หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2461

เฉินผิงถูกดักเอาไว้ด้วยหุ่นเชิดดาบจากด้านบนและด้านล่าง ทำให้เขาไม่มีทางหนี

ในวินาทีต่อมา เขาประสานมือเข้าหากัน ทันใดนั้นก็ปรากฏลำแสงสองดวงโผล่ออกมา ลำแสงนั้นแปรสภาพเป็นโล่ห์กำบังเหนือศีรษะของเขา เขาวางแผนที่จะใช้มันในการสกัดกั้นการโจมตีของหุ่นเชิดดาบประมาณสิบกว่าตัวที่พุ่งลงมา

ทันทีที่หุ่นเชิดดาบสัมผัสกับโล่ของเขา พวกมันก็บ้าคลั่งและพุ่งเข้าชนเกราะกำบังอย่างสิ้นหวังเพื่อพยายามทำลายมันให้แตก

อย่างไรก็ตาม โล่ของเฉินผิงนั้นแข็งแกร่งและทรงพลังอย่างไม่น่าเชื่อ แม้จะต้องรับการโจมตีอย่างไม่หยุดหย่อน แต่พวกหุ่นเชิดก็ยังไม่สามารถฝ่ามันไปได้

แม้ว่าเขาจะสามารถสกัดกั้นการโจมตีจากด้านบนได้ แต่มันก็เพียงแค่ชั่วคราวเท่านั้น นี่ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาที่ยั่งยืน หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป โล่ของเขาก็จะสิ้นพลังและพังทลายในที่สุด

เฉินผิงเหลือบมองกระบี่พิฆาตมังกรที่อยู่ใต้เท้าของเขา ดวงตาของเขาเปล่งประกายด้วยความมุ่งมั่น เขากัดฟันและพุ่งตัวเองลงมาราวกับดาวตก เขาจำเป็นต้องนำกระบี่กลับคืนมาโดยเร็วที่สุด เพราะเขารู้ดีว่าโอกาสที่เขาจะได้หนีรอดจากที่แห่งนี้ได้นั้นจะยิ่งน้อยลงหากหุ่นเชิดดาบเหล่านั้นทะลุผ่านโล่ของเขามาได้

ขณะที่เขาพุ่งเข้าไปท่ามกลางหุ่นเชิดดาบ พวกมันหลายสิบตัวก็ตื่นตัวทันที พวกมันกวัดแกว่งอาวุธและพุ่งเข้าหาเขาด้วยรัศมีที่คลุ้มคลั่ง