หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2451

เมื่อได้เห็นเช่นนั้น เฉินผิงก็ทนดูต่อไปไม่ได้ เขาเพิกเฉยต่อคำเตือนของปรมาจารย์ค้อนเหล็กและยิงแสงสีทองไปยังสัตว์ร้ายด้วยการสะบัดนิ้วขวาของเขา

สัตว์ร้ายส่งเสียงร้องโหยหวนหลังจากโดนแสงสีทองและสิ้นใจล้มลงกับพื้น

ด้วยพลังของเขาในตอนนี้ เฉินผิงแข็งแกร่งพอที่จะฆ่าสัตว์อสูรระดับนั้นด้วยการโบกมือเพียงครั้งเดียว

เมื่อเห็นว่าสัตว์ร้ายตายแล้ว หญิงสาวจึงทรุดตัวลงกับพื้นด้วยท่าทางงุนงงและหวาดกลัว

ครู่ต่อมา เธอมองหน้าเฉินผิงอย่างเขินอาย “ขะ-ขอบคุณ”

ทันใดนั้น ทุกคนได้ยินเสียงร้องคำรามอันโกรธเกรี้ยวดังมาจากระยะไกล ขณะที่พื้นดินเริ่มสั่นสะเทือน

"นี้ดูท่าจะไม่ดีแล้ว!" ปรมาจารย์ค้อนเหล็กขมวดคิ้ว “สัตว์อสูรกลุ่มใหญ่กำลังมุ่งหน้ามาทางเรา เราต้องรีบไปเดี๋ยวนี้!”

“คุณควรหนีเร็วเข้า คุณผู้หญิง สัตว์อสูรจำนวนมากกำลังมุ่งหน้ามาที่นี่” เฉินผิงเตือนขณะที่เขาเตรียมออกเดินทางกับปรมาจารย์ค้อนเหล็ก

อย่างไรก็ตาม หญิงสาวเหลือบมองไปยังสัตว์ร้ายที่ตายแล้วก่อนที่จะยกมันขึ้นบนหลังของเธอ

เธอกัดฟันเดินไปข้างหน้าทีละก้าว การกระทำนั้นทำให้เธอดูตึงเครียดอย่างเห็นได้ชัด

เฉินผิงรู้สึกงุนงงทันทีที่เห็นเช่นนั้น ทำไมเธอถึงแบกศพสัตว์อสูรแทนที่จะวิ่งหนีล่ะ?

“คุณควรทิ้งศพแล้วหนีไป คุณผู้หญิง! มิฉะนั้นสัตว์อสูรหล่านั้นจะไล่ล่าคุณนะ!” เขาตะโกน

แต่นั่นก็ไม่สามารถยับยั้งเธอแม้แต่น้อย เธอยังคงความพยายามต่อไปในขณะที่ร่างกายของเธอเต็มไปด้วยเหงื่อและเลือดโชก

เมื่อเห็นว่าฝูงสัตว์อสูรกำลังตรงเข้ามา เฉินผิงก็ไม่อาจทนมองดูหญิงสาวถูกกินทั้งเป็น ดังนั้นเขาจึงคว้าตัวเธอและกระโดดออกไปหลายร้อยเมตรในทันที

"ทำไมต้องเป็นผมด้วยล่ะ?" หูหม่าซือตกตะลึง

“คุณทำให้เธอร้องไห้นี่ ดังนั้นคุณต้องอุ้มมันให้เธอ” เฉินผิงยิ้มกว้าง

หูหม่าซือกลอกตามองบน แต่เขาก็ยกศพสัตว์อสูรขึ้นอย่างง่ายดาย

เฉินผิงหันไปหาปรมาจารย์ค้อนเหล็ก “ไปส่งหญิงสาวคนนี้กลับบ้านก่อนเถอะ ปรมาจารย์ค้อนเหล็ก จากนั้นเราค่อยไปที่ยอดเขากระทิงมรกต”

ปรมาจารย์ค้อนเหล็กได้แต่ถอนหายใจ “ฉันไม่ได้ห้ามคุณเพราะฉันเป็นคนใจร้ายหรอกนะ แต่เหตุผลก็คือคุณรู้เรื่องราวต่างๆ ในอาณาจักรนิรันดร์น้อยเกินไป คุณรู้หรือไม่ว่าสิ่งที่น่ากลัวที่สุดในอาณาจักรแห่งนี้คืออะไร? มันไม่ใช่ทั้งปีศาจและสัตว์ประหลาด สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือใจมนุษย์ต่างหาก มนุษย์ส่วนใหญ่ไม่ได้ถูกปีศาจหรือสัตว์ประหลาดฆ่าตาย พวกเขามักจะพบกับจุดจบด้วยน้ำมือของคนที่ใกล้ชิดที่สุด จงรู้เอาไว้ว่าคนที่นี้พร้อมที่จะทรยศและหักหลังได้ทุกเมื่อเพื่อคำว่าผลประโยชน์ มนุษย์ที่นี่น่ากลัวยิ่งกว่าปีศาจหรือสัตว์ประหลาดเสียอีก”

“คุณก็พูดเกินไป ปรมาจารย์ค้อนเหล็ก บางคนอาจเป็นคนชั่ว แต่ผมก็ยังเชื่อว่าคนส่วนใหญ่ที่นี่เป็นคนดี เราจะส่งหญิงสาวคนนี้กลับบ้านก่อน” จากนั้นเฉินผิงขอให้หญิงสาวนำทางพวกเขาไปที่หมู่บ้านหิน