ที่บนพื้นผิวของทะเลสาบชำระดาบ ใบหน้าของหูหม่าซือเต็มไปด้วยความวิตกกังวล เขาจ้องมองไปยังผืนน้ำที่นิ่งสงบ เป็นเวลานานพอสมควรแล้วที่เฉินผิงดำลงไป ตามเหตุผลแล้ว เขาควรจะได้กระบี่พิฆาตมังกรกลับคืนมาแล้วในตอนนี้ แต่อย่างไรก็ตาม ในทะเลสาบนั้นกลับไม่มีสัญญาณใดๆ เกิดขึ้น นั่นทำให้หูหม่าซือรู้สึกเป็นกังวลอย่างมาก
ผู้อาวุโสดาบพูดกับหูหม่าซือและปรมาจารย์ค้อนเหล็กด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาและแน่วแน่ว่า “คุณควรเลิกรอและกลับไปได้แล้วตอนนี้ เด็กนั่นไม่มีทางรอดแน่นอน มีหุ่นเชิดดาบหลายร้อยตัวใต้ผิวน้ำของทะเลสาบแห่งนี้ ใครก็ตามที่ลงไปจะถูกฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย”
“เป็นไปไม่ได้ที่เฉินผิงจะพบกับจุดจบที่ง่ายดายเช่นนี้ เขาเป็นร่างแท้ของมังกรทอง และเขาคุ้นเคยกับการเผชิญหน้ากับอันตรายทุกรูปแบบและสามารถเปลี่ยนให้มันเป็นข้อได้เปรียบได้เสมอ ทะเลสาบธรรมดาเช่นนี้ไม่มีทางคร่าชีวิตเขาได้อย่างแน่นอน!” หูหม่าซือปฏิเสธและเชื่อเป็นอย่างอื่น
ผู้อาวุโสดาบระเบิดเสียงหัวเราะ “ฮ่า ฮ่า ฮ่า อย่างที่เขาว่ากัน เสือที่บาดเจ็บคือเหยื่อของไฮยีน่า แม้ว่าเขาจะเป็นร่างแท้ของมังกรทองจริงๆ มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรเมื่อต้องอยู่ภายใต้ผืนน้ำของทะเลสาบชำระดาบนี้”
หูหม่าซือจ้องไปที่ผู้อาวุโสดาบด้วยความโกรธเกรี้ยว “อย่าเพิ่งหัวเราะได้ใจไปจะดีกว่า เพราะในไม่ช้าทุกอย่างจะถูกพิสูจน์ให้เห็นว่าคุณคิดผิด”
“ถูกพิสูจน์ว่าฉันผิดอย่างนั้นเหรอ?” ริมฝีปากของผู้อาวุโสดาบโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้ม “ถ้าอย่างนั้น ให้ฉันแสดงให้นายเห็นถึงสถานการณ์ที่เด็กคนนี้กำลังเผชิญอยู่ แล้วนายจะได้เห็นว่ามันพิสูจน์ว่าฉันคิดถูกต่างหากล่ะ”
หลังจากพูดจบ เขาก็โบกมือเบาๆ ทำให้เกิดระลอกคลื่นกระจายไปทั่วผิวน้ำในทะเลสาบทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...