วันรุ่งขึ้น อวี๋เชียนก็มาพบเฉินผิงแล้วอธิบายแผนการให้เขาฟังโดยละเอียด
เฉินผิงตระหนักดีว่าในวันที่พิธีฟื้นฟูพลังวิญญาณทำงาน ต้าเหนิงคงจะใช้ชีวิตของซูอวี่ฉีและคนอื่นๆ มากดดันโดยไม่ต้องสงสัยเลย
นี่เป็นเพราะทุกคนต้องอยู่ตรงนั้นเพื่อปลุกกระตุ้นพิธีฟื้นฟูพลังวิญญาณ
อวี๋เชียนเข้าใจปัญหาของเฉินผิงจึงเอ่ยปากรับรองกับเขาว่า “ไม่ต้องห่วง ถ้าคุณไม่อยู่ล่ะก็ต้าเหนิงไม่กล้าทำร้ายแฟนสาวของคุณหรอก เพราะเธอและคนอื่นๆ เป็นส่วนสำคัญของวงแหวนอาคม นอกเหนือไปจากนั้น พวกเราก็อยู่ในเหตุการณ์ตรงนั้นด้วย พวกเราจะทำทุกอย่างด้วยกำลังของตัวเองเพื่อเกลี้ยกล่อมต้าเหนิงและซื้อเวลาให้คุณเอง เมื่อคุณช่วยสมาชิกในตระกูลของเราได้แล้ว พวกเราก็จะร่วมแรงร่วมใจกันทำลายพิธีฟื้นฟูพลังวิญญาณเพื่อกำจัดสำนักใจทมิฬให้สิ้นซาก เมื่อพิจารณาพลังของคุณในตอนนี้ ถ้าหากคุณไม่ยอมให้ความร่วมมือก็คงไม่มีโอกาสเอาชนะสำนักใจทมิฬได้แล้ว เมื่อพิธีฟื้นฟูพลังวิญญาณทำงาน พลังวิญญาณในโลกมนุษย์ก็จะถูกปลุกขึ้นมาและพวกเราก็คงชะตาขาด คุณคิดว่าต้าเหนิงจะยอมไว้ชีวิตคุณกับครอบครัวของคุณงั้นเหรอ? สำนักมังกรก่อตั้งขึ้นด้วยเลือดเนื้อ หยาดเหงื่อและน้ำตา จะให้เข้ามาพัวพันกับการนองเลือดและทำลายล้างได้ยังไงกัน!”
เฉินผิงรู้ว่าอวี๋เชียนไม่ได้ทำให้เขาหวาดกลัว
การฟื้นฟูพลังวิญญาณจะนำมาซึ่งการทำลายล้างไม่เพียงแค่สำนักมังกรเท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงทั่วทั้งยุทธภพในโลกมนุษย์ด้วย
ผู้ฝึกยุทธ์ย่อมไม่มีโอกาสเอาชนะผู้บำเพ็ญเพียรได้และย่อมถูกลดสถานะเหลือเพียงแค่ทาสเท่านั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...