หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2444

ที่อาณาจักรลับของสำนักเวิ่นเต้า ซูอวี่ฉี เสี่ยวหรูและคนอื่นๆ กำลังกลุ้มใจที่เฉินผิงติดกับอยู่ที่นี่

ไม่ว่าพวกเธอจะทำยังไง พวกเธอก็ไม่สามารถไขค่ายกลคุมขังเซียนได้

“อย่าเปลืองแรงเลยครับ ค่ายกลนี่ไม่ใช่สิ่งที่คุณจะไขได้” เฉินผิงพูดกับซูอวี่ฉี

“ไม่! ฉันต้องช่วยคุณให้ได้! ฉันเอาแต่ดูอยู่เฉยๆ ไม่ได้ในเมื่อคุณติดอยู่ในนั้น!”

ขณะที่ซูอวี่ฉีพูด เธอก็ซัดหมัดใส่ค่ายกลคุมขังเซียน

แต่ด้วยความสามารถของเธอ เธอก็ไม่อาจทำลายค่ายกลได้เลย

“ผมออกไปเองได้ ค่ายกลนี่น่ะขังผมไว้ไม่ได้หรอก”

ว่าแล้วเฉินผิงก็รวบรวมสุดยอดแห่งพลังไว้ในกำปั้นของเขา

ตูม!

เขาทำลายค่ายกลคุมขังเซียนด้วยหมัดเดียว

ซูอวี่ฉี เสี่ยวหรูและคนอื่นๆ ตกตะลึงกับเหตุการณ์ที่พลิกผัน เหตุเพราะเฉินผิงออกจากค่ายกลได้อย่างง่ายดาย

เสี่ยวหรูใช้เวลาสักพักก่อนที่เธอจะสงบสติอารมณ์ได้และพูดว่า “ใจร้าย พี่เฉินผิง! พี่เอาแต่ดูพวกเราลนลาน ทั้งที่พี่ออกมาจากค่ายกลเองได้ทุกเมื่อ”

แม้แต่ซูอวี่ฉีก็จ้องเฉินผิงก่อนจะทำหน้ามุ่ย เห็นได้ชัดว่าเธอขุ่นเคือง

เมื่อเห็นเช่นนั้น เขาจึงรีบเข้าไปหาเพื่อปลอบโยนเธอ

“เอาล่ะ คุณควรจะรีบออกไปจากที่แห่งนี้ได้แล้ว ไม่อย่างนั้นคุณจะออกไปไม่ได้เมื่อคนพวกนั้นกลับมา!” ซูอวี่ฉีพูดเร่งขณะที่เธอผลักเฉินผิง

“ไม่ต้องห่วง ผมสามารถพาคุณออกไปจากที่นี่ได้ในไม่กี่อึดใจ” เขารับปากกับเธอ

“ฉันเชื่อในตัวคุณค่ะ ทีนี้ก็รีบไปได้แล้ว”

หูหม่าซือเป็นคนฉลาดที่ผ่านอะไรมามาก ดังนั้นเขาน่าจะมีคำตอบให้ฉัน

“เรื่องนี้ไม่มีทางแก้เลยเหรอ? หูหม่าซือ คุณเป็นคนเจ้าปัญญาที่รู้จักคนมากมาย ผมแน่ใจว่าคุณจะรู้จักปรมาจารย์ช่างตีเหล็กสักสองสามคนใช่ไหม” เฉินผิงพูด พยายามประจบหูหม่าซือเพื่อให้เขาช่วย

หูหม่าซือรู้สึกลำพองในทันใด

“แน่นอนว่าผมรู้จัก มีสำนักที่เชี่ยวชาญในการตีอาวุธเมื่อหลายศตวรรษก่อน แต่ภายหลังได้สาบสูญไป และไม่มีใครรู้ว่าทำไม ไม่กี่ปีที่ผ่านมา ผมได้พบกับนักบวชชราเร่ร่อนคนหนึ่ง ขณะที่เราคุยกัน ผมก็ได้รู้ว่าเดิมทีเขาเป็นช่างตีเหล็กและเป็นศิษย์ของสำนักที่สาบสูญ ผมนึกว่าตอนนั้นเขาคงแค่คุยโต แต่ไม่นานผมก็ได้รู้ว่าผมคิดผิด ผมเริ่มเชื่อคำพูดของเขา เมื่อได้เห็นว่าเขาสามารถสร้างกริชอันคมกริบด้วยเศษโลหะเพียงชิ้นเดียว” หูหม่าซือเผย

“แล้วนักบวชชราผู้นี้อยู่ที่ไหนครับ? ไปหาเขากันเถอะ!” เฉินผิงรีบพูดหลังจากฟังหูหม่าซือเล่า

“ตั้งแต่ตอนนั้นมันก็ผ่านมาหลายปีแล้ว ผมจะไปรู้ได้ยังไงว่าเขาอยู่ที่ไหน แต่เขาบอกว่าเขาเริ่มจากการเป็นนักบวชที่วัดหลิงอิน” หูหม่าซือตอบ

“อย่างนั้นเราจะไปที่วัดหลิงอินในวันพรุ่งนี้”

เฉินผิงตัดสินใจแล้ว เขาจะไปหาช่างตีเหล็กที่หูหม่าซือพูดถึง คงจะดีมากถ้าชายชราผู้นั้นสามารถซ่อมแซมกระบี่พิฆาตมังกรของเขาได้

มันเหมือนกับมีบางอย่างขาดหายไป ถ้าเขาไม่ได้มีกระบี่พิฆาตมังกรอยู่กับตัว