หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2451
เมื่อได้เห็นเช่นนั้น เฉินผิงก็ทนดูต่อไปไม่ได้ เขาเพิกเฉยต่อคำเตือนของปรมาจารย์ค้อนเหล็กและยิงแสงสีทองไปยังสัตว์ร้ายด้วยการสะบัดนิ้วขวาของเขา
สัตว์ร้ายส่งเสียงร้องโหยหวนหลังจากโดนแสงสีทองและสิ้นใจล้มลงกับพื้น
ด้วยพลังของเขาในตอนนี้ เฉินผิงแข็งแกร่งพอที่จะฆ่าสัตว์อสูรระดับนั้นด้วยการโบกมือเพียงครั้งเดียว
เมื่อเห็นว่าสัตว์ร้ายตายแล้ว หญิงสาวจึงทรุดตัวลงกับพื้นด้วยท่าทางงุนงงและหวาดกลัว
ครู่ต่อมา เธอมองหน้าเฉินผิงอย่างเขินอาย “ขะ-ขอบคุณ”
ทันใดนั้น ทุกคนได้ยินเสียงร้องคำรามอันโกรธเกรี้ยวดังมาจากระยะไกล ขณะที่พื้นดินเริ่มสั่นสะเทือน
"นี้ดูท่าจะไม่ดีแล้ว!" ปรมาจารย์ค้อนเหล็กขมวดคิ้ว “สัตว์อสูรกลุ่มใหญ่กำลังมุ่งหน้ามาทางเรา เราต้องรีบไปเดี๋ยวนี้!”
“คุณควรหนีเร็วเข้า คุณผู้หญิง สัตว์อสูรจำนวนมากกำลังมุ่งหน้ามาที่นี่” เฉินผิงเตือนขณะที่เขาเตรียมออกเดินทางกับปรมาจารย์ค้อนเหล็ก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...