จะมีขนาดใหญ่กว่ามากก็ตาม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...