ขณะที่เฉินผิงยืนอยู่ตรงกลางวงแหวนอาคมที่สลับซับซ้อน สัมผัสแห่งความหยั่งรู้ก็ปรากฏในใจของเขา
เขาสามารถบอกได้ว่าวงแหวนอาคมนี้กำลังอยู่ในสภาพที่อ่อนแอ อาจเป็นเพราะมันถูกเปิดใช้งานเป็นระยะเวลานาน ซึ่งทำให้พลังงานสำรองหมดลง ความเป็นไปได้อีกอย่างก็คือการโจมตีอย่างไม่หยุดยั้งจากหุ่นเชิดดาบนั้นอาจทำให้อาคมเสียหายได้
แม้จะอยู่ในสภาพที่อ่อนแอ แต่วงแหวนอาคมนี้ยังคงมีพลังในการขับไล่หุ่นเชิดดาบที่เข้ามาใกล้ ซึ่งทำหน้าที่เป็นเกราะป้องกันที่น่าเกรงขาม
ขณะที่เฉินผิงครุ่นคิดถึงสถานการณ์ ดวงตาของเขาก็ส่องประกายแห่งความหวังขึ้น หากเขาสามารถเปิดใช้งานวงแหวนอาคมนี้ได้อย่างเต็มที่ ก็มีโอกาสที่จะซ่อมกระบี่พิฆาตมังกรให้กลับคืนสู่สภาพที่ยอดเยี่ยมเช่นเดิมอีกครั้ง นั่นหมายถึง เขาไม่จำเป็นต้องขอความช่วยเหลือจากผู้อาวุโสดาบเพื่อบรรลุเป้าหมายอีกแล้ว
เมื่อมองดูวงแหวนอาคมขนาดใหญ่ เขากดฝ่ามือเบาๆ บนหินแร่สีม่วง
เมื่อเฉินผิงส่งพลังวิญญาณของเขาไปยังหินแร่สีม่วง วงแหวนอาคมก็ตอบสนอง ทำให้เกิดระลอกคลื่นและแสงจางๆ ออกมาจากภายใน
เฉินผิงรู้สึกตื่นเต้นเมื่อเขาเห็นเครื่องรางปรากฏอยู่ในอาคมนั่น เขายังคงส่งพลังวิญญาณลงไปยังหินแร่สีม่วงที่เหลือด้วยความมุ่งมั่น
เครื่องรางในวงแหวนอาคมนั้นตอบสนองอย่างกระตือรือร้น พลังของพวกมันรวมตัวกันและส่องแสงสว่างไปทั่วบริเวณโดยรอบ ภายในก้นทะเลสาบที่อยู่ใกล้เคียงก็เปล่งประกายด้วยรัศมีอันบริสุทธิ์เช่นกัน และพลังดาบที่เวียนว่ายอยู่ในน้ำก็เริ่มรวมตัวกันเมื่อพลังของวงแหวนอาคมได้ถูกเปิดใช้งานอย่างเต็มที่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...